Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Ιουνίου 2025
Και συ λαιμέ μου κάτασπρε σαν του βουνού το χιόνι, Σαν σας σταλάζω με φλουριά και με διαμάντια τόσα, Μη για χορό συντάζεσθε, μήνα σε γάμο πάτε;... Πέτε, πού ο γάμος γίνεται και πού ο χορός κρατιέται; Πούναι κι' ο νηός που θα σας 'δή και θα σας αγαπήση Κι' ακολουθώντας σας θαρθή να σας χαρή μια μέρα; Εσάς σας χαίρεται η ερμιά.
— Μπρε το Θεό του! είπεν ο μηχανικός, πάει το σκαφίδι, πάνε και τα ρούχα μου, τα ξουράφια μου, όλο μου το παν. Ο τιμονιέρης στάζοντας από τα νερά του είπε: — Και τώρα!! — Και τώρα!! Έκανε στον ίδιο τόνο κι' ο άλλος. — Και τώρα να πάτε γλήγορα στ' Οπλονομείο, είπεν ο αξιωματικός της υπηρεσίας, για την ανάκριση. Αυτό ήτανε όλο.
« Πάτε και σεις, κ' η πίστι σας, » Μουρτάριδες, χαθήτε, » Διάκος εγώ γεννήθηκα, » Και Διάκος θα πεθάνω. » Δε θέλω τη θρησκεία σας, » Και τα φλωριά τα χάνω » Πέντ' έξ ημέραις τη ζωή, » Αν θέλετε, μ' αφήτε.» « Λυσσάζουν από το θυμό » Οι σκύλοι. Με περνούνε «'Σ ένα ελάτινο σουβλί, » Ολόρθονε με σταίνουν, » Φωτιά με ξύλ' ανάφτουνε, » Και 'ς τη φωτιά με ψένουν «'Σάν το κριάρι.
Η μεγάλη κόρη, η εικοσαέτις, το Μυγδαλιώ, ενόησεν αμέσως τα τρέχοντα, και ήρχισε, παρά το πλευρόν της μητρός της καθημένη, πλησίον της εστίας, να ολολύζη ταπεινή τη φωνή εις το ους της μητρός της. — Πού θα πάτε, θα πω; Παλαβώσετε, θα πω; Με τέτοιον καιρό!... Να πάτε στο Κάστρο! Ωχ! καϋμένη... Τι να γείνω; Η νεωτέρα κόρη, η δεκαεξαέτις, το Βασώ, αρχίσασα και αυτή να εννοή, υπεψιθύρισε·
Το βέβαιον είνε ότι ουδέποτε είχαν υποπτευθή ότι είχον οιανδήποτε έννοιαν αι λέξεις όσαι ήσαν τυπωμέναι εντός των βιβλίων των. Ως διά να «μην τους χαλάση την καρδιά», επειδή εγέλων, ο διδάσκαλος έσπευσε ν' απαντήση· — Αυτά θα τα μάθετε όταν . . . Ίσως ήθελε να είπη «όταν θα πάτε στο Ελληνικό Σχολείο». Αλλά διεκόπη.
Πληρώσετε το λάθος! Φύγετ' απ' εδώ. 'ς το σπήλαιον να 'πάτε του Αχέρωνος! Εκεί κ' εγώ θα έλθω αύριον πρωί. Την Μοίραν του να μάθη θάλθη και αυτός. Τα μαγγανεύματά σας ετοιμάσετε, τα μάγια, τα κακκάβια κι' όλα τα λοιπά. Ν' αναίβω έχω τώρα 'ς τα αιθέρια. Αυτήν την νύκτα έχω, — πριν φανή το φως, — φρικτόν να κάμω έργον και τεράστιον.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν