Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 26 Νοεμβρίου 2025
Και άλλο ανέκδοτο ανέβαινεν εις τα χείλη του· η ιστορία άλλου αφελούς βοσκού, όστις κατέφυγεν εις ιατρόν διά να του θεραπεύση παράδοξον και οχληρόν νόσημα. Και αν δεν τον ημπόδιζεν η παρουσία της θυγατρός του, θα το έλεγεν, αδιαφορών αν θα κατελαμβάνετο υπό νέου πανικού ο υιός του. Τόσον το επίκαιρον της ιστορίας τον εγαργάλιζεν.
Απεναντίας, εκ της περιβολής της γραίας χωρικής εφαίνετο ότι δεν ήτο απατηλή καύχησις η διαβεβαίωσις, ότι θα πληρώση τον ιατρόν. Τα πένθιμα ενδύματά της ήσαν απλά, αλλά νέα και καλής ποιότητος. Το φόρεμά της ήτο ανοικτόν εις το στήθος, αναμέσον δε του ανοίγματος έλαμπε το λευκόν μεταξωτόν υποκάμισον, εκ του οποίου εξήρχετο ο ρυτιδωμένος λαιμός της.
Το ίδιον και η ακράτεια ― Δηλαδή η ακράτεια δεν είναι μόνον άξια αποφυγής αλλά και αξιοκατάκριτος ―, και από την ομοιότητα του πάθους αποδίδομεν επιπροσθέτως την ακράτειαν εις το καθέν από αυτά, καθώς λόγου χάριν μεταχειρίζονται το κακός και λέγουν και κακόν ιατρόν και κακόν ηθοποιόν, ενώ γενικώς δεν θα τον έλεγαν κακόν.
Εφόρεσεν εν βία τον επενδύτην του, έλαβεν εκ του γραφείου του κιβώτιον περιέχον φάρμακα και εξήλθομεν του δωματίου. Τον συνώδευσα μέχρι της θύρας του κοιτωνίσκου. Ο γέρων ήνοιξεν άμα μας ήκουσεν, ήρπασεν εκ της χειρός τον ιατρόν, τον έσυρεν εντός του δωματίου και έκλεισε την θύραν. Εκάθισα εκεί και επερίμενα. Επερίμενα επί ώραν πολλήν. Το σκάφος εκυλίετο αδιακόπως.
Ο έπαρχος εξελθών την εχαιρέτισε φιλικώς, αλλ' η Κυρά Λοξή δεν επρόσεξεν εις τον χαιρετισμόν του. Δραμούσα προς τον τυφλόν της τον έλαβεν εκ της χειρός, τον ανήγειρε και διηυθύνθη μετ' αυτού προς τον ιατρόν, όστις έστεκεν εις το κατώφλιον της θύρας του.
— Ελπίζω, είπεν, ότι δεν θα χρονίση και αυτός ωσάν τον άλλον. — Τον έλεγα με τον νουν μου γεροντότερον, υπέλαβεν η Κυρά Λοξή. — Ποίον; ηρώτησεν ο έπαρχος. — Τον ιατρόν. — Δεν είναι δα και τόσον νέος. — Ποτέ να μη 'πεθάνη! επανέλαβεν η γραία. — Άξιος ιατρός, επρόσθεσεν ο έπαρχος. Κάμνει θαύματα! — Θαύματα αλήθεια! Τόσοι και τόσοι εις το νησί μας του χρεωστούν το φως των!
Δεν είναι έτσι; Νέος Σωκράτης. Βεβαιότατα. Ξένος. Λοιπόν τόρα πάλιν ας επιστρέψωμεν εις τας εικόνας, με τας οποίας είναι ανάγκη να παρομοιάζωμεν διαρκώς τους βασιλικούς άρχοντας. Νέος Σωκράτης. Ποίας; Ξένος. Τον γενναίον πλοίαρχον και τον ισοδύναμον με πολλούς άλλους ιατρόν. Δηλαδή ας εύρωμεν ένα σχήμα διά τους άρχοντας παρομοιάζοντες αυτούς με τούτους εδώ. Νέος Σωκράτης. Ποίου είδους. Ξένος.
Του Παυσανίου παύσαντος — διά να μεταχειρισθώ ταυτολεξίαν , όπως συμβουλεύουν οι σοφοί — εξηκολούθησεν ο Αριστόδημος, ήτο μεν η σειρά του Αριστοφάνους να ομιλήση, αλλ' επειδή ούτος, είτε ένεκα της πολυφαγίας είτε δι' άλλον λόγον, είχε πάθει λόξυγκα και δεν ημπορούσε να ομιλήση, αποταθείς προς τον ιατρόν Ερυξίμαχον ο οποίος ήτον ξαπλωμένος πλησίον του,
Τέλος μίαν ημέραν έφθασε με πρόσωπον τόσον σκυθρωπόν, ώστε ο πτωχός Βινίκιος ωχρίασεν ως τον είδε και έσπευσε προς αυτόν μόλις έχων την δύναμιν να ερωτήση: — Η Λίγεια δεν ευρίσκεται μεταξύ των Χριστιανών; — Ναι, αυθέντα, απεκρίθη ο Χίλων· αλλά εύρον μεταξύ αυτών και τον Γλαύκον, τον ιατρόν. — Τι λέγεις; ποίος είναι αυτός;
Κατ αρχάς ενόμισεν ότι ο όρθιος φοιτητής ήτο ο ιατρός, και ητοιμάζετο να προχωρήση προς αυτόν, σύρουσα τον τυφλόν. Αλλ' εσκέφθη ότι είναι πολύ νέος εκείνος δι' ιατρόν και εστράφη προς τον έπαρχον, όστις, με την εφημερίδα επί των γονάτων και τα ομματοϋάλια επί των ρωθώνων, την έβλεπεν ασκαρδαμυκτί με γυμνούς τους οφθαλμούς.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν