Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Zijn keel was droog, het duizelde in zijn hoofd, hij voelde zich onwel worden. Even staarde hij verwilderd en radeloos om zich heen; en eensklaps stond hij op en vroeg met een bedeesd-bevende stem, die als een vreemden wanklank door de doodsche stilte galmde: Hawèl, boas, lijk of ik ou zegge: da es alles. 't Wor loat en donker. Mag ik nou wiggoan?" Geen antwoord.
Ik, zei hij, kortaf. 't Woord es aan Meneer Vermeulen, antwoordde dadelijk 't Barontje. Meneer Vermeulen! Wat klonk dat gek ineens, Plus-Que-Parfait's familienaam te hooren! Zoo ging het altijd: een echte verassing! Sommige leden keken om zich heen, alsof er iemand anders werd verwacht. Alleen Plus-Que-Parfait liet geen verbazing blijken.
En zoo'n goddelijke avond! Bei jij nog bij me vrouw geweest? Ik voor 'n uurtje, maar toe' sliep ze. Nee', gut, Geert was er niet meer geweest, sinds ze om zeven uur thee had gebracht. Maar ze zou d'alijk even gaan.... Och, nee', drink nou eerst je bier leeg. Blijf nou ook es zitte. 't Is toch al zoo ongezellig.... Gezellig was het nooit in huis.
De meneghe sprect, hi en meines niet: Al dier ghelike es mi ghesciet, Want al spreict mijn mont, Ic en saels niet meinen in minen gront, Want ik an hare alder doocht. Ic bidde gode den oversten vooght Dat sijt mi qualijc nemen en moet: Si es so eersam ende so goet, Ende eest dat sijt qualike nemt, So wert haer herte van mi ontvremt, Dan so blijft mijn herte in pinen staen.
Eindelijk merkte hij hoe allen, nu meneer François zoo verstompt zat, op een bemoedigend woord van hem wachtten, en dat gaf hem ook plotseling moed: hij streek de hand over zijn voorhoofd, keek hen in 't ronde aan en uitte, in langzame woorden, met een zucht als van bedwelming: 't Es hier toch oprecht te woarm in 't kastiel, mee da schoon zomersch weere. Groot was de teleurstelling. Verdeeke!
Noch willic steken minen horen Ende besien, hoe si haer stellen sal. Ay God, die here es bovenal, Die moet mi geven avonture, Dat ic die scone creature Ghecrighen moet te minen wille. O scone maghet, nu staet al stille, Ghi moet mijn ghevanghen sijn. Ic hebbe u liever dan een everswijn, Al waert van finen goude gewracht. Ic dancke god der scoonder jacht, Dat ic heden merghen vroech opstoet.
Ik had de mijne juist aan en zwierde als een losgelaten vogel door de drukte heen, toen plotseling de kreet klonk in mijn ooren: Boerke van Meylegem! 't Es boerke van Meylegem! Mijn hart stond van emotie even stil. Ik zag een zwarte menschenmassa, vlak vóór Tieldeken's herberg en vloog er naartoe.
"Als ie me wat had willen doen, kon ik 'm altijd in z'n oogen gestoken hebben," legde hij uit. Zoodra de heer Carrington hem zag, begon hij zich te gedragen als iemand die wèl bij zinnen, doch wanhopig is. Hij krabbelde op de been, wankelde, stond op en kwam naar den jongen toe. "Kijk es!" riep hij, "ik kan ze er niet afkrijgen!"
Liesbeth bracht haar voor de oude Schwarzwalder hangklok, met de bonten wijzerplaat, de groote wijzers, de zware koperen gewichten aan lange kettingen en den slanken slinger met onderaan de breede, koperen schijf. Ze luisterden samen naar zijn regelmatigen, langzamen slag. Is 't niet net de bevende stem van een lieve, oude vrouw? Es ist wie daheim. Toch geen heimwee?
Den 14en do smorgens worden te samen aen lant gebracht, ende van 's Compes tolcken verwellecompt, die ons van alles ondervraeght hebben, en 't selve bij haer op 't papier gestelt sijnde den gouverneur overgelevert, tegen den middag wierden voorden gouverneur gebracht, ende ons d'agterstaende vragen voorgehouden heeft, naer dat bij ons als daernevens staet geantwoort was; den gouverneur prees ons seer dat wij ons vrijheijt over soo een wijt water met groot perijckel ende soo een cleijn out onnosel vaertuig gesocht en gecregen hadde, belastende d'tolcken ons op 'teijland bij d'opperhooft te brengen; daer comende worden van d'E: Willem Volger opperhooft, Sr Nicolaes de Roeij tweede persoon ende sijn Es vordere bijhebbende suppoosten wel onthaelt ende op onse maniere wederom inde cleeren gesteeken, waer voor haer den Almogende tot danckbaerheijt verleene sijnen geluckigen segen ende langhduirige gesontheijt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek