United States or Romania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Έτερον μέρος του πεδίου της μάχης. ΜΑΚΒΕΘ Πώς να τους φύγω; Μ' έδεσαν επάνωτο παλούκι 'σάν την αρκούδα! Τα σκυλιά λοιπόν ας πολεμήσω! Ποιος από σπλάγχνα γυναικός δεν είναι γεννημένος; Μόνον αυτόν θα φοβηθώ! Άλλον κανένα όχι! ΣΙΒΑΡΔΟΣ Ποιος είσαι συ; ΜΑΚΒΕΘ Αν σου το 'πώ, τρομάρα θα σε πιάση! ΣΙΒΑΡΔΟΣ Ποτέ! Κι' αν έχης όνομα φρικτότερον ακόμη απ' όσα κι' αν ακούωνταιτον Άδην.

Θα ήμουν ανόητος να αρνηθώ τον κοσμοπολιτισμό ή το σοσιαλισμό, ή να βαλθώ να τα πολεμήσω. Αν ήμουν Ιταλός και ζούσα πριν από τα 1868 θα έλεγα το ίδιο. Αν ήμουν Ιταλός σημερινός θα πάσκιζα ίσως να γενικέψω το σοσιαλισμό στο έθνος μου, και τον κοσμοπολιτισμό σ' όλους τους ανθρώπους. Ο κ.

Αφού μου ήτανε γραφτό με δυο παιδιά του Άρη να πολεμήσω στην αρχή με τον Λυκάονα πρώτον και με τον Κύκνον έπειτα, να τώρα και ο τρίτος που έχει αυτά τα άλογα· μα δεν θα ιδή κανένας να φοβηθώ εγώ ποτέ, εγώ ο γυιός της Αλκμήνης. ΧΟΡΟΣ Να και του τόπου ο βασιλιάς ο Άδμητος που φτάνει. ΑΔΜΗΤΟΣ Χαίρε, καλώς μας ώρισες, γυιέ του Διός και του Περσέως απόγονε.

Και εδώ ως και εις την Τροίαν ελεύθερος μένων θα πολεμήσω γενναίως όσον εξαρτάται απ' εμού. Σε δε, ήτις τόσον άλγος εκ των φιλτάτων σου υπέστης, θ' ανακουφίσω περιβάλλων σε διά τις συμπαθείας μου, όση είναι δυνατή εις άνδρα νεαρόν ως εγώ. Και δεν θα σφαγή ποτέ υπό του πατρός της η κόρη σου, αφού άπαξ ωνομάσθη μνηστή μου.

Τότε ο Τριστάνος έπεσε γονατιστός στα πόδια του Βασιληά Μάρκου, και είπε: «Βασιληά και κύριε, αν θέλης να μου κάνης αυτή τη χάρι, εγώ θα πολεμήσω». Άδικα ο Βασιληάς Μάρκος θέλησε να του αλλάξη ιδέα. Ήταν τόσο νεαρός ιππότης: εις τι θα του εχρησίμευεν η τόλμη του; Αλλά ο Τριστάνος έδωσε την πρόκλησί του στο Μόρχολτ, και κείνος την εδέχτη.

ΑΝΤΩΝΙΟΣ, ΕΡΩΣ και ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ. ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ. Εύχομαι εις τους Θεούς, η σημερινή ημέρα να είναι ευτυχής διά τον Αντώνιον. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Είθε αι συμβουλαί και αι ουλαί σου να μ' έπειθον άλλοτε να πολεμήσω κατά ξηράν! ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ. Αν το είχες κάμη, οι αυτομολήσαντες βασιλείς και ο στρατιώτης ο οποίος σε άφησε σήμερον, θα ηκολούθουν τα βήματά σου. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Ποίος εδραπέτευσε σήμερον;

Μα τώρα μίλια πέρασες πάσα αρχηγό στην τόλμη, 125 που το δικό μου αντίκρυσες μακρόδρομο κοντάρι. Μα στην οργή μου αδιαφορούν παιδιά δυστυχισμένων... Αν όμως είσαι τ' ουρανού θεός κατεβασμένος, εγώ μ' αθάνατους θεούς δεν πάω να πολεμήσω.

Εγώ να πολεμήσω εναντίον σου! Όχι... θα ζητήσω τάφρον και εντός αυτής ν' αποθάνω· η μάλλον βορβορώδης τάφρος, είναι η μάλλον αρμόζουσα εις το τελευταίον μέρος του βίου μου. Το μεταξύ των δύο στρατοπέδων πεδίον της μάχης. Ακούεται θόρυβος συμπλοκής, σαλπίσματα και κρότος τυμπάνων. ΑΓΡΙΠΠΑΣ. Ας υποχωρήσωμεν· πάρα πολύ επροχωρήσαμεν.

Εγώ, άφες που το ήξευρα και πριν, μα μου το είπε κ' ένα όνειρο προχθές. Θέλετε ν' ακούσετε; — Βέβαια, θέλουμε· είπαν όλοι μονόγνωμοι. — Είμαστε περίεργοι· επρόσθεσε ο Θεομίσητος χαμογελώντας. — Ακούσατε λοιπόν: Ο Κουρδουκέφαλος έρχεται και μου λέγει: ή τον παρά ή το σπίτι. — Ούτε παρά ούτε σπίτι· τ' απαντώ εγώ αξιοπρεπώς. — Θα σε πολεμήσω! μου λέγει. — Πολέμα! του λέγω.