Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 14 Μαΐου 2025
Παραδέχομαι μολαταύτα πως έδωσε παραπολύ μεγάλη σημασία στο νεωτεριστικό της μορφής κι ότι γι' αυτό κανένα βιβλίο του δεν μπορεί να ταχθή σαν καλλιτεχνικόν αριστούργημα στην ίδια σειρά με τη «Salambo» ή τον «Esmond» ή το «The Cloister and the Hearth» ή τον &Υποκόμητα της Βαρκελώνης&. ΚΥΡΙΛΛΟΣ. — Έχεις αντίρρηση λοιπόν στο νεωτεριστικό της μορφής; ΒΙΒΙΑΝ. — Μάλιστα.
Και μες απ όλα του κόσμου αφτά τα λόγια και τις καταλαλιές, ο Τρύφος, άγνωρος πάντοτε και αθώρητος, τραναίνει τη μεγάλη του παληκαριά και αφξαίνει την αντρειά του την ασύγκριτη, στα μυστικά και αφάνταστα λημέρια. Έτσι τον παρασταίνουν πια αληθινά αντρειωμένον της κάθε κόρης τα όνειρα τα φτερωτά. Κ' έτσι φαντάζει γίγαντας τρανός στου καθενού παιδιού τον άπλερον το νου, που όλα τα μεγαλώνει.
Ο τόπος, όπου γεννηθήκαμε, κι' όπου μας φώτισε πρώτη φορά ο ήλιος με τες χρυσές του αχτίδες, είναι για τον καθένα μας τόπος ιερός και αγαπητός, είναι τόπος όπου μαθαίνουμε την αγάπη στη μεγάλη μας πατρίδα, την ελεύτερη και τη σκλαβωμένη ακόμα Ελλάδα, όπως η Εκκλησιά είναι ο τόπος όπου μαθαίνουμε την αγάπη στο Θεό.
Οι Έλληνες έκλιναν η ημέρα, της ημέρας, η σοφία, της σοφίας · έπειτα είπαν η γλώσσα, της γλώσσας, ο νεανίας, του νεανία, ο πατέρας, του πατέρα . Έτσι κλίνεται κι ο καφές στη γενική, με φωνήεντο, καθώς κ' η γενική πατέρα, νεανία . Οι γραικικές ετυμολογίες μεγάλη δυσκολία δεν έχουν.
Δείχνοντας τον, ρώτησε, «Κύριε, αυτός τι θα κάνει;» Η απάντηση ανέκοψε την επιπόλαιη περιέργειά του. «Εάν θελήσω να χρονοτριβήσει μέχρι να έρθω, τι σε αφορά εσένα αυτό; Εσύ να Με ακολουθήσεις.» Ο Πέτρος δεν τόλμησε να τον ρωτήσει περισσότερα και η απάντηση – που ήταν επίτηδες ασαφής – οδήγησε σε μεγάλη παρεξήγηση διαδεδομένη στην αρχική εκκλησία, ότι ο Ιωάννης δεν επέπρωτο να πεθάνει μέχρι να έλθει ο Χριστός.
Αυτά 'πε κ' εσηκώθηκε, και του 'στρωσε την κλίνη 'ς την στιά πλησίον μέ γιδιών τομάρια και προβάτων. και άμ' ο Οδυσσέας πλάγιασε, τον σκέπασε με χλαίνα 520 χοντρή, μεγάλη, 'που 'χε αυτός δεύτερη φυλλαμένη, και την φορούσεν εις καιρόν βαρειάς χειμωνοζάλης.
Όλοι οι συγγενείς, θείοι και θείαι, και η μεγάλη αδελφή του Μανώλη μετά του συζύγου της, ήλθαν να χαιρετίσουν τον επανελθόντα αποστάτην· και εις όλων τα πρόσωπα έλαμπεν η χαρά, ως εάν ο πρωτότοκος του Σαϊτονικολή ήτο νεκρός και ανέστη. Απέφυγαν όμως τας συνήθεις θωπείας, διότι εγνώριζαν ότι τα φιλήματα τον εξηγρίωναν σχεδόν όπως οι ραβδισμοί.
Ο Φούρβης δεν ετόλμησε ν' αντιστή, και εξήλθε μετά του Σκούντα, όστις εκράτει αυτόν σφιγκτώς εκ του βραχίονος. Ότε είδε την Αϊμάν, είπεν ο Φούρβης· — Αυτή πάλι τι είνε; — Σιωπή, είπεν ο Σκούντας. Ο Φούρβης εισήγαγε την κλείδα εις το μικρόν κλείθρον αποσύρας τον μοχλόν και ήνοιξε την θυρίδα. — Απ' εδώ ειμπορείτε να εβγήτε, είπε· δεν είνε ανάγκη νανοίξωμεν την μεγάλη.
Εξ αυτών ο μεν Δάμις είχεν αποθάνει δηλητηριασθείς υπό του υιού του, ο δε Λάμπις ηυτοκτόνησεν εξ έρωτος προς την Μύρτιον την εταίραν, και ο Βλεψίας ελέγετο ότι είχεν αποθάνει εξ ασιτίας ο δυστυχής, το οποίον και εφαίνετο εις την μεγάλη του ωχρότητα και την άκραν εξασθένησιν. Εγώ δε αν και εγνώριζα τους ανέκρινα διά να μου 'πουν κατά ποίον τρόπον απέθαναν.
Και στο κεφάλι μια πέτρα λες μου κάθεται μεγάλη. Οι άνω πλην του Κουβικουλαρίου. Τρόφιμε! ΤΡΌΦΙΜΟΣ Καίσαρ! ΓΑΛΕΡΙΟΣ Άκουσε.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν