Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
"Dat komt, pa, omdat u ergens op moet staan," maande Amélie met de gebruiksaanwijzing in de handen. Uit de pedalen stappend, klom-ie op 'n stoel, zette zich af, kwam met 'n bons neer. 'n Flesch zwavelzuur, geheel ontdaan, smakte omlaag. "Da's prettig," gromde hij. Tegelijk klopte Chris, die den slag had gehoord. "Niks! Niks!," snauwde Pieter Zwaluw: "blijf in je keuken!"
Constantijn Huygens de zoon, in zijn rijtuig op weg van Den Haag naar Leiden, werd aangereden door de karos van den raadsheer van der Goes. Zijne vrouw, naast hem, snauwde hem toe »soo bruy je altijt maar toe«, en met dezen nijdigen trek om de lippen staat zij nu voor ons misschien onverdiend. Want Huygens, zelf geen hoogstaand man, zag de kleine dingen eer dan de groote.
Ik zag met verwondering, dat Jacobus begon te weenen. "Hou u stil, onnoozele schreeuwbek!" snauwde de Saloc hem toe. "Wat geeft het u, of gij heden of binnen twee weken door onze keel naar de andere wereld gaat?" "O, laat mij een enkel woordje spreken!" smeekte Jacobus. "Wat zoudt gij weten in te brengen? Het zijn uwe zaken niet. Spreek evenwel."
»Wist 't niet, laffe spitsboef!« snauwde Sikes. »Hoorde je dan 't leven niet?« »Ik heb er niks van gehoord, zoo waar ik leef, Bill,« antwoordde de Jood. »O nee! Jij hoort niks, natuurlijk niet,« smaalde Sikes met een woesten grijns. »Jij sluipt altijd in en uit, dat niemand je hoort komen of gaan! Ik wou, dat jij een halve minuut geleden de hond was, Fagin.«
Poddy, die kreunend zich oprichtte, stoorde 'm. "Water! Water!" , snauwde hij, nauwlijks Eleazar herkennend. "'k Had vanmorgen geen tijd," begon Eleazar. "Water! Water!", schreeuwde de zieke. Rebecca schrikte op, keek suffig rond. "Blijf maar leggen, jij" , glimlachte Eleazar: "ik zal 'm wel helpen. Waar staat 't water?"
"En toch zoudt gij u kunnen vergissen," antwoordde de jager. "Naar het schijnt is hier een dubbelganger in het spel, die zoo sterk op uw man gelijkt, dat gij er door in de war wordt gebracht." "Dan kan ik mijn oude goede oogen niet meer vertrouwen." "Doe ze dan beter open!" snauwde de kornel hoonend.
Fang, u moet mij aanhooren. U mag 't niet weigeren.« De man was in zijn recht. Zijn optreden was beslist en de zaak werd te ernstig om zoo maar zonder meer van de baan geschoven te worden. »Neem dien man den eed af,« snauwde Mr. Fang, allesbehalve vriendelijk. »Nu man, wat heb je te zeggen?«
Hij zal deze misdaad van jou niet dulden". "Denk je, dat hij naar jouw klachten zal luisteren", snauwde Tehuti-nekht. "Wie zal op jouw ongeluk, arm als je bent, letten? Kijk, ik ben de rentmeester" en terwijl hij dit zeide, sloeg hij den sekhti hevig, nam al zijn ezels en dreef dezen de weide in. Tevergeefs weende de sekhti en smeekte hem, zijn eigendom terug te geven.
Ze zei iets dat 'm op den stoel terugwrong. "...As 'k dood mot gaan, was 'k liever dood gegaan vóór die af was". "Dood gegaan! Dood gegaan!", snauwde hij haar toe: "'n jong ding as jij mot zulke nonsens niet zegge." "Wat hellept smoeze?", zei ze verveeld: "wad-'k weet dat weet 'k 't was zoo gezellig..." Hij hield z'n mond.
Zij zal wèl weggaan; daarvoor is alle reden en dat weet gij beter dan iemand! snauwde de jonge vrouw haar echtgenoot toe. Bollekens junior, eenige, door zijn ouders zeer verwende zoon, was koppig en tyranisch. Hij duldde absoluut geen tegenspraak. Zij zal niet weggaan. Ik ben hier immers de baas! herhaalde hij nog eens, met klemmenden nadruk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek