United States or Rwanda ? Vote for the TOP Country of the Week !


Παραδέχεσαι λοιπόν, καθώς είπες, ότι η ψευδής κρίσις είναι ένα είδος λάθος; Θεαίτητος. Παραδέχομαι. Σωκράτης. Επομένως κατά την ιδικήν σου κρίσιν είναι δυνατόν να δεχθώμεν με τον νουν ένα πράγμα ως άλλο και όχι ως εκείνο το ίδιον. Θεαίτητος. Βέβαια είναι δυνατόν. Σωκράτης. Όταν λοιπόν κάμνη τούτο ο νους ενός ανθρώπου, δεν είναι συγχρόνως ανάγκη να συλλογίζεται ή και τα δύο ή το έν από τα δύο;

Και περιέβλεπεν εαυτόν παραδόξως, θεωρών τα κατάλευκα φορέματά του και τινάσσων αυτά ως να εξεχιονίζετο. — Χιόνι και να κάμνη τόσον κρότον! Ωνειρεύετο. — Τι είνε, κολλήγα; εκραύγασε και ο ποιμήν τότε, ημικοιμώμενος από της ζάλης. — Μωρέ τουφεκιαίς πέφτουν! παρετήρησεν. Ο γέρων ήρχισε να γελά. — Αναστήσανε πλεια! είπεν ο ποιμήν.

Διότι εκείνο βεβαίως τα κάμνει να είναι ωραία, να τα κάμνη όμως και να φαίνωνται ωραία και όχι μόνον να είναι δεν θα ημπορούσε ποτέ αυτό το ίδιον πράγμα, αλλ' ούτε και κανέν άλλο οποιονδήποτε. Λοιπόν ας εκλέξωμεν, ποίον από τα δύο φαίνεται το πρέπον, άραγε εκείνο που τα κάμνει να φαίνωνται ωραία, ή εκείνο που τα κάμνει να είναι. Ιππίας. Νομίζω, Σωκράτη μου, εκείνο που τα κάμνει να φαίνωνται.

Διότι πραγματικώς το όνομα του Διός ομοιάζει ως να είναι ακέραιος λόγος. Και μοιράζοντες αυτό εις δύο άλλοι μεν μεταχειριζόμεθα το έν, άλλοι δε το άλλο. Δηλαδή άλλοι μεν Ζήνα, άλλοι δε Δία τον ονομάζουν. Εάν όμως ενωθούν εις έν εξηγούν την φύσιν αυτού του θεού, καθώς είπαμεν ότι πρέπει να έχει την ικανότητα να κάμνη παν όνομα.

Το τι όμως είναι ο άνθρωπος και τι αρμόζει εις την ανθρωπίνην φύσιν να κάμνη ή να πάσχη, διαφορετικόν από τα άλλα ζώα, κάθεται και το εξετάζει με πολύν κόπον. Με εννοείς, φίλε Θεόδωρε, ή όχι; Θεόδωρος. Σε εννοώ και λέγεις την αλήθειαν. Σωκράτης.

Αίφνης, μόλις ο παις γίνη άνθρωπος, νομίζει πάντοτε ότι είναι ικανός να γνωρίζη τα πάντα και νομίζει ότι τιμά την ψυχήν του, όταν την επαινή, και περιποιητικώς της επιτρέπει να κάμνη ό,τι θέλει. Ο λόγος μας αυτός όμως λέγει ότι, όταν κάμνη αυτά, βλάπτει, αλλά δεν τιμά αυτήν. Και όμως πρέπει να τιμά αυτήν κατόπιν από τους θεούς ως δευτέραν.

Πρέπει, φίλε Θεαίτητε, να έχη θάρρος όστις ημπορεί να κάμνη έστω και έν μικρόν βήμα προς τα εμπρός. Διότι, όστις λιποψυχήση εις αυτά, τι θα ημπορέση να κατορθώση εις άλλα, αφού εις εκείνα ή διόλου δεν προχωρεί εμπρός, ή εντελώς θα σπρωχθή οπίσω πάλιν; Πολύ απέχει ο τοιούτος, καθώς λέγει η παροιμία να πάρη την πόλιν.

Εάν δε από τους ιδίους άρχοντας κανείς κάμνη κάτι παρόμοιον, ας φροντίζουν δι αυτό όλοι οι εξήντα, όστις δε το εννοήση και πληροφορηθή, εάν δεν τον καταγγείλη, ας υπόκειται εις την ιδίαν ενοχήν με εκείνον και ας τιμωρήται με περισσότερον πρόστιμον από τους νέους, ακόμη δε ας στερηθή όλα τα αξιώματα των νέων.

Άνοιξε ναούς, έστησε βωμούς, ξανασκάρωσε τω Δελφών το Μαντείο, και καμάρι του το είχε να κάμνη ατός του θυσίες, μάζευε δηλαδή, έκοβε κι άναβε τα ξύλα, έσφαζε το θύμα, κ' έχωνε το βασιλικό του χέρι στα σπλάχνα του ζώου να σύρη το συκώτι και ναναγνώση μελλούμενα.

Ότι δηλαδή είναι ανάγκη οι άνθρωποι να θέτουν νόμους και να ζουν συμφώνως με νόμους, αλλέως δεν διαφέρουν από τα εντελώς άγρια θηρία. Αιτία δε τούτων είναι ότι η φύσις κανενός ανθρώπου δεν γεννάται ικανή να γνωρίζη ποία συμφέρουν εις την ανθρωπίνην πολιτείαν και αφού γνωρίση να ημπορή και να θέλη να κάμνη πάντοτε το καλλίτερον.