United States or North Macedonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Μόν η πόνηρη εκείνη Τέτια απόκρισι του δίνει· Στα γεννάκιασου όσαις τρίχες Τόση γνώσι, Τράγε, αν είχες, Πριν εμπής θα συλλογιόσουν, Πώς απαύτου θα τραβιόσουν. Σε κάθ' έργο και δουλιά σου Που θελά καταπιαστής, Μη ποτέ αρχινάς με βια σου, Πριν το τέλος στοχαστής, Όλοι εύκολα θαρρούμε Κάθε είδος στην αρχή, Μόνε ύστερα απαντούμε Δυσκολίας ταραχή.
Πού θελά βρεθή το στραβόξυλο στη λίμνη μέσα; Καΐκι, σαν καληώρα το δικό σας, για να πέση όξου, θάπεφτε στη θάλασσα, όχι στη λίμνη. Κατά πώς φαίνεται το είχε ρουφήξει ο αφαλός της θάλασσας, και το είχε στείλει στο μάτι της λίμνης, και το μάτι της λίμνης το ξέρασε . . . Αλήθεια, επέφερεν ο χωρικός, αισθανθείς την ανάγκην να πάρη τον ανασασμνό του, πού κοντά επέσατε όξου, του λόγου σας;
Η φύση δε σου χάρισε Καρδιά να μη πονάς. Τηράς την ψεύτραν Άρτεμι; Δεν ξέρεις, σε γελάει, Και με τον Ενδυμίονα Κρυφά συχνομιλάει. Τη νιότη χάρου, Κόρη μου, Ογλήγορα απανθεί, Και αφού τινάς την έχασε, Χαμένα την ποθεί· Ή ζήσω τη ζωή μου μεγάλος και λαμπρός, Ή πάλι την περάσω σε φτώχια και μικρός, Μη θέλα βρω στο τέλος σ' εκείνα διαφορά; Και το 'να και το άλλο θα πάψουν μια φορά.
ΡΕΫΝΑΛΔΟΣ Κάλλιστα, Κύριέ μου. ΠΟΛΩΝΙΟΣ Και τότε, φίλε, αυτός αρχίζει, αυτός αρχίζει — Α! τι 'θελα να ειπώ; Μα την ζωήν μου κάτι είχα 'ς τον νουν να ειπώ! Πού στάθηκεν ο λόγος; ΡΕΫΝΑΛΔΟΣ Εις το «συμπέρασμα θα κλείση» και εις το «φίλε» ή κ' «Εντιμότης».
Μίαν πρωίαν ελθούσα παρά την θύραν της καλύβης, όπου κατώκει η απαίσιος γραία, υπό την φυλλορροούσαν κληματαριάν, της είπεν ότι η νύμφη της είχε περάσει πολύ άσχημα την νύκτα, ότι δις ήλθεν εις κίνδυνον, ότι «ακόμα λίγο και θελά σώσει», ότι εξύπνησαν τα μεσάνυκτα τον εφημέριον διά να την μεταλάβη, και ότι μόλις τώρα τα χαράγματα ησύχασεν ολίγον και απεκοιμήθη.
Ου Βασίλ'ς είδιει τη βάρκα, απ' μπήκεν η γ'ναίκα σ' μαζύ μει τ' Καλκώρ' του γυιό, κη κάμανε κατά του Δασκαλειό να σουργιανίσ'νε. Μει φώναξε κη μένα κη μώδειξε αλάργα τη βάρκα, μα τσ' ανθρώπ' δεν τσ' είδια. Λέγαμει πως θελά γυρίσ'νε γλήουρα πίσου· ύστερα τσ' είδαμει κη κάμανε πέρ' απ' τ'ν Πούντα κη βγήκανε όξ' απ' του λιμάν'. Καρτειρούμει να γυρίσ'νε πίσου, δε γυρίσανε.
Ω τι μεγάλη συφορά, προβλέπω, θελά γένη Στους Μστακακάδες σήμερα· Ω, τι κακό συμβαίνει. 570 Του Ροκανούλη η δύναμη παραπολύ με σκιάζει· Ξεπατωμό αθεράπευτο θωρώ να τους τοιμάζη.
Λέξη Της Ημέρας