United States or Palestine ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αν ευθύς εξ αρχής εσκέπτοντο ότι είνε θνητοί και ότι η ζωή των διαρκεί ολίγον και ως όνειρον, μετά το οποίον θα φύγουν εκ της ζωής και θ' αφήσουν τα πάντα επί της γης, θα ζούσαν φρονιμώτερα και ολιγώτερον θα ελυπούντο όταν θ' απέθνησκαν.

Θα ν' αντιστηλωθούνε Θα να τινάξουν το ζυγό, θα φύγουν με τ' αλέτρι Και θάρθουνε μουγκρίζονταςτο πρώτο βουκολειό τους. Σαλάγα τους!... Σαλάγα τους!... Τάλογο πάντ' αστράφτει. Μέσατη μαύρη συγνεφιά... Εμπρός τα δυο κεφάλια.

Αυτοί ευθύς αγόρασαν σκλάβους διά να τους δουλεύουν, και άλλα χρειαζόμενα διά το σπήτι, όλα με έξοδα της Δηλαράς, και αφού εβάλθηκαν εις τάξιν δεν εστοχάσθηκαν άλλο παρά να περνούν με ηδονήν, και να χαίρωνται με μεγάλην αγαλλίασιν την ελευθερίαν τους και την αγάπην τους, έως που να εύρουν τον καιρόν αρμόδιον διά να φύγουν.

Μα τι να κάμης με τους ψεύτες; Τώρα όμως, μ' εννόησες, δεν μου φεύγει, γιατί έλαβα μέτρα. — Τουλάχιστον κύτταξε αυτά που κρατείς τώρα να μη σου φύγουν. — Αυτό ούτε να λέγεται· τα χρήματ' αυτά τάχω στο χέρι. Και ξέρεις το σχέδιό μου; — Θα είν' εκείνο το περυσινό. — Ναι, μα τώρα τέλειωσαν τα ψέμματα ευθύς που πάρω τον παρά, με εννόησες . . . Την στιγμήν εκείνην εφάνη ερχόμενος ο πολιτευτής Σ . .

Κι' όπως απ' αψηλή κορφή βουνού μεγάλου ο Δίας 297 πυκνό αλαργέβει σύγνεφο, και γύρω τ' ακροτήρια προβάλνουν και τα ξέφαντα και τροφαντά λιβάδια, τι κάτου πλημμυράει το φως οχ τ' ουρανού το θόλο· 300 έτσι είδαν φως οι Δαναοί σα γλύτωσε η αρμάδα 301 302 απ' τη φωτιά και κώλωσαν αναγκασμένοι οι Τρώες. 303 305 Και πρώτος χάνει ο Έχτορας το θάρρος, και πηδώντας 656 στ' αμάξι φέβγει ακράτητος, και πρόσταζε όλοι πίσω να φύγουν, τι είδε του Διός πως είχε αλλάξει η γνώμη. 658

ΜΙΣΤΡΑΣΔεν είναι τίποτε Ησυχάστε κοκκώνα μου. Συνειθισμένα πράγματα. Αφήστε την να ησυχάση. ΛΕΛΑΤι κρίμα! Άλλοι κάνουν να φύγουν. Σταθήτε, κυρίες και κύριοι. Μία ιδέα! Μου κατέβηκε μία ιδέα. Μία και είμαστε εδώ θα παρακαλέσουμε τη δεσποινίδα Λέλα ν' αναπληρώση τη θεατρίνα. Απαγγέλλει θαυμάσια. ΟΛΟΙΜάλιστα, μάλιστα. Σύμφωνοι! ΛΕΛΑ — Ο ανθυπολοχαγός τρελλάθηκε! Εγώ να κάμω την Οφηλία!

Προσέτι οι στρατηγοί εκατέρων, εάν έβλεπαν πλοίον τι υποχωρούν, εκάλουν τον τριήραρχον ονομαστί και τον ηρώτων οι μεν Αθηναίοι αν την εχθρικήν γην, εις την οποίαν υπεχώρει, την εθεώρει ως μάλλον φιλικήν της θαλάσσης, την οποίαν απέκτησαν διά τοσούτων αγώνων, οι δε Συρακούσιοι, αν έφευγεν εχθρούς, οι οποίοι, ως εγίνωσκε καλώς, ουδένα άλλον σκοπόν είχε παρά να φύγουν.

Μόνον ακούω το φύσιμα Του ανέμου οπού περνώντας Εις τα κατάρτια ανάμεσα Και εις τα σχοινία σχισμένος Βιαίως σφυρίζει. Μόνον ακούω την θάλασσαν Που ωσάν μέγα ποτάμι Ανάμεσα εις τους βράχους Κτυπώντας μυρμυρίζει Γύρω εις τα σκάφη. Να, η κραυγαί και ο φόβος, Να, η ταραχή και η σύγχυσις Από παντού σηκόνονται, Και απλόνουν πολυάριθμα Πανία να φύγουν.

Αφού ο Γιάννος ήθελε να φύγουν, αφού της είπεν ότι η αθωότης ρυπαίνεται μένουσα εις την διαφθοράν, δεν ήτο ανάγκη να ακούση τίποτε άλλο.

Οι δε Πελοποννήσιοι, οίτινες ήσαν εναντίον των Κερκυραϊκών πλοίων, ιδόντες τον σκοπόν τούτον και φοβηθέντες μήπως συμβή ό,τι συνέβη εις την Ναύπακτον έτρεξαν εις βοήθειαν· και ενώσαντες τα πλοία επροχώρουν κατά των Αθηναίων, ούτοι όμως χωρίς να στρέψουν τα νώτα ήρχισαν να υποχωρούν, όπως δώσουν καιρόν εις τους Κερκυραίους να φύγουν ταχέως, ενώ αυτοί θα υπεχώρουν βραδέως και θα συνείχον τους εναντίον των βαλμένους εχθρούς.