United States or Ireland ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΟΙΔΙΠΟΥΣ Πώς θά ’τονε να τον ιδώ τον δούλο τούτον; ΙΟΚΑΣΤΗ Εδώ είναι. Μα γιατί ποθείς αυτό το πράγμα; ΟΙΔΙΠΟΥΣ Φοβούμαι: περισσότερα μίλησ’ από όσο έπρεπε. Ιδού το αίτιον της επιθυμίας. ΙΟΚΑΣΤΗ Γλίγωρα θα ’λθη. Αλλ’ άξιζα κ’ εγώ να μάθω, τι σου βαρύνει την καρδιά σου, βασιλιά μου.

ΟΙΔΙΠΟΥΣ Ελπίζω τόσο μοναχά: όσο που να ’λθη ο βοσκός από τους αγρούς θενά προσμείνω. ΙΟΚΑΣΤΗ Καρδιά θε να ’χης να τον ’δης μπροστά σου, θάρρος; ΟΙΔΙΠΟΥΣ Θενά σου πω: αν ο βοσκός τα ίδια συμπέση με σένα λόγια να μου πη που συ μου λέγεις, εγώ θα εγλύτων’ απ’ αυτήν την κακή τύχη. ΙΟΚΑΣΤΗ Ποιο ήταν εσύ που πρόσεξες απ’ όσα είπα;

Μίαν ερώτησι άλλη ας σου κάμω. ΙΟΚΑΣΤΗ Τρέμω. Αλλ’ αν ξέρω θα σου πω ό, τι μ’ ερωτήσης. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Μόνος ο άναξ έφευγε τότε απ’ τας Θήβας, ή με πολλή ως εταίριαζεν ακολουθία; ΙΟΚΑΣΤΗ Πέντε τον εσυντρόφευαν και μεσ’ στους πέντε ένας ο κήρυξ. Άμαξα μονάχη μία. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Αλλοίμονο και τρισαλλοί! Φανερά είν’ όλα! Και ποιος ήταν βασίλισσα που αυτά σου τα ’πε;

ΙΟΚΑΣΤΗ Δούλος που μόνος σώθηκεν από τους πέντε. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Είναι και τώρα; βρίσκεται μεσ’ στο παλάτι; ΙΟΚΑΣΤΗ Όχι. Γιατί ως έφθασεν στην πόλι ο δούλος, κ’ είδε πως εβασίλευες στου Λάιου το θρόνο, με πολυπαρακάλεσε να τονέ στείλω ποίμνια να βόσκη στους αγρούς μακριά απ’ την πόλι. Κ’ εγώ τον έστειλα γιατί ήταν άξιος και πιο μεγάλη ο σκλάβος μου να λάβη χάρι.

ΙΟΚΑΣΤΗ Και πώς λοιπόν, ο Πόλυβος δεν βασιλεύει; ΑΓΓΕΛΟΣ Όχι. Τον κρύβει ο θάνατος μέσα στους τάφους. ΙΟΚΑΣΤΗ Πώς είπες γέρο; Απέθανε ο Πόλυβος; ΑΓΓΕΛΟΣ Αν την αλήθεια δεν σου λέγω, ας με σκοτώσουν. ΙΟΚΑΣΤΗ Εσύ παιδούλα πήγαινε στον βασιλέα να του αναγγείλης όλ’ αυτά.

ΟΙΔΙΠΟΥΣ Ομολογώ° τον έπιασα με πανουργία την ζωήν μου την βασιλικήν να επιβουλεύη. ΚΡΕΩΝ Καλό να μην ιδώ. Ο θυμός των Αθανάτων να με συντρίψη, αν πόθησα ποτέ κακό σου. ΙΟΚΑΣΤΗ Για χάρι πίστευε των θεών, Οιδίπου, όσα σου λέγει. Τον ιερόν σεβάσου όρκον, έπειτα εμέ και όλους εδώ που είναι παρόντες. ΧΟΡΟΣ Πείθου και μην οργίζεσαι, Οιδίπου, σ’ ικετεύω. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Να υποχωρήσω μου ζητάς;

Η Ιοκάστη θέλουσα να καθησυχάση και πάλιν τον Οιδίποδα, τον προτρέπει, όπως δυσπιστή εις τον Απολλώνιον χρησμόν° του φέρνει μάλιστα και παραδείγματα επικυρώνοντα την ιδέαν της ότι οι χρησμοί δεν επαληθεύουν πάντοτε. Ο Χορός αποδοκιμάζει την βλασφημίαν της Ιοκάστης. Εύχεται μάλιστα να τιμωρήση ο Ζευς την απιστίαν, η οποία υποσκάπτει αυτά τα θεμέλια της θρησκείας.

Ο Κρέων για τούτους ο ίδιος, όσον εσύ και αν με παραγνωρίζεις, θα ’μαι. ΧΟΡΟΣ Άνασσα, τον Οιδίποδα γιατί βραδύνεις να πάρης στο παλάτι μέσα να πραΰνης; ΙΟΚΑΣΤΗ Θα τόνε πάρω βέβαια, αφού όμως μάθω, ποια η αιτία που μάλωσεν ο Κρέων μαζί του. ΧΟΡΟΣ Μιά υποψία αμφίβολη στη μέση ερρίχθη. Και πάντα βλάφτει η ψεύτικη κατηγόρια. ΙΟΚΑΣΤΗ Και οι δυό σε τούτο εφταίξανε; ΧΟΡΟΣ Ναι. ΙΟΚΑΣΤΗ Ο λόγος;

ΙΟΚΑΣΤΗ Το ξέρει ατός του ή τ’ άκουσεν απ’ άλλου στόμα; ΟΙΔΙΠΟΥΣ Μου ’στειλε τον παμπόνηρον, πανούργον μάντι, για να κρατή το στόμα του από τέτοια λόγια ο ίδιος ο Κρέων καθαρό.

Αλλ’ ο Οιδίπους, εις τον οποίον δεν είχεν αστράψει ακόμη ολόκληρον το μυστικόν της ζωής του, ζητά να οδηγηθή εμπροστά του ο Θηβαίος βοσκός. Η Ιοκάστη εξέρχεται της σκηνής, ο δε Χορός προοιωνίζεται κακά δια το μέλλον. Και ο Οιδίπους με πείσμα, αδιαφορών εις τας εναντιώσεις των άλλων, μένει προσδοκών τον ερχομόν του δούλου.