Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 4 Ιουλίου 2025
Οι αρχηγοί των Τούρκων ελπίζοντες ακόμη εις την βοήθειαν του Κιουταχή δεν εδέχθησαν τούτο το πρόβλημα, το οποίον και άλλως δεν εσυμβιβάζετο με την φιλοτιμίαν των και με την πολιτικήν της αυλής των.
Δεν θέλω να κατατάξω εις τας ανοησίας αυτάς και εκείνο το οποίον εγράφη προχθές, ότι ενικήθημεν δι' έλλειψιν φανατισμού και μίσους κατά των Τούρκων και ότι προς διατήρησιν του μίσους, όπερ ενέπνευσεν η εισβολή των Τούρκων εις Θεσσαλίαν, πρέπει ν' αφήσωμεν άθικτα τα ερείπια και τους εξωρυγμένους οφθαλμούς των αγίων εικόνων και μάλιστα ν' αποσταλή εις Θεσσαλίαν ειδικός περί τας τοιχογραφίας και την αρχαιολογίαν ανήρ, διά να διευθετήση τα έργα των νιζάμιδων και των γκέγκιδων κατά τρόπον ώστε να κάμνουν μείζονα και ερεθιστικωτέραν εντύπωσιν.
Ηρίθμει εις αυτό τας καταστροφάς των Τούρκων, περιέγραφε τους αγώνας και τους θριάμβους των Ελλήνων επί της Επαναστάσεως και κατέληγεν υπεραίρων την αξίαν του καρυοφυλλιού του.
Τόσον δε πλησίον του μοναστηρίου είχον φθάσει οι Τούρκοι κατά το απόγευμα, ώστε μεταξύ των εντοπίων Τούρκων και των γνωρίμων αυτών εκ των πολιορκουμένων συνήπτοντο διάλογοι: — Δεν προσκυνάτε, μωρέ; θα χαθήτε άδικα, κακομοίρηδες, εφώναζον οι Τούρκοι. — Μαζή θα χαθούμε, απήντων οι πολιορκούμενοι. Μπαρούτι έχομε να σας πολεμούμε ένα μήνα. — Απόψε θα μπούμε μέσα και τότε τα λέμε
Ο Κόχραν αγανακτήσας καθ' υπερβολήν διά το παράλογον φέρσιμον των Τούρκων, διέταξεν αμέσως το δίκροτον και τα λοιπά πλοία τα συγκροτούντα τον στόλον του να κανονοβολήσωσι το μοναστήριον.
Εκ των Τούρκων είνε αληθές ότι πολλοί ήγον διηνεκή αργίαν και διήρχοντο την μεν ημέραν παίζοντες δάμαν και τάβλι, την δ' εσπέραν καθήμενοι σταυροπόδι επί των σανιδένιων καναπέδων των καφενείων, καπνίζοντες και διηγούμενοι συμβάντα του πολέμου ή από τα «καλά ζαμάνια», ως απεκάλουν την προ του 21 εποχήν, τερπόμενοι με αισχρά πολλάκις ανέκδοτα ή τερατώδη μυθολογήματα, οποία η ιστορία του ιατρού Λουκμάν, Φάουστ μωαμεθανού, όστις δεν εθεράπευε μόνον, αλλά και κατεσκεύαζεν ανθρώπους.
Ποιος από τους Ελλαδίτες δεν έχει Ελλαδική αντίληψη; Ποιος έχει να στενοχωρεθεί για κείνο που μπορούσε να είχε γίνει και δεν έγινε, ή για κείνα που δεν τα κατάφεραν καλά, ή για τους αναρίθμητους Έλληνες που θα πρέπει ή να γίνουν Βούλγαροι ή να φύγουν από τους τόπους που είναι πατρίδα τους, πατρίδα άλλο τόσο Ελληνική, όσο Ελληνικός είναι και ο Μωρηάς ή η Ρούμελη; Και ποιος άλλος, παρά κακόβουλοι εχθροί του πρωθυπουργού και του κόμματος, για προσωπικούς λόγους, μπορούν να ξεστομίσουν καν την αμφιβολία τους; «Μα την ώρα που η Ελλάδα από 64,000 χιλιόμετρα γίνεται 84,000, τι γίνεται η Βουλγαρία και η Σερβία;». Αν η Βουλγαρία, γίνεται τζάμπα και με τη βοήθειά μας, μ ε γ ά λ η Β ο υ λ γ α ρ ί α, διπλή δηλαδή παρ' ό,τι ήταν, και με λιμάνια στο Αιγαίο, και βάζουμε στο κεφάλι μας για τα μελλούμενα χρόνια του Έθνους μπελάδες χίλιες μύριες φορές χειρότερους από τον μπελά των Τούρκων, κατεβάζοντας τους Σλαύους εμείς και δυναμώνοντάς τους, τι μας μέλει εμάς τους Ελλαδίτες; Δεν πάει να γίνει ό,τι θέλει και Βουλγαρία και Σερβία, αφού εμείς είμαστε ευχαριστημένοι με το κράτος μας και μας παινούνε κιόλας οι Ευρωπαίοι για τον πρωθυπουργό μας; Και αν μάλιστα μας λάχει και η Θ ε σ σ α λ ο ν ί κ η ― πράμα όχι αδύνατο ούτε και πολύ σπουδαίο, γιατί θα πάρουμε μόνη την πολιτεία και λίγα χιλιόμετρα γύρω, και σε δέκα χρόνια μέσα τα Σερβικά και Βουλγάρικα λιμάνια στην Αδριατική και στην Άσπρη θάλασσα θα ρουφήξουν όλο το τωρινό εμπόριο της Θεσσαλονίκης, ― ε, τότε ποιος μας πιάνει;
Τις οίδεν οποία σκηνή διωγμού και σφαγής ετελέσθη επί του εξώστου εκείνου! Μεταξύ των ηρειπωμένων ή κενών οικιών ήσαν καί τινες, των οποίων οι εναπομείναντες κάτοικοι επροσπάθησαν να επισκευάσωσι τας ζημίας, αλλ' η όλη του χωρίου άποψις εμαρτύρει τρανώς οποίος θρήνος εγένετο εντός αυτού, και ήτο εξήγησις ικανή του ενώπιον των Τούρκων δέους των πτωχών δημογερόντων μου.
« Βρισκόμουνε 'ς τα Κράββαρα. » Μαθαίνω πως κινήσαν. » Τούρκοι με τον Ομέρ-πασσά » Το Δίστομο να πιάσουν, » Πετάω 'κείθε 'σάν αετός. » Φθάνω πριν 'κείνοι φθάσουν, » Και τους τουφεκοχτύπησα. » Οπίσω τους γυρίσαν.» « Είκοσι μέραις πόλεμο, » Είκοσι μέραις πάλη. » Την εικοστήν κατάφαγα » Των Τούρκων ταις χιλιάδες. » Όλο τους το στρατόπεδο » Τους πήραμε.
Έλαβον αφορμήν εσχάτως να διεκτραγωδήσω την οικτράν τύχην των προς μητρός συγγενών του Εμμανουήλ . Ο πάππος του, επικαλούμενος Φραγκομανώλης, διότι μόνος εν Χίω έφερεν ευρωπαϊκήν ενδυμασίαν, απήχθη εκ των πρώτων εις το φρούριον ως όμηρος· μετ' ολίγον δε τα τέκνα του ωδηγήθησαν υπό Τούρκων στρατιωτών προ του δένδρου, από του οποίου εκρέματο απηγχονισμένος ο δυστυχής εθνομάρτυς.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν