Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Zij voelde zich gesard en ook eindelijk kwaad worden. Haar oogen schitterden en een heete kleur kwam over haar ingevallen wangen "Hawèl, moeder, as ze 't ou vroagen zeg dan veur mijn poart dat 't leugens zijn!" riep zij eensklaps nijdig en bits. De oude vrouw schudde zuchtend en kreunend het hoofd.
"'K hè espres gewacht tot da g' alliene woart.'K moe ou spreken; 'k moe ou nog wa vroagen." "Watte? wa es 't?" riep ze kortaf, doodsbleek, de lippen bevend, de beide handen aan de leuning van een stoel geklemd, het gansche lichaam als tot zelfverdediging gespannen en gestramd. "Of ge nou mee mij wilt treiwen?" vroeg hij dof.
De gouvernante tastte in een zakje, dat zij aan den arm droeg, haalde er een zilverstukje uit, stak het Fonske toe. O nie nie, ieffreiwe, schudde Fonske doodsverlegen het hoofd. Toe toe, ge moet! drong het kasteelmeisje aan. En Fonske gehoorzaamde. Tot morgen, nie woar, hier aan dezelfde ure, mee al 't geen da ge geschilderd hèt! 'K zal vroagen of de miester meekomt, riep ze nog onder het weggaan.
Hij aarzelde even. Zij voelde hem aarzelen. Loat ons al te goare goan, mee ou vrienden d'r bij. Die zillen da euk wille zien," drong zij aan. "'K goa 't ulder vroagen!" riep meneer Fruytier, eensklaps opgewonden overeind staande. 't Was als een kermisdag in Gent...
Ge zil meugen, menier de groave zal 't aan ou moeder vroagen en ouën trein betoalen. Fonske knikte, zwijgend. Hoe êwd zijt-e gij? Twoalf joar. Hèt-e nog broerkes of zusterkes? Fonske schudde 't hoofd. Hawèl, 't es goed, besloot de meester. Zegt aan ou moeder, da menier de groave heur morgen zal kome spreken.
Domenei mot niet kwoalik nemen, dat zin duuvelse vroagen.... Zeg ik!"
Het was er werkelijk een Aardsch Paradijs, zooals de oude schoolmeester het opgetogen noemde, en de dokter schudde plotseling het hoofd en lachtte: "'K weinsche dat er mij euk iemand op zuk 'n plezierreisken trekteerde. Ze zoên 't mij gien twie kiers moete vroagen; 't zoe wa beter zijn dan hier heul de winter in kouwe regen, ijs of sneeuwe te zitten." Zij waren overtuigd en gewonnen.
Ze had er tegen opgezien om hum 'en gunst, alschoon in zien belang, af te vroagen; moar nou....! nou zij d'ellende zóó groot zag...., nou ze alles vond nog arger as ze van 't jungske verstoan had, nou had ze geen opzien of roarigheid meer, maar deed na de mededeeling, hoe Paul in haar huis kwam, met krachtige woorden het voorstel om den jongen aan hare zorg af te staan; den jongen, den eenig overgeblevene van een zestal, dat God hem in betere dagen geschonken had.
"Wil ik 't hem goan vroagen, bezinne?" "Joa joa, zeker, goa moar." Meleken liep naar buiten en Rozeke bleef even met haar kinderen alleen. Hilairken waggelde op zijn kromme beenen over den vloer; Marietje in haar stoeltje sloeg halsstarrig met een stokje op de houten armleuning. "Oeder, Eleken wig," kwam Hilairken naar haar toe; en hij poogde op haar schoot te klauteren.
"Een woordje voor mij ten beste spreken bij mevrouw de barones d'Hautmont, opdat zij aan aren vader den burgemeester zou vragen of mijn pensioen-jaarwedde als rustend oofd-onderwijzer niet wat ver-oogd zou kunnen worden, sprak hij deftig, meteen fiks opstaande. "'K zal 't doen, miester, 'k zal't heur vroagen van as ik heur weeromme zie," antwoordde Rozeke eenigszins verbauwereerd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek