United States or Tonga ? Vote for the TOP Country of the Week !


't Angstzweet parelt hem op het voorhoofd; hij weet niet wat aan te vangen, neemt werktuigelijk een bak met water, die bij 't bed staat en doopt er een doek in, dien hij op 't brandende voorhoofd van Keetje legt. "Dat's koud, hu! dat's koud." "'t Zal je goed doen." "Daar komt hij!

In een passage spreekt men over hem als zoon van Geb. Hij is de personificatie van het intellect, zoowel van menschen, als goden. De god van den smaak heette Hu. Hij wordt eveneens als een man voorgesteld en men verhaalde, dat hij uit een bloeddruppel, welke uit Ra gevallen was, voortgekomen was.

Toen wij Woensdagmiddag om twee uur het vergaderlokaal binnentraden, wachtte ons daar een enorm groote, enthousiaste menigte. Gelukkig was er geen muziek, maar met een oorverdoovend handgeklap en Hu, hu-geroep werden wij ontvangen, dat zoolang duurde tot wij op het podium aangekomen en onze plaatsen hadden ingenomen.

»Dievenvroeg Bob terug. »Neen erger, Bob. Een spook.» »Kom dan hierzei Bob zacht. »Wat zie je?» »Een gloeiend doodshoofd! Hu zoo akelig. Ik durf niet, Bob. Kom jij hier!» »Dank jezei Bob. »Ik blijf liever hier!» 't Werd weer stil in Pieters kamer. Maar die stilte duurde niet lang.

"Op school mag-ie niks vrage enkel je vinger opsteke as je mot pisse"... "Nou Jan 't is werachtig zoo as 'k 't zeg." "!", schreeuwde spottend 't ventje: "! Ze hei-je jou verneukt, hoor! As 't nie ken, dan ken 't nie. As ik 'n visch was, dan gong 'k nou ook kapot van de kou"... "Geef me 'n hand, dan help 'k je op 't ijs", zei Eleazar.

Al het oude papier, het geheele pakje, werd op het vuur gelegd, en dit ontvlamde al spoedig. «Huzeide het en flikkerde in heldere vlammen op. Nu, dat was juist niet zeer aangenaam; maar toen het geheel in heldere vlammen stond, sloegen deze zoo in de hoogte, als het vlas nooit zijn kleine, blauwe bloemen had kunnen verheffen, en fonkelden, zooals het witte linnen nooit had kunnen fonkelen.

Toen Sietske, als om verschooning te vragen voor haar lang toeven in de zykamer, vertelde dat Wouter de gelykenis van dat oude portret met Femke had opgemerkt, zei Holsma nuchter: Ja, daarvan is wel iets aan, maar onze kleine Fem is zoo mooi niet. Dat scheelt veel! Hu, 'n droge douche!

Stukken balken, ijzers, brokken van kettingen, menschen, vuur, vlam, rook, alles vloog in de hoogte en werd wijd weggeslingerd! Hu, er ging eene rilling over mijn lijf! Dat was akelig! Intusschen waren wij het galjoen tot op een musketschot afstands genaderd. Nog eenmaal gaven we den vijand de volle laag en grepen toen naar de musketten, enterhaken, bijlen en sabels.

Maar dat doen ze niet: Ze leggen hem handboeien aan, en dan bouwen ze een schavot, en dan.... Hu! wat is dat? Welk een vurig oog flikkert daar achter hem over de hei? O God, het schiet bliksemende stralen uit! Dat is het oog van de slang uit het paradijs; en, drie zwarte wezens verspreiden zich. Voort dan, voort!

Al de zakken en binnenzakjes van de roode tasch, werden doorzocht, maar niets was er te vinden. Deze schatbewaarder van weleer, was, evenals boer Dirksen, nóg rood, maar dood! Hu! welk een dwaze gedachte was dat! Daar is iets krankzinnigs in zulk een gedachte ... Krankzinnig! Stil, hij mag zelfs aan dat woord geen plaats geven, 't Is natuurlijk dat hij wat overspannen is.