Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 19 Μαΐου 2025
Εσύ τ' αξίζεις κύριος μιας γυναικός να είσαι, κ' εκείνος, που του έπρεπε ο δούλος μου να είναι, είναι ο άνδρας μου! ΟΣΒ. Ιδού, κυρία μου, ο δούκας. ΓΟΝΕΡ. Ήτον καιρός που ήξιζα πλειότερον νομίζω. ΔΟΥΞ ΑΛΒ. Ω Γονερίλη, ούτ' αυτήν την σκόνην δεν αξίζεις, που του άνεμου η πνοή φυσά 'ς το πρόσωπόν σου! Ως πού θα πας; Και πού φραγμός να σ' εμποδίση πλέον, αφού επεριφρόνησες και τον γεννήτορά σου!
ΡΕΓ. Τα χρέη μας δεν θα μας τα διδάξης. ΓΟΝΕΡ. Προσπάθησε καλλίτερα να μη δυσαρεστήσης τον άνδρα 'πού σ' ελέησε και σ' έστειλεν η Μοίρα. Από το σέβας έλειψες 'πού χρεωστείς, κ' αξίζεις να χάσης ό,τι έχασες. ΚΟΡΔ. Τι κρύπτει η πονηρία θα τ' αποδείξη ο καιρός. Την σκεπαστήν κακίαν η Εντροπή θα την ιδή και θα την ξεσκεπάση. Ευδαιμονείτε! ΒΑΣ. ΤΗΣ ΓΑΛ. Φεύγωμεν, ωραία Κορδηλία!
— Πρόσθεσε, κύριε, την γενναιοδωρίαν σου εις το ιδικόν μου βάρος, υπέλαβεν ο Χίλων· ειδεμή ο άνεμος θα παρασύρη το φιλοδώρημα. — Πράγματι, δεν αξίζεις όσον ο Βιτέλλιος, είπεν ο Καίσαρ. — Έ! θείε τοξότα, το πνεύμα μου δεν είναι από μόλυβδον. — Βλέπω ότι ο Νόμος δεν σου απαγορεύει να με ονομάζης θείον.
Πάρε τώρα την κόρην σου και πήγαινε• είναι καλλίτερον εις τους ανθρώπους να έχουν πτωχόν αλλά τίμιον γαμβρόν και φίλον παρά πλούσιον και κακόν. Συ δεν αξίζεις τίποτε. ΧΟΡΟΣ Από μικράν αφορμήν μεγάλην φιλονεικίαν γεννά η γλώσσα των ανθρώπων. Διά τούτο και οι φρόνιμοι άνθρωποι προσέχουν να μην έλθουν εις φιλονεικίαν με τους φίλους των.
Ο Λαλεμήτρος είχεν ήδη παραλάβει τας δύο γυναίκας κάτω, εις την πρώτην θέσιν, αλλ' επροτίμα και αυτός τον καφέ της θείας του, διότι παρεσκευασμένος με τας χείρας της, τω εφαίνετο, θα μυρίζη ολίγην πατρίδα. Καϋμένη πατρίδα! Μόνον εις την ξενιτείαν καταλαμβάνει κανείς τι αξίζεις! . . .
Να μην το πης κανενός!» Γιατί, αν τόλεγα, θα το μάθαινε Εκείνος! Σώπα, σώπα! Να μην ακούσω τη φωνή σου. Αν ακούσω τη φωνή σου, μπορεί πάλε να σε πιστέψω, και δε θέλω. Και δεν πρέπει να σε πιστέψω. «Τι αξίζω, να με πάρης γυναίκα;» Ναι! Τι αξίζεις; Τώρα το ξέρω τι αξίζεις, γιατί το είδα. Ποιος είχε δίκιο; Ο Καρλής, πάντα ο Καρλής. Μαζί μου ή και με κανέναν άλλο, το ίδιο της είναι.
Καϋμένο σκουλήκι, είσαι άρρωστο· ειδεμή, δεν θα ερχόσουν εδώ τώρα. ΜΙΡ. Δείχνεις κουρασμένος. ΦΕΡΔΙΝ. Όχι, ευγενική μου κυρία· μου φαίνεται ότι αναπνέω το δροσάτο αέρι της αυγής όταν είσαι εσύ κοντά μου, και ας ήταν νύκτα. ΜΙΡ. Μιράντα· ω πατέρα! σε παράκουσα και το είπα! ΦΕΡΔΙΝ. Αξιοθαύμαστη Μιράντα! αλήθεια η κορυφή του θαύματος! που αξίζεις ό,τι ακριβό έχει ο κόσμος!
ΑΓΟΡ. Δι' όλα αυτά αξίζεις να σε αγοράσω. Πόσον πωλείται αυτός εδώ; ΕΡΜ. Μίαν μναν αττικήν. ΑΓΟΡ. Λάβε την. Ήκουσες; Σε αγόρασα. ΦΙΛ. Αυτό δεν είνε βέβαιον. ΑΓΟΡ. Πώς δεν είνε βέβαιον, αφού εμέτρησα τα χρήματα; ΦΙΛ. Διστάζω δι' αυτό και σκέπτομαι . ΑΓΟΡ. Και όμως πρέπει να με ακολουθήσης αφού είσαι δούλος μου. ΦΙΛ. Ποίος γνωρίζει αν αυτά τα οποία λέγεις είνε αληθή;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν