Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Weet je wat je doen moet, later als je groot bent? Nooit ook maar aan het minste denken, ventje! Zie je, je moet eten, en drinken en plezier maken net zoo lang als je kan en dan.... dan.... moet je trouwen! Maar je moet niet denken, hoor! Eline! Vraimant, tu es folle! riep Betsy driftig, meer vreezende voor haar kind, dan voor hare zuster.
Binnen!, zeî ze, ... zoo, Mietje, ... Hier is Fik, mevrouw ... Hij is al-door heel zoet geweest. Geef 'em maar 'es hier, ik hoop dat ik 'm zal kunnen houden. Mathilde schoof zich met éen voet wat van de tafel en met een inspanning zette zij het kind op haar schoot en gaf hem flauwe zoenen. Zij hield hem lang tegen zich aan gedrukt, in een stilte, en had hem lief, met groote starre oogen.
Allemaal zullen ze weten, wat een slimme kerel hij was; hij zal 't zelf aan den dag brengen en zijn vroegere makkers en leermeester geen schande aandoen. En denk es hoe jong hij nog is. Wat een onderscheiding, Charley, om op dien leeftijd al 't land uit gestuurd te worden!« »Ja, 't is 'n eer, dâ's waar!« zei Charley een beetje getroost.
Ge zil meugen, menier de groave zal 't aan ou moeder vroagen en ouën trein betoalen. Fonske knikte, zwijgend. Hoe êwd zijt-e gij? Twoalf joar. Hèt-e nog broerkes of zusterkes? Fonske schudde 't hoofd. Hawèl, 't es goed, besloot de meester. Zegt aan ou moeder, da menier de groave heur morgen zal kome spreken.
Goethe heeft gezegd: "es gibt kein äusseres Zeichen der Höflichkeit, das nicht einen tiefen sittlichen Grund hätte"; "virtue gone to seed" heeft Emerson de beleefdheid genoemd.
"Ik wou 'm anders wel es zien," zei de jonge man voor het buffet snoeverig, en voegde erbij "'k heb de Prinses óók gezien." "Denk je dat ze 'm wat doen zulle'?" zei de buffetjuffrouw. "Zulle' misschien wel moete'," zei de jonge man die voor den toonbank stond, zijn glas leegdrinkend. En temidden van tien millioen dergelijke praatjes kwam de jonge Caddles naar Londen...
"Van jou, Löbell," antwoordde Dorus lachende, terwijl hij met welgevallen zijn viool beschouwde. "Von mir das soll der teufel! Ich wol, dat ich 't zoo kon, versta je?" "Och kom, Löbell!" "Waar hèv je die noten van dat schtuk?" "De noten? Wat bedoel je?" "Ich betoel die moesiek. Ist es gedruckt?" "Wel neen!" antwoordde Dorus verwonderd.
"'T en es het doar nie aan te doene; betoalen! betoalen!" hoorde Rozeke den ouden, opgewonden boer met luid-galmende stem roepen. En 't oogenblik daarna klonken zijn stampende voeten op het plankier vóór den drempel van het huis, terwijl Alfons hem vleiend aanmoedigde: "Goa binnen, boer Dons, goa binnen; mee betoalen 'n es er gien hoaste; we zillen d'r iest op ons gemak eentsjen op pakken."
Nauwelijks was ze binnen en had zich overtuigd dat Rozeke met haar kinderen alleen was, of ze hijgde en stotterde 't er opgewonden uit: "Roze!... è è es da woar wat da 'k doar heure zeggen hè ... dat-e gij mee ouë peirdeknecht goat hirtreiwen as ouën tijd om es?" "Wa ... wa zegt-e doar, moeder!" riep Rozeke verschrikt.
Opmerkelijk is ook wat hij er bijvoegt om zijn standpunt in dezen aan te geven: "Maer men sal weten dat ic desen bouc niet en begheere te rimene, omdat icker no af no toedoen ne wille van den ghenen dat ic vand in lattine; ende ooc so en es men gheen helighe scriftuere sculdich te rimene, want in den rijm en es gheen ander voordeel dan dat den hooren gheeft soeten luut, ende metten rimene so wert alle helighe scriftuere gheconfondeert" .
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek