Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 21 Ιουνίου 2025
ΑΛΚΗΣΤΙΣ Και σεις, παιδιά, τα ακούσατε τα λόγια του πατέρα. Είπε πως δεν θα παντρευτή και δεν θα με ξεχάση. ΑΔΜΗΤΟΣ Το είπα κ' είμαι έτοιμος και να το κάμω. ΑΛΚΗΣΤΙΣ Τότε πάρε τα από τα χέρια μου τα δύστυχα παιδιά μας. ΑΔΜΗΤΟΣ Τα δέχομαι, απ' τα χέρια σου, αγαπημένα χέρια, αγαπημένην προσφορά. ΑΛΚΗΣΤΙΣ Γίνου εσύ μητέρα στη θέσι μου.
Μα τώρα πια, ελπίδα μια μας μένει ότι τάχα ημπορεί να ζήση η Άλκηστις και να σωθή απ' την Μοίρα; ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΧΟΡΟΥ Ο βασιλιάς μας έκαμεν ό,τι έπρεπε να κάμη και όλων των θεών οι βωμοί εγέμισαν με αίμα και ζώα εθυσιάσθηκαν και τίποτε δεν μένει αφ' ό,τι πάντα γίνεται σε τέτοιες περιστάσεις, αλλά του κάκου επήγανε θυσίες και δεήσεις.
Κατά του θεού τον όρον ο Άδμητος θα ελάμβανε την αθανασίαν, αν συγγενής του εθυσιάζετο προς τούτο. Οι γονείς αποφεύγουν, αλλ' η σύζυγος Άλκηστις προσφέρεται πρόθυμα να θυσιασθεί, παρέχουσα κορυφαίον παράδειγμα συζυγικής αφοσιώσεως. Δρ. 1.50 Την Ανδρομάχην και την Άλκηστιν εμμέτρως μετέφρασε με κομψότητα και ακρίβειαν ο κ. Γ. Τσοκόπουλος.
Ο Νεοπτόλεμος, χωρισθείς από την Ανδρομάχην, νυμφεύεται την Ερμιόνην, θυγατέρα του Μενελάου, η οποία μετά του πατρός της Μενελάου συνεννοείται να φονεύσουν τον από του πρώτου γάμου υιόν του συζύγου. Ο πάππος του Πηλεύς τον σώζει, αλλ' ο Μενέλαος μ’ επιβουλήν φονεύει τότε τον Νεοπτόλεμον. Δρ. 1.50 Άλκηστις.
ΑΔΜΗΤΟΣ Ο ήλιος βλέπει και τους δυο, κ' εμέ κ' εσένα βλέπει, που στους θεούς δεν 'κάμαμε ασέβειαν καμμίαν, για να μας κάνουν δυστυχείς, να τιμωρούμεθα έτσι! ΑΛΚΗΣΤΙΣ Ω γη και ω παλάτι μου και σπίτι αγαπημένο και ω νυφικό κρεββάτι μου. της Ιωλκού ω πατρίδα! ΑΔΜΗΤΟΣ Θάρρος, κρατήσου, δύστυχη! Μη φεύγης! Μη μ' αφήνης και παρακάλει τους θεούς ίσως μας λυπηθούνε.
Ή, φαντάζεσαι συ, εξηκολούθησεν, ότι η Άλκηστις ήθελεν αποφασίσει ν' αποθάνη υπέρ του Αδμήτου, ή ο Αχιλλεύς διά να εκδικήση τον θάνατον του Πατρόκλου, ή ότι ο ιδικός σας ο Κόδρος ήθελε θυσιάσει την ζωήν του υπέρ της βασιλείας των τέκνων του, αν δεν ενόμιζαν ότι θα μείνη αθάνατος η μνήμη της αρετής αυτών, όπως και έμεινεν εις ημάς σήμερον; Κάθε άλλο.
ΑΔΜΗΤΟΣ Ω Μοίρα, τέτοια γυναίκα ευρέθηκες να μου στερήσης! ΑΛΚΗΣΤΙΣ Νοιώθω τα μάτια να βαραίνουνε• το βλέμμα μου θολώνει. ΑΔΜΗΤΟΣ Εχάθηκα, αν μου φύγης συ, γυναίκα μου.... ΑΛΚΗΣΤΙΣ Και όμως πάρε το πια απόφασιν πως μ' έχασες.... ΑΔΜΗΤΟΣ Σηκώσου και λάβε θάρρος. Μην αφήνης μόνα τα παιδιά σου. ΑΛΚΗΣΤΙΣ Μήπως κ' εγώ το ήθελα; Χαίρετε τώρα. ΑΔΜΗΤΟΣ Ιδέ τα, κύτταξε πως σε βλέπουνε.
ΑΔΜΗΤΟΣ Είναι πολλή ανάγκη αυτό να γίνη τώρα που δεν θα έχουνε εσένα. ΑΛΚΗΣΤΙΣ Ω παιδιά μου, τώρα που έπρεπε να ζω για σας, πεθαίνω τώρα. ΑΔΜΗΤΟΣ Αλλοίμονο! Χωρίς εσέ, ο δόλιος πως να κάμω; ΑΛΚΗΣΤΙΣ θα με ξεχάσης με καιρό. Εκείνος που πεθαίνει δεν είναι πλέον τίποτα. Με τον καιρόν ξεχνιέται. ΑΔΜΗΤΟΣ Μη με αφήνης, πάρε με κ' εμέ μαζί σου κάτω. ΑΛΚΗΣΤΙΣ Φθάνει ότι πεθαίνω εγώ για σένα.
ΑΛΚΗΣΤΙΣ Δεν βλέπεις; Κάποιος έρχεται κοντά μου να με πάρη. Εις στα παλάτια των νεκρών κάτω σιγά με σέρνει είναι θεός με τα φτερά. Τα μάτια του πετούνε κάτω από τα βλέφαρα αγριεμμένο βλέμμα. Α, άφησε με, άφησε. Τι θέλεις να με κάμης; Τι δρόμος τάχα η άμοιρη είναι αυτός που παίρνω; ΑΔΜΗΤΟΣ Είναι ο δρόμος θλιβερός για όσους σ' αγαπούνε για τον φτωχό σου σύζυγο, για τα παιδιά που κλαίνε.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν