United States or Lithuania ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ημείς όμως, καλέ Θεόδωρε, από τον ένα λόγον πηγαίνομεν εις τον άλλον και από τον μεγαλίτερον εις τον μικρότερον. Θεόδωρος. Και μήπως δεν έχομεν καιρόν, καλέ Σωκράτη; Σωκράτης. Φαίνεται. Και σε βεβαιώ, αξιοθαύμαστε φίλε, πολλάκις το παρετήρησα καθώς και τόρα, ότι ήτο επόμενον όσοι χάνουν πολύν καιρόν εις την φιλοσοφίαν, όταν παρουσιασθούν εις τα δικαστήρια να φαίνωνται γελοίοι ρήτορες. Θεόδωρος.
Σωκράτης Συγχώρησέ με, καλέ μου φίλε, τούτο, επειδή αγαπώ πολύ να μανθάνω· οι μεν λοιπόν τόποι και τα δένδρα δεν θέλουσι τίποτε να με διδάσκωσι παρά μόνον οι άνθρωποι εις την πόλιν.
Μπαίνουν ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ και ο ΤΡΙΝΚΟΥΛΟΣ. ο ΚΑΛΙΜΠΑΝ κατόπι τους μ' ένα φλασκί. ΣΤΕΦΑΝ. Άφησέ με ήσυχο· — σαν αδειάση το βουτσί τότε πίνουμε νερό· πρώτα, μήτε στάλα. Δούλο — τέρας, πιε στην υγειά μου. ΤΡΙΝΚ. Δούλο — τέρας! καλέ, τι νησί είναι τούτο; Λένε πως πέντε μοναχά είναι μέσα σε τούτο το νησί· εμείς είμασθε τα τρία· ανίσως τάλλα δύο έχουνε τα μυαλά μας, η πολιτεία κουνιέται.
Δηλαδή προθύμως θα παρακολουθήσωμεν τους λόγους σου, και εκεί φαίνεται καθαρά ποίος επαινεί ελευθέρως και ποίος όχι. Πολύ λαμπρά, καλέ Κλεινία, και πρέπει να κάμωμεν ό,τι λέγεις. Αυτό θα γίνη, αν θέλη ο θεός. Μόνον λέγε συ και μη σε μέλει.
Και πώς, καλέ Ξένε, αφού, όταν ωμιλούσαμεν τόσον διεξοδικώς περί της μέθης και της μουσικής μεταξύ μας, επεριμέναμεν ο είς τον άλλον, τόρα που θα ομιλήσωμεν περί των θεών και των σχετικών ζητημάτων δεν θα υπομείνωμεν; Εκτός δε τούτου και διά την φρόνιμον νομοθεσίαν αυτά είναι μεγάλη βοήθεια, διότι αι διαταγαί των νόμων, όταν γίνουν γραπταί, ωρισμένως γίνονται ακλόνητοι, διότι δίδουν έλεγχον εις πάσαν εποχήν.
Μια κόκκινη κορδέλα στόλιζε το στήθος της, από την μια άκρη στην άλλη του μικρού κορσέ που ήταν ανοιχτός πάνω από το πουκάμισο και υποβάσταζε τα άγουρα στήθη της. «Μπαρπα- Έφις!», φώναξε, χαδιάρικα και αυστηρά, βάζοντας το πανέρι πάνω στο κεφάλι του και ψαχουλεύοντας τις τσέπες του. «Εγώ πάντα σας σκέφτομαι, καλέ μου, κι εσείς δεν έχετε τίποτε να μου δώσετε…. Ούτε ένα αμύγδαλο!»
Αλλά το πρόσωπόν σου είναι βιβλίον ανοικτόν, καλέ μου Μάκβεθ, όπου πράγματ' αλλόκοτα 'μπορεί καθένας ν' αναγνώση. Θέλεις τον κόσμον να γελάς; Καθώς τον κόσμον κάμνε! Χαράν να λέγη η γλώσσα σου, το 'μάτι σου, το χέρι· να φαίνεσαι 'σαν τ' άκακο το άνθος, πλην να ήσαι το φίδι αποκάτω του! Εκείνος που θα έλθη την πρέπουσαν περίθαλψιν θα λάβη. Να μ' αφήσης εγώ τα πάντα μόνη μου απόψε να φροντίσω.
Επειδή και εγώ βεβαίως, καλέ μου φίλε, τα γνωρίζω αυτά, διά τούτο ίσα — ίσα επιθυμώ να γείνω μαθητής σου, διότι είμαι βέβαιος ότι σέ μεν, επειδή είσαι τόσον βαθιά σοφός άνθρωπος, και κάθε άλλος, καθώς φρονώ, και ο Μίλητος αυτός, ούτε ότι σε βλέπουν φαίνονται, εμένα όμως με τόσην οξυδέρκειαν και τόσην ευκολίαν διέκρινεν, ώστε με κατεμήνυσεν εις το δικαστήριον επί ασεβεία.
Διόλου μάλιστα ατελώς, καλέ Ξένε. Εις αυτά λοιπόν ας λάβη τέλος η συζήτησίς μας.
Αλλά και μόνον εις όσα γνωρίζομεν και συγχρόνως τα αισθανόμεθα, εις αυτά μόνον περιστρέφεται η ψευδής κρίσις, η οποία γίνεται και αληθής, και όταν μεν φέρη αντικριστά και κατ' ευθείαν τα ορθά αποτυπώματα, είναι αληθής, όταν όμως τα φέρη πλαγίως και λοξώς, είναι ψευδής. Θεαίτητος. Πολύ καλά τα λέγεις, καλέ Σωκράτη. Σωκράτης. Και όμως περισσότερον θα βεβαιώσης αυτό, αφού ακούσης και τα εξής.
Λέξη Της Ημέρας