Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
»Niets, Mientje! niets, je moest me nu maar helpen," sprak Claudine, zich zelve trachtende te beheerschen en in de hoop dat de tegenwoordigheid van eene andere haar het best zou beschermen tegen een vernieuwd spel harer verbeelding. »Ja juffrouw, 't is ook hoog tijd; mijnheer Veere zou komen koffiedrinken, en die is niet te houden van ongeduld als hij de juffrouw niet beneden vindt."
Ik ben het met moeder geheel eens, wat een meisje behoort te doen, en ge hoordet straks zelf, hoe ze zich uitliet omtrent nicht Mientje, die nu in Duitschland woont." Juist lag de stoomboot aan voor Tiel, en de botsing tegen den wal maakte neef en nicht Van Schalen wakker. "Wel, nu zal ik je krijgen!" riep neef, toen hij Pols en zijne dochter in een zoo vertrouwelijk discours zag.
Daar was de post. Zou die hem weer een brief brengen van.... Waarachtig, waarachtig. Hij herkende al van ver het groote, langwerpig vierkante couvert in de handen van den groom. Geef hier! Haastig sneed hij de enveloppe open, en las: Wie is dat toch! dacht hij. Zij kent me goed.... Zij was gisteren óok bij de van Baerle's.... Mientje? nee. Clara, nee, natuurlijk.
Het was waar, dat Clara hem nooit "het hof had gemaakt", zij hield zich bescheiden op den achtergrond, en daaraan was het te wijten, dat hij nooit zooveel notitie van haar had genomen, als van Mientje, of Gerrie, of zelfs van Eva de Bruin.
Wat maakten die diertjes, die vruchteloos zochten naar een groen blaadje, want zij hadden gedurende de reis geduchten honger gekregen, eene ongewone drukte in die deftige kamer! Er was weldra geen plaatsje meer, waar geen kever te vinden was. »O mevrouw, die afschuwelijke torren!» riep Mientje, die beefde als een espenblad.
»Vrouw, laat de Vrijdag nu de Vrijdag en 't werk, 't werk, zoo gauw als we ontbeten hebben gaan we allemaal uit, om de nationale vreugde in onze stad te zien.« »Vader! eerst Coosje en Mientje afhalen, die moeten ook mee, als Fer niet met hen uit kan.« »Goed zoo kinderen.
En heeft men ook op het fraaie door mij gecursiveerde beeld gelet? Munt het niet uit door een prachtige waarachtigheid? En zoo er ooit sprake mocht zijn van een coup d'essai, die een coup de maître was, dan is het hier: Siempie, die bij Mientje geslapen had, klom stiekem naar de spelenden over. Maar Daantje duwde hem heftig bij zijn blond kopje terug.
Hij zag niet de kleur, die bij het hooren van dien naam Clara's heele gelaat overtrok. Ha, ja! Eleonore! riep Sneeuw. Ha, ja! Eleonore! bauwde Karel na. De groote geest! De chroote cheest! maakte Mientje het nog mooier. Mientje! riep Max streng. Ik spot niet! zei Mientje, zich verschrikt verdedigend. Ik vind juffrouw van Aalst, 'n merkwaardig mensch, zei Emilie met waardeering.
Met eene weergaloos vlugge beweging streek Mevrouw nu zelf met hare hand langs den hals, en in hetzelfde oogenblik verhief zich het kevertje vroolijk gonzend omhoog, regelrecht op Mientje af. Deze wist niet waar ze zich bergen zou, en liep wel twintigmaal om de tafel heen. »Mientje, ga den kruier halen! Hij moet al die beesten vangen.
De voorkamer boven zit vol; er is geen plaatsje te zoeken, waar niet van die beesten zitten. Ik zag er zelfs een in de melkkan vallen.» »En in den suikerpot, Mevrouw,» zei Mientje, »daar zaten er ook in! Hu, ik ga niet meê, hoor jongeheer, voor geen geld! Ik moet er niets, niemendal van hebben.» »Dat is ook niet noodig!» bromde Pieter. »Geef mij den langen stoffer maar, dan zal ik ze wel vangen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek