United States or Australia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Διά μέσου των φλογών διέκρινεν ήδη τον Γιάννο και την Μάρω, τα δύο αθώα πλάσματα, πλανώμενα διά μέσου ερεβώδους σκότους επί ερήμου και αμμώδους πεδιάδος. — Α, 'ς τανάθεμα! εφώναξε θριαμβευτικώς.
ΒΑΓΚΟΣ Ω φίλε, τι ξιππάζεσαι, ωσάν να σε φοβίζουν ακούσματα ευχάριστα; — Εσείς, σας εξορκίζω, αποκριθήτε! — Πλάσματα της φαντασίας είσθε, ή όντα είσθ' αληθινά κ' αι τρεις, καθώς σας βλέπω; 'ς τον σύντροφόν μου είπετε τον τωρινόν του τίτλον, και του επρομαντεύσετε με τους χαιρετισμούς σας και μέλλουσαν ευγένειαν κ' ελπίδα βασιλείας, ώστ' έμεινε εις έκστασιν.
Είναι το πράγμα της στιγμής! Θα του περάση τώρα. Ανίσως τον προσέχετε και τον παρατηρείτε θα πειραχθή, και το κακόν χειρότερον θα γείνη! ΜΑΚΔΩΦ Ναι! Κ' είμαι άνδρας τολμηρός, αφού τολμώ και βλέπω εκείνο που θα 'τρόμαζε κι' ο Σατανάς να βλέπη! ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ Ανοησίαι! Πλάσματα του φόβου σου είν' όλα! Και τούτο σαν την μάχαιραν θα ήναι 'ς τον αέρα, που έλεγες πως σ' έδειχνε τον δρόμον προς τον Δώγκαν!
Τότε ο αληθινός Θεός προσβλήθηκε και έκανε τους υπηρέτες αυτού του βασιλιά τόσο κακούς, που συνωμότησαν για να σκοτώσουν τον αφέντη τους. Ναι, έβαζε να λατρεύουν ένα Θεό, όλον από χρυσάφι: γι’ αυτό έμεινε στον κόσμο τόση αγάπη για το χρήμα και οι συγγενείς, ακόμα, σκοτώνουν τους συγγενείς για το χρήμα. Ακόμη και τα αθώα πλάσματα λατρεύουν το χρήμα.»
Είνε τα μόνα πλάσματα, διά τα οποία είνε ο έρως ρόδον άνευ ακανθών.
Και τα δύο αυτά πλάσματα δεν ήταν δυνατόν να ζήσουν και να βασιλεύσουν εκεί οπού έζησαν και εβασίλευσαν ένας Κλαύδιος και μία Γελτρούδη· πρέπει να εγκαταλείψουν τον τραχύν αέρα αυτού τον κόσμου διά να μεταβούν εκεί, οπού θα τους φέρουν αγγέλων πτέρυγες και ύμνοι . Το Πνεύμα του πατρός του Αμλέτου ΕΛΣΙΝΟΡΗ. Προμαχώνας, εμπρός εις το ΚΑΣΤΕΛΙ. ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ εις την θέσιν του· εισέρχεται ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ
Από τοιαύτα έμψυχα κέντρα εμπνέεται το πνεύμα και η καλαισθησία των δημιουργών συγγραφέων, και αυτοί πάλιν με τα πλάσματά των επενεργούν εις εκείνα, ώστε από αυτήν την αμοιβαίαν εργασίαν γεννάται μία ομοιόμορφος γλώσσα προωρισμένη να ήναι ο προφορικός άμα και ο γραπτός λόγος ολοκλήρου του έθνους.
Είνε παραμονή της μεγάλης ημέρας· πυκνός δε όχλος συνταγματικός πληροί τα δωμάτια των ταλαιπώρων υποψηφίων. Ταλαίπωρα, τη αληθεία, και άξια οίκτου πλάσματα οι δυστυχείς αυτοί υποψήφιοι!
Και το δρομαλάκι έμενε πάντα έρημο, χωρίς δένδρα, χωρίς σκιές, χωρίς διαβάτες. Ο Πέτρος κ' η Μαρία ήτανε δυο αδερφάκια αγαπημένα. Ποτέ δυο πλάσματα στον κόσμο δε σταθήκανε τόσο ταιριαστά και τόσον όμορφα ενωμένα. Ούτε μάννα με το παιδί της, ούτε καλός με την καλή του, ούτε περιστεράκι με το ταίρι του.
Του φανήκανε εξαιρετικά όμορφα τα δυο κείνα πλάσματα, αλλά δε κατόρθωσε να προσδιορίσει τα χρόνια τους. Παρατήρησε ότι από τότε που κλεισμένος στο καράβι δεν έβλεπε γυναίκες είχε χάσει το απλούστατο πράμα γι' αυτόν. Είχε χάσει τη δύναμη να κρίνει τις γυναίκες. Ανυπομονούσε ν' ακούσει τη φωνή τους, πώς θάταν. Δε μιλούσαν όμως.
Λέξη Της Ημέρας