Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 18 Ιουνίου 2025
Ενώ δε η λύρα έκρουε τας γοργοροτέρας στροφάς του πηδηκτού, ο Μανώλης ανεπήδα εις ύψος μέγα. Και ενώ ήτο μετέωρος, εκτύπα με την παλάμην, οτέ μεν την μίαν, οτέ δε την άλλην του κνήμην. Έπειτα ελύγιζε προς τα οπίσω το σώμα ή κάμπτων τα γόνατα και χαμηλώνων μέχρι του εδάφους ανεπήδα έπειτα με θαυμαστήν ελαστικότητα. Και άλλοτε μεν εξέπεμπε στεναγμούς, άλλοτε δε ουρλιαστικάς επιφωνήσεις ενθουσιασμού.
Είδα 'ς τον ίσκιο μιας μυρτιάς Τον Όμηρο· και γύρα, Γύρα του τραγωδούσανε Τα έπη τους τόσοι άλλοι Διάσημοί μας ποιηταί, Και ταραχή μεγάλη Εγίνονταν, κι' ακούγονταν Η Ποίησι κ' η Λύρα. Είδα παρέκει ταις σκηναίς Όλων μας των Αγίων. Που κύκλον εσχημάτιζαν, Κι' αυτοί 'ς τη μέση, άλλοι Εχόρευον, κι' άλλ' έπαιζον. Αρχίνησε να ψάλλη Και τους ψαλμούς του ο Δαυίδ, Το θείον του βιβλίον.
Απ' αρχής η λύρα του ένα έκρουσε τόνον και καθίστατο ούτος οσημέραι ζωηρότερος, ευχυμώτερος, συγκινητικότερος, υπέρτερος πάσης άλλης παραφωνίας.
— Μα δεν πρέπει, παιδί μου, να κάμης τέτοια αστεία. Εμένα μου έκοψες το αίμα. — Ε, τώρα να σε κάμω εγώ να διασκεδάσης. Τι θα μου δώσης να σου τραγουδήσω τα Χριστούγεννα; — Μια γαβάθα τζούρβα. — Μα με τη λύρα. — Και μια γαβάθα πρωτογαλιά. — Καλά.
Νά ένας κύκνος που στη θυμέλη έρχεται.— Έ κύκνε, συ! δεν πας τα κόκκινα ποδάρια σου αλλούθε να κινήσης; και αν με του Απόλλωνα τη λύρα έχης όμοιο τραγούδι, απ' τα τόξα μου κι' αυτή δεν θα σε σώση. Πάρε φτερό και τράβηξε στη λίμνη εκεί της Δήλου, κι' αν δεν πεισθής 'ς εμένα θα τραγουδήσης γρήγορα τραγούδια ματωμένα.
Αλλά τόρα; ως προς τα όργανα ποία είναι ευχειριστότερα, με όσα κανείς παράγει εκουσίως κάτι κακόν ή με όσα ακουσίως; λόγου χάριν το πηδάλιον, με όποιον κανείς ακουσίως θα πηδαλιουχήση κακώς, είναι καλλίτερον, ή με όποιον εκουσίως; Ιππίας. Με όποιον εκουσίως. Σωκράτης. Άραγε δεν κάμνει το ίδιον και το τόξον και η λύρα και οι αυλοί και όλα τα άλλα εν γένει; Ιππίας. Λέγεις την αλήθειαν. Σωκράτης.
ΚΡΩΒ. Αρκεί να συναναστρέφεσαι τους νέους, να διασκεδάζης και να κοιμάσαι μαζή τους. ΚΟΡ. Όπως η θυγατέρα της Δαφνίδος η Λύρα; ΚΡΩΒ. Ναι. ΚΟΡ. Αλλ' αυτή είνε εταίρα. ΚΡΩΒ. Αι! και τι; Αυτό δεν είνε κακό. Και συ θα πλουτήσης σαν κι' αυτήν και θα έχης πολλούς εραστάς.
Ο παις, και αυτός έκαμνε πως προσέχει εις την καχλάζουσαν χύτραν, οσφραινόμενος τον ηδύν αχνόν της. — Βρε, πάγωσες, Κουτσογεώργη; εφώναξε πάλιν ο ποιμήν. Και μου κρατείς και την λύρα και δεν παίζεις;
Οι αριστείς οι ούτω αγωνισθέντες και τα καλλιτεχνικά αυτών τάλαντα αναπτύξαντες είναι εν τη Γαλλία ο Ρουσσώ και οι απ' αυτού απορρεύσαντες, εν τη Γερμανία η θερμή του Κλοπστόκ ελεγειακή απαλότης, του Γκαίτε και Σίλλερ η μεγαλοφυία και οι λοιποί της κλασσικής περιόδου της ποιηταί. Την Αγγλίαν αντιπροσωπεύει η ευγενής και μεγαλοφυής φιλελληνική του Βύρωνος λύρα.
Όλοι είστε στις χαρές, θεοί· κι' εσύ κρατώντας λύρα, κακό κορμί, πάντα άπιστε, ξεφάντωνες στη μέση.» Τότες -γυρίζει κι' απαντάει του Κρόνου ο γιος ο Δίας «Ήρα, μη θες δα τους θεούς και τόσο ν' αποπαίρνεις 65 Όχι, ίσα δε θα τιμηθούν· μα απ' όσους καν κι' η Τροία έχει θνητούς, κάλια οι θεοί τον Έχτορα αγαπούσαν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν