United States or Somalia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Η παραλία αυτή εψάλη υπό των ποιητών· εδώ, κάτω από της καρυδιές παρά την βαθείαν κυανοπράσινον λίμνην εκάθητο ο Βύρων και έγραφε τους μελωδικούς στίχους του περί των καθειργμένων μέσα εις το κατηφές επί των βράχων φρούριον Σιγιόν. Εκεί, όπου η Κλαράν κατοπτρίζεται με τας φιλοδάκρυας ιτέας της μέσα εις τα νερά, περιεβάδιζεν ο Ρουσσώ αναπολών την Ελοΐζαν του.
Κι' όταν κατέβαινε γλυκά ο ύπνος από τάστρα και του γλυκοσφαλούσε τα μάτια, έκανε το σταυρό του κι' αποχαιρετούσε τον φίλο του: «Πολλά είπαμε, Στρατή. Ώρα για ύπνο, καληνύχτα». Έπαιρνε μια βαθειάν αναπνοή κ' έχανε τον κόσμο. Τα κυματάκια τον νανουρίζανε με τα φιλιά τους: «Καληνύχτα, Στρατή, καληνύχτα....»
Εμνημόνευσα εδώ μερικάς από τας θρασυτέρας και τρομερωτέρας καταστροφάς της ιστορίας. Αλλ' εις όλα αυτά τα παραδείγματα η ευρύτης της καταστροφής, όχι ολιγώτερον παρά ο χαρακτήρ αυτής, προξενεί εις το πνεύμα μας τόσον βαθείαν εντύπωσιν.
Έστρεψε τότε λαθραίον βλέμμα προς τον Μανώλην και τον παρετήρησε με σοβαράν και βαθείαν περιέργειαν. Έπειτα του είπε: — Θες, Μανωλιό, κουκιά! Και σταματήσασα παρουσίασε προς τον Μανώλην καλάθι με χλωροκούκια το οποίον είχε κρεμασμένον εις τον βραχίονά της.
Συνέφιασαν από θυμό της Μάγισσας τα μάτια, Βλαστήμησε και χτύπησε στο χώμα το ποδάρι, Βούτησε το ξυγγόκερο μες στη βαθειάν οβίρα, Εγούρλωσε τα μάτια της και σταύρωσε τα χέρια Κι’ είπε στο Γιάννο ξέκαρδα και με περίσσια λύπη : Πήγαν οι μαύροι κόποι μας χαμένοι πέρα-πέρα!
Ο άνθρωπος ούτος είχε βαθείαν επιθυμίαν να ίδη με τους οφθαλμούς του ποίος τις ήτο ο Ιησούς· αλλ' επειδή ήτο μικρός το ανάστημα, δεν ηδύνατο εντός του συνωθισμού του πλήθους να τον ίδη.
Δεν πιστεύω ποτέ ουδ' εις τάριστα των ευρωπαϊκών σατυρικών περιοδικών να έγεινε τόση σπατάλη πνεύματος και δη πνεύματος τοιαύτης ποιότητος· πνεύματος όπερ μεταπηδά από των «gaminerie» ενός μποέμ, εις την λεπτήν ειρωνείαν Άγγλου χιουμουριστού, διά να εξαρθή τέλος εις την βαθείαν πολιτοκοινωνικήν σάτυραν ενός Λουκιανού, ενός Σουίτ, ενός Σαμφώρ. Εξηγούμαι διά παραδειγμάτων.
Ο μελαχροινός κύριος ευχαρίστησε τη γυναίκα μ' ένα γλυκό χαμόγελο, έφερε τους μενεξέδες στα χείλη του με μια βαθειάν αναπνοή που έμοιαζε σαν αναστεναγμός κ' έπειτα τους έβαλε με προσοχή στην κουμπότρυπά του. Στο στρίψιμο του δρόμου η γυναικούλα έγνεψε στον οδηγό.
Ο Ίλιγγος εκάθητο εκεί και παρεμόνευε την άτονον άνευ των δυνάμεών της λείαν του, και κάτω εις την βαθείαν φάραγγα αντηχούσε ήχος, 'σάν να εκρημνίζετο ογκώδης βράχος ο οποίος τα πάντα συντρίβει και παρασύρει παν ό,τι τον εμποδίζει εις τη πτώσιν του. Αλλά εις τον Μύλον εκάθητο η Μμαμπέττα και έκλαιε.
Ταύτα δε δεν θ' αποκτήση ποτέ χωρίς βαθείαν μελέτην· διά την οποίαν πρέπει να καταβάλλη μακρούς κόπους ο σώφρων όχι διά να λέγη και να ενεργή απευθυνόμενος προς ανθρώπους, αλλά διά να δύναται να λέγη και να πράττη πάντα με τρόπον αρεστόν εις τους θεούς κατά το μέτρον των δυνάμεών του.
Λέξη Της Ημέρας