Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 10 Ιουνίου 2025
Προέκυπτον εδώ κ' εκεί τα μεγάλα κόκκινα άνθη των ροδοδαφνών, τα χιονώδη της μυρτιάς και πλούσια τα φυλλώματα των κουμαριών. Εις τους πόδας του βουνού λιθόκτιστος βρύσις έχυνε προς τα έξω διά μικράς μαρμαρίνης λεκάνης νερό ψυχρόν και διαυγές απ' ολίγον μακράν ήρχετο βοή αδιάκοπος, ο ρόχθος του Βρόντου, μικρού καταρράκτου, χυνομένου διά πλακοστρώτου κοίτης εις το λαγκάδι του Μπάστα.
Διά τούτο δεν εβαπτίσθην ακόμη, καίτοι πιστεύω εις τον Σωτήρα μας και εις την γλυκείαν διδασκαλίαν του. Η Λίγεια είχε βυθίσει εις τους ιδικούς του τους γαλανούς οφθαλμούς της, οίτινες υπό τας ακτίνας της σελήνης ωμοίαζον με μυστικά άνθη, με άνθη υγρά από την δρόσον. — Ναι, Μάρκε! Είναι αληθές!
Με ολίγον θα περιπτυχθώσιν αλλήλους γνωστοί και άγνωστοι, θα ενωθώσιν εις ένα κοινόν ασπασμόν. Μακράν την ημέραν εκείνην αι έχθραι και τα μίση, εις όλων δε τα χείλη πρέπει ν' ανθή η θεία και κοσμοσώτειρα φράσις « Αγαπάτε αλλήλους. . . .» Βαρύς στεναγμός παραπόνου εξήλθεν από τα πονεμένα στήθη του Κλέωνος και εγερθείς ησυχώτερσς, έρριψε το βλέμμα του διά του παραθύρου εις την οδόν.
Ένα πρωί θυμούμαι πως με ξάφνισε που τον είδα, εκεί που πήγαινα περίπατο, καθισμένον στο λιβάδι μ' ένα μπουκέτο άνθη στο χέρι. Τονέ ρώτησα αν ήθελε ναρθή μαζί μου στο πάρκο. Αυτό το δεχότανε πάντα μ' ευχαρίστηση και γι' αυτό με ξάφνισε όταν αυτή τη φορά το αρνήθηκε κατηγορηματικά. — Δε θέλεις ναρθής με τον μπαμπά, Σβεν; Με πείραξε σχεδόν και νόμισα πως είταν ιδιοτροπία.
Περιηρέθη η αειθαλής κόμη των ελαιών, η ποθεινή μύρτος έκρυψεν υπό αισχύνης τα άνθη της και η γεραρά δάφνη έκλινε τους σεμνούς κλώνας προς την γην απαξιούσα να στέψη κορυφάς αδόξους.
Τρίχαπτα πανταχού, πλημμύρα de points d' Angleterre et de point de Bruxelles, κεντήματα βαρύτιμα, φορέματα εξ επικρόκου, αδάμαντες και μαργαρίται εις σχήματα περιδεραίων και πτίλων και χρυσαλλίδων, άνθη χαριέστατα, ωραιότερα των αληθινών, και ουραί . . . ουραί . . . ουραί . . . τόσον μακραί, ώστε εσχίσθησαν, εσχίσθησαν και πάλιν έμειναν.
» Σ' ώριον περιβολάκι με τ' άνθη στολισμένο, » μιαν άνοιξι διαβαίνω να παρηγορηθώ. ΟΛΟΙ. Ω, ω, ω, ω. « Να ξεφαντώσ' ο νους μου από » τοις λογισμούς μου, γιατί με βασανίζουν τα » κάλλ' οπού θωρώ. ΟΛΟΙ. Ω, ω, ω, ω. ΟΛΟΙ. Ω ω, ω, ω, ω. ΑΝΑΤ. Σώπα να διούμε, άι ντελί ζιρζόπ ντικό μου αράδα είναι; χάιδε ας πω πλια.
Α’ ΙΕΡΕΑΣ Έκτασις, όση μας εσυγχωρείτο, εδόθη εις τον ενταφιασμόν της· ύποπτος εφάνη ο θάνατός της· και αν ανώτερη εξουσία 'ς τον ιερόν μας νόμον δεν μεσολαβούσε, απ' τ' άγια χώματα μακράν θα κατοικούσε ως 'πού να ηχήση της δευτέρας παρουσίας η σάλπιγγα· και αντί των ευσεβών ευχών μας, επάνω της θα ερρίχναν τρίψαλα και πέτραις· αλλ' εδώ δεν της λείψαν μήτε τα στεφάνια της παρθενίας, μήτε τ' άνθη οπού σκορπίζουν 'ς ταις κορασίδαις, μήτε η νεκρική καμπάνα.
» Εν τοσούτω, είθε δι' υμάς η Σικελία να μεταμορφωθή εις κήπον των Εσπερίδων, είθε αι νύμφαι των αγρών, των δασών και των πηγών να σπείρωσιν άνθη υπό τα βήματά σας· και εις όλας τας ακάνθας των περιστυλίων σας είθε κρινόλευκοι περιστέραι να φωλεύωσι.!»
Ας το δροσίση πάντοτε Με τ' αργυρά της δάκρυα Η ροδόπεπλος κόρη· Και αυτού ας ξεφυτρόνουν Αιώνια τ' άνθη. Ω γνήσια της Ελλάδος Τέκνα· ψυχαί που επέσατε Εις τον αγώνα ανδρείως, Τάγμα εκλεκτών Ηρώων, Καύχημα νέον. Σας άρπαξεν η τύχη Την νικητήριον δάφνην, Και από μυρτιάν σας έπλεξε Και πένθιμον κυπάρισσον Στέφανον άλλον.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν