United States or Philippines ? Vote for the TOP Country of the Week !
Προσέβλεπε δε συχνά, αφ' ης ώρας εξήλθε του χωρίου, την αγροτικήν σκιάδα του Μήτρου, θέλουσα να συνειθίση εις την όψιν της και να μη την φοβήται πλέον: — Δεν ένε! έκραξεν αίφνης δυσθύμως. Τω όντι, εφ' όσον επλησίαζεν εις την σκιάδα, διέκρινεν ότι ο Μήτρος και τα πρόβατα έλειπον.
Διά μέσου των φλογών διέκρινεν ήδη τον Γιάννο και την Μάρω, τα δύο αθώα πλάσματα, πλανώμενα διά μέσου ερεβώδους σκότους επί ερήμου και αμμώδους πεδιάδος. — Α, 'ς τανάθεμα! εφώναξε θριαμβευτικώς.
Αυτός ούτος, ουχί η Ειμαρμένη, προετοιμάζει την ιδίαν καταστροφήν διά της ανυψώσεως των ενόχων και διά της προγραφής της αθωότητος.... Εάν ήτο υπομονητικώτερος και οξυδερκέστερος ο Ληρ, εάν δεν εξήπτετο, εάν διέκρινεν απαθώς την αλήθειαν, εάν διεγίγνωσκε την καρδίαν των θυγατέρων αυτού, ήθελε προλάβει την συμφοράν, ήτις επέρχεται.
Προσεδόκα δε μετά πολλής ανυπομονησίας την επάνοδον του θεράποντός του. Παράδοξον δε ότι εφοβείτο μήπως ο Μάχτος δεν έλθη, μήπως ο Θευδάς δεν επιστρέψη, και καθ' όλου προέβλεπε πρόσκομμά τι εις την εκτέλεσιν της αποφάσεώς του. Διέκρινεν ως σκιάν τινα ορθίαν εν τω σκότει, απειλητικήν και ζητούσαν να ματαιώση τα σχέδιά του.
Ως εν ονείρω είδεν επί των τραπεζών και των τοίχων μυριάδας φεγγοβολουσών λυχνιών· ως εν ονείρω ήκουε την κραυγήν, δι' ης εχαιρέτιζον τον Καίσαρα· ως διά μέσου ομίχλης πυκνής διέκρινεν αυτόν τον Καίσαρα. Μόλις ησθάνθη, ότι η Ακτή, αφού την έβαλε να καθίση παρά την τράπεζαν, έλαβε θέσιν εις τα δεξιά της.
Άκουσε ευκρινώς να εξέρχεται από την στέρναν μια βαθεία, πολύ βαθεία, αλλόκοτος βοή. Εταράσσετο το νερόν της στέρνας, με παφλασμόν τρικυμίας, εφώναζε, και σχεδόν ωμίλει ως άνθρωπος. Αυτή διέκρινεν εναργώς την λέξιν την οποίαν επρόφερε το λαλούν εκείνο νερόν «Φόνισσα! . . . Φόνισσα! . . . »
Επειδή και εγώ βεβαίως, καλέ μου φίλε, τα γνωρίζω αυτά, διά τούτο ίσα — ίσα επιθυμώ να γείνω μαθητής σου, διότι είμαι βέβαιος ότι σέ μεν, επειδή είσαι τόσον βαθιά σοφός άνθρωπος, και κάθε άλλος, καθώς φρονώ, και ο Μίλητος αυτός, ούτε ότι σε βλέπουν φαίνονται, εμένα όμως με τόσην οξυδέρκειαν και τόσην ευκολίαν διέκρινεν, ώστε με κατεμήνυσεν εις το δικαστήριον επί ασεβεία.
Την ημέραν εκείνην ήτο ενδυμένη με απλότητα, αλλά και τας καθημερινάς ο ιματισμός της είχεν επιμέλειαν, η οποία την διέκρινεν από τας άλλας. Όταν είδε τον Μανώλην ύψωσε μέχρις ουρανού την μύτην της και απεφάσισε να περάση χωρίς να τον αξιώση βλέμματος· αλλ' ο Μανώλης είχε φράξη την δίοδον και μ' ερωτότροπον παράπονον της είπεν: — Μουδέ «ώρα καλή» δε μου λες, Μαρούλι;
Εκ του μυστηριώδους τούτου θάμβους του ληστού, η Γερακούλα κατά παράδοξον αντίθεσιν ήρχισε ν' αναλαμβάνη θάρρος. Ο άγνωστος της εφαίνετο ως άνθρωπος δυνάμενος να ληστευθή παρά να ληστεύση. Διέκρινεν ήδη η Γερακούλα και τα κομβία της στολής του και το λευκόν βασιλικόν στέμμα επί του στρατιωτικού πίλου του.
Και ανελογίσθη τας άλλας πόλεις της Γαλλιλαίας του, την Καπερναούμ, την Ναζαρέτ, το Αντώρ και την Τιβεριάδα, την οποίαν ίσως δεν θα επανέβλεπε πλέον ποτέ. Εν τούτοις ο Ιορδάνης εκυλίετο επί της αιχμηράς ερήμου, κατάλευκος, θαμβόνων την όρασιν ως χιωνώδης σινδόνη. Τόρα η λίμνη ομοίαζε με κυανόλιθον και προς δυσμάς από το μέρος της Υεμένης ο Αντίπας διέκρινεν εκείνο το οποίον εφοβείτο ότι θα ίδη.
Λέξη Της Ημέρας