United States or Åland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hoe komt die nare Robert er toe, om die torren naar ons te zenden? Maar wacht, ik zal hem een brief schrijven, die hem niet bevallen zal, dien stouten bengel. Mientje, spoedig, zeg dat de kruier direct moet komenMaar dat was niet noodig, want op dit oogenblik werd er gescheld. »Ha, dat zal Pieter zijnriep Mevrouw verheugd uit. »Hij zal ons misschien wel van die beesten kunnen verlossen

Och, gedwongen liefde en geverfde wangen duren niet lang. Het arme kind!" sprak zij bij zich zelve. "Als zij haar maar niet zoeken over te halen! Mientje zal het niet doen, maar Frederik, die is geheel door den jongen betooverd!"

Pols vond in den loop des morgens, toen hij met zijne oude nicht alleen in de kajuit was, nog gelegenheid een woordje ten voordeele van Mevrouw Blumengarten te spreken, en daar deze door sommige voorstellingen, die zij sedert het discours op den trap had beginnen te scheppen, in eene meer vergevensgezinde bui was geraakt, verklaarde zij nu het huwelijk als wettig te beschouwen, en best te willen gelooven, "dat dat eigenste losse en wilde Mientje toch nog wel eene goede en brave huismoeder kon geworden zijn."

Toe Mientje, spoedig, neem die mand en breng haar dadelijk weg naar buiten. Dadelijk, asjebliefNu was Mientje gewoon, de bevelen harer meesteres stipt uit te voeren; zij liep dus naar het mandje, op welks ongewonen inhoud zij in het geheel niet verdacht was, en greep het bij de ooren.

"Maar tante, om Godswil!" sprak Ervings vrouw verwijtend, toen de oude vrouw met een rood gelaat binnen kwam: "wat praat gij toch! Ik werd wezenlijk angstig, zoo boos zag die groote, sombere vrouw er uit " "Ik niet, Mientje, ik niet," antwoordde de oude vrouw zegepralend, "het deed mij goed, dat ik eens uitspreken kon.

"Dat vereischt overleg," zeide de waard, zich den kop krabbende, en de kruiken aan Mientje overhandigende; "die Sinjeurs in Amsterdam hebben armen, die ver reiken, en zij zouden het mij inpeperen, zoo ik een van hun broedsel in den pekel liet steken.

Wat jij, Gerrie, vind jij ook, dat de positie van de vrouw verbeterd moet worden? Ik ben heel tevreden, hoor! Ik ook! riep Mientje. Ik vind de mannen nog zoo kwaad niet. Ze zijn heel goed, om je allerlei dienstjes te bewijzen, en dat doen ze graag, want.... .... de slavernij zit de man in 't bloed! riep Clara.

Drink nou de quaestie af met den koopman en laat het daarbij blijven, in dat geval." "Dat is niet kwaad gedacht," zeide ik, hopende op deze wijze de zaak 't best te sussen: "geef dan een glaasje brandewijn, vrijster! en laat er niet meer over de quaestie gesproken worden, Zwik!" zeide ik, mijn mond aan het zoopje zettende, dat Mientje mij bracht en het daarna aan Andries toestekende.

Hij zag haar even aan, en de plotselinge overgang van scherts naar ernst in zijn toon en in zijn oogen ontroerde haar, meer dan zij wou, dat hij zag. Maar hij had haar aandoening natuurlijk dadelijk bemerkt, en was tevreden. Wie weet.... wie weet.... later, later misschien.... Ik ben moe! ik ben moe! kondigde Mientje luidruchtig aan. Ik kan niet meer! ik ben dood!

"Warm weertje vandaag, meheer!" zeide Jansje, toen men een eindje voortgewandeld was, en zij meelijden begon te krijgen met het hijgen en blazen van den gezetten heer achter haar. "Ja kind, schrikkelijk, schrikkelijk!" zei Bruis; "is er niemand in den tuin?" "De familie is op den koepel," was het antwoord, "behalve juffrouw Mientje, die daar zit te lezen."