United States or Uzbekistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Κι' άψε σβύσε πέρασε ο Αίας, κι' έτρεχε αποκοντά ο Δυσσέας, λες κόλναε, όπως γυναικός κοντά 'ναι το καλάμι 760 στα στήθια της, σαν το τραβάει με προκομένα χέρια και διάμεσα του στημονιού τινάζει το μασούρι· έτσι έτρεχε κι' αφτός κοντά, και πίσω με τα πόδια πάταε τα χνάρια πρίν χυθεί ο κουρνιαχτός τριγύρω, και στο κεφάλι ανασασμό τού φύσαε, πιλαλώντας 765 πάντα βαρβάτα, ενώ ο στρατός του ζητωκράβγαζ' όλος θαρρύνοντάς τον πούκανε τα πάντα να κερδίσει.
Ψέλνει ο παπάς, ξορκίζει· σκύφτουν οι χωριανοί, τηράνε. Ήταν ζεστός ακόμα ο δύστυχος. Τον πιάνουν άλλος από τα χέρια και άλλος από τα πόδια, γέρνουν πάλι στο χωριό. Γέρνουν στο χωριό, τον παν στο σπίτι του. Σαν τον επήγαν σπίτι του, πάει κι ο παπάς απόκοντα, τρέχει κι όλο το χωριό να ιδή και να μάθη τι ξαφνικό ήταν τούτο. Πιάνουν και τόνε σταίνουν ορθό σε μιαν άκρη το μαβρο-Λίακα.
— Να, ωρέ Μάρω, πάρε το δικό μου και σε θέλω να μου φέρης κεφάλια Αρβανίτικα! Κι' αμέσως δίνει 'σ την Κλανομάρω τον κοντό του σισανέ, τον ασημόδετον και φλωροκαπνισμένον. Τότε η Κλανομάρω, αφού έπιασε 'σ τα χέρια το φοβερό όπλο του Καραϊσκάκη, έγινε αλλοιώτικη. Χύθηκε απόκοντα 'σ τους Αρβανίτες και σε κάμποση ώρα γύρισε φέρνοντας θριαμβευτικά δυο ματωμένα, ολόζεστα Αρβανίτικα κεφάλια.
— Έτσι φαίνεται· πώς αλλοιώς θα ξηγήσης την τρεμούρα του για δαύτες ; Δος του πέτρες και παλιόχαρτα και πάρ' του την ψυχή. — Ούτε την ψυχή του θέλω, ούτε τη γνώση του. Τούτος, μωρέ μάτια μου, ψηλοκρατιέται. — Και για τούτο χαμηλοπέφτει. — Κατάντησε μπαλόνι κι αρμενίζει στ' ανοιχτά. Πού θέλει να φτάση κ' εγώ δεν ξέρω. — Γένου και συ μπαλόνι να μάθης. — Να πάω απόκοντα; Α! δεν τόχω σκοπό.
Μούκοψε το καλάμι ετούτο μου το δάχτυλο και μου πονάει ακόμα. ΜΕΝΑΛΚΑΣ Ποιος θα μας κρίνη τώρα 'δώ και ποιος θα μας ακούση; ΔΑΦΝΙΣ Εκείνο το γιδοβοσκό — που ο σκύλλος του γαυγύζει απόκοντα στα γίδια του — ας κράξωμε για νάρθη. Και τα κοπέλια εκράξανε κι αυτός ήρθε ν' ακούση. Κ' έβαλαν κλήρο κ' έλαχε κι άρχισεν ο Μενάλκας κι ο Δάφνις αποκρίνονταν μ' αγροτικό τραγούδι και τραγουδούσε δεύτερος.
Μα, αδρέφια, γνώμη πιο καλή για μας δε μένει τώρα παρά ας σταθούμε αποκοντά, και την παλικαριά μας μαζί τους ας μετρήσουμε και τα βαριά μας φράξα. 510 Κάλια ή να πάμε μια φορά για πάντα ή να σωθούμε, κι' όχι να λιώνουμε άδικα σε μάχη δίχως άκρη, εδώ να! από μια φούχτα οχτρούς στα πλοία στρυμωγμένοι.»
Λέξη Της Ημέρας