United States or Ghana ? Vote for the TOP Country of the Week !
Heen en weer loopend, met voeten die geen bodem meer voelden en 'n vinnige tinteling in de handen van 't koude water, keek Eleazar naar 't vak. Jan, die zich verveelde, zei dat-ie 'r vandoor ging. "Blijf-ie nog lang, zeg?" "Hei-je zoo'n haast?" "Nou ja wat mot 'k hier? Je vangt ommers niks"... "As je maar wácht". Hij stond haast te bedelen om 't gezelschap van 't kind. Alleen hield-ie 't niet uit.
Essie liep met emmertjes, Mijntje liep met emmertjes, Rebecca kwam voor niks de trap af. De ééne kraan was voor 't heele huis, voor een- en twee-hoog. Ze waren gewoon bij Reggie an te kloppen. Nou had niemand 'n drup. "As 't hier warrem wordt hei-je kans dad-ie springt", sprak de blinde bezorgd. Essie gaf den raad warme lappen tegen de buis te leggen.
"Trek de deken maar recht," knikte hij. 't Was toch 'n verheugend gezicht 't meisje dat 't kussen klopte en gladstreek z'n deken. Ze wreef met de handen er over, zat op den rand van de bedstee, waar Saartje gezeten. "Hei-je geen laken?" "'n Laken welnee!"... "En leg-ie niet koud?"... "Alles gewoonte"... "Wij legge warmer," lachte ze opnieuw. "Wie?", vroeg hij stug.
"Van die dinge van hònderdduizend guldes", schreeuwde Jan, ongeloovig: "en wat doene ze met zoo'n ding?" "Drage", verklaarde Eleazar, ongeduldiger je kon niks zeggen of 'r kwam 'n vraag: "drage an d'r oore, an d'r vingers, an d'r hals"... "Verrek!" , zei 't jongetje: "hoe ken dat? Wat heì-je an 'n ding van honderdduizend guldes, dat je an je poote draagt!"
"Balken legge d'r genoeg onder", zei-ie, rillerig: "maar an balken heb-ie nie veel. 'k Zoek 'n bijt voor dooie visschen." "Wat mot je met dooie vissche?", vroeg de schelle stem van den jongen. "Eten!", zei Eleazar. "Verrek! Wat hei-je an dooie bliek? Die zou ik nie luste"... "As 't maar lekker gekookt wordt," zei Eleazar, om 'm te overtuigen: "vecht je om 'n graatje!"... "Dooie bliek die stinkt.
"Met 'n nieuwe raakt 't nie ongedaan, jònge. Nee, jònge! Jij hei die avond je geloof in de gracht gesmete 't geloof van je vader, je grootvader, je òver-òvergrootvader. Jij hei geen geloof meer. Gistere-avond, toen Dovid van de juweliers vertelde, hei-je al zoo ies gezeid van géén zegen van God. Ken je dan geen zociaal weze as Dovid zeit dat jij bin zonder je geloof te verlieze?"...
"...Schei uit met je gebler en geschreeuw!... Wat geeft 't of-ie je nòù de sappel maakt?... Had nie-zoo mesjogge geweest!... Hei-'k je nie daalijk gezeid, dat je d'r an bekoch was!... An al wad-jij doet is geen mazzel, geen brooge... Hei-je je laast niet in je vingers gesneje met beurze appele, jij met je wijgoogeme kop! En met je uien!
"Op school mag-ie niks vrage enkel je vinger opsteke as je mot pisse"... "Nou Jan 't is werachtig zoo as 'k 't zeg." "Hù!", schreeuwde spottend 't ventje: "hù! Ze hei-je jou verneukt, hoor! As 't nie ken, dan ken 't nie. As ik 'n visch was, dan gong 'k nou ook kapot van de kou"... "Geef me 'n hand, dan help 'k je op 't ijs", zei Eleazar.
"As jij 't wèl geloof" , redeneerde het ventje, zwaar hinkend in de sneeuw: "dan hei-je ze je belazerd en da's stom genoeg voor zoo'n groote kerel." "Dank-ie wel", grinnikte Eleazar, opgewekt door de frissche brutale geluidjes naast 'm: "maar 'k denk dat 'r nog wel 'n páár dingen in 't leven zijn, die jij èn ik nog nie weten.
"Kom betaal 'm" , zei Juda, het hoofd met de kortgeschoren grijze haren wendend naar de zij van de slijpers. "Hei-je terug van vijf-en-twintig gulden?" , vroeg Klaroen. "As 'k zóo rijk was", flets-lachte 't joodje. "Wi-je morrege terugkomme?" "Geen mieter is-die rijk", schreeuwde Hes weer. "Nee, nóu me cente", zacht zei 't joodje. "Dan maar terug", zei Klaroen kort-af, schijnbaar vertoornd.
Woord Van De Dag