Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 19 Μαΐου 2025
Εκεί είχον στήσει ιστούς, επί των οποίων εστηρίζετο μία σκηνή Ρωμαϊκού αμφιθεάτρου. Ένα πρωί, πριν να εξημέρωση, ο Τετράρχης Ηρώδης Αντίπας ήλθε και εστήριξε τον αγκώνα του εκεί, και παρετήρει. Τα βουνά γύρω ήρχιζαν να υποφώσκουν ώστε να διακρίνωνται αι κορυφαί των, ενώ ο όγκοι των μέχρι του βάθους των αβύσσων ήσαν ακόμη εις το σκότος.
Πότε θα έλθης συ προς ον ηυδόκησε; Όλα τα έθνη θα πέσουν να σε προσκυνήσουν, και το κράτος σου θα είνε αιώνιον Υιέ του Δαυίδ». Ο Τετράρχης ερρίφθη προς τα οπίσω διότι η ύπαρξις του υιού του Δαυίδ ως φόβητρον τον ηπείλει. Ο Ιωάννης τον εχλεύαζε διά το βασιλικόν του αξίωμα.
— «Είνε πολύ απότομος όταν θυμώση», υπέλαβεν ο Φανουήλ, «αλλ' αδιάφορον! Πρέπει να τον απελευθερώσης.» — «Δεν απολύουν τα οργισμένα θηρία!» απήντησεν ο Τετράρχης. Ο Φανουήλ του είπεν. — Μην ανησυχείς πλέον. Θα υπάγη εις τους Άραβας, τους Γαλάτας, τους Σκύθας. Το έργον του πρέπει να εξαπλωθή εις τα πέρατα της γης! Ο Αντίπας εφαίνετο ως να εβυθίζετο εις έν μακρυνόν όραμα.
Η τιμωρία διά την αιμομιξίαν σου ήρχισεν. Ο Θεός σε παιδεύει τώρα, με την στείρωσιν ημιόνου.» Γέλωτες ως πλατάγισμα υδάτων ηκούσθησαν. Ο Βιτέλλιος εξηκολούθει επιμόνως να μένη. Ο διερμηνεύς με ύφος απαθές μετέφραζεν εις την Ρωμαϊκήν γλώσσαν, όλας τας ύβρεις τας οποίας ο Ιωάννης εβρυχάτο εις την ιδικήν του. Ο Τετράρχης και η Ηρωδιάς ηνείχοντο ήδη τας ύβρεις εκείνας διά δευτέραν φοράν.
Εν τούτοις εις το βάθος του δώματος, αριστερά επεφάνη είς άνθρωπος με χιτώνα λευκόν, γυμνόπους και με στωικόν ύφος. Ο Μαναή, από τα δεξιά, ώρμησε υψών την μάχαιράν του. Η Ηρωδιάς φωνάζει τον Μαναή — «Φόνευσέ τον». — «Στάσου!» του λέγει ο Τετράρχης. — Ο Μαναή έμεινεν ακίνητος, ως και ο άλλος.
Και με φωνήν την οποίαν εδόνουν οι λυγμοί της ηδυπαθείας ο Ηρώδης της έλεγεν. — Έλα, έλα! Εκείνη εστρέφετο πάντοτε. Τα τύμπανα εκρότουν μέχρι διαρρήξεως, ο όχλος ωλόλυζεν. Αλλ' ο Τετράρχης εφώναζε δυνατώτερα. — «Έλα, έλα!
Ο μέγας Πρόδρομος, ο μείζων εν γεννητοίς γυναικών, ο Προφήτης, και προφήτου περισσότερος, ανοσίως εσφάγη. Ηρώδης ο Αντίπας, της Γαλιλαίας ο τετράρχης, ήτο ασθενής και άθλιος ηγεμών, οίος ητίμασέ ποτε τον θρόνον καταδυναστευομένης χώρας. Σκληρός, άπληστος και φιλήδονος, ως ο πατήρ του, ήτο, ανομοίως προς εκείνον, ασθενής εν πολέμω και κλονούμενος εν ειρήνη.
Μετ' ολίγα λεπτά η κεφαλή μετεκομίσθη υπό μιας γραίας, την οποίαν ο Τετράρχης είχε διακρίνει την πρωίαν επί του αναχώματος μιας οικίας, και την οποίαν προ ολίγου είχε συναντήση εις τα δωμάτια της Ηρωδιάδος. Οπισθοχώρησε διά να μην την ίδη. Ο Ετέλλιος έρριψεν επ' αυτής βλέμμα αδιάφορον.
Οι οδόντες του έλαμπον, και οι δάκτυλοι των ποδών του πατώντες ελαφρά επί των μαύρων πλακών, υπεβάσταζον το σώμα του, το οποίον είχεν ευκαμψίαν πιθήκου, η δε μορφή του απάθειαν μομίας. — «Πού είνε;» ηρώτησεν ο Τετράρχης. Ο Μαναή απήντησεν, δεικνύων διά του αντίχειρος έν αντικείμενον όπισθέν των. — Πάντα, εκεί! — Θαρρώ πως τον άκουσα!
Τέλος ο Τετράρχης είχεν εφοδιάσει την Μαχαιρουσίαν με πολεμοφόδια διά τεσσαράκοντα χιλιάδας άνδρας. Τα είχε συναθροίσει προβλέπων ότι οι εχθροί του θα συνεμάχουν. Αλλ' ο Ανθύπατος ηδύνατο να είπη ή να υποθέση ότι τα ητοίμαζε διά να πολεμήση κατά των Ρωμαίων και εζήτησεν εξηγήσεις. Τα όπλα εκείνα δεν ήσαν ιδικά του. Πολλά εχρησίμευον προς υπεράσπισιν κατά των ληστών.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν