Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
Zij was geen Eva de Bruin, zelfs geen Gerrie, die zich deemoedig tevreden stelde, met de kruimpjes, die er afvielen en overbleven van zijn genegenheid. O, als hij durfde! als hij zóo tegen haar durfde spreken, als tegen de anderen!.... Zij trilde van opgewondenheid en nervositeit, en toch beheerschte zij zich uit alle macht.
Kaatje en Jan kakelden met Mientje, wier oogen glommen van pret, en met Bonnie, wier kindergezichtje nooit uit de plooi kwam, zelfs niet bij tamelijk-gewaagde anecdoten, waarom juffrouw de Bruin het gierend uitschreeuwde. Robert beweerde tegen Gerrie, die vriendelijk zat te luisteren, terwijl Sneeuw zich verdienstelijk maakte, en Emilie bezig-hield, het veeleischende meisje van Robert.
Gerrie lag ook al lang uitgeput in een stoel, en de andere meisjes en de jongelui wuifden hun gloedroode gezichten vergeefs koelte toe met zakdoeken en bladen papier. Alleen Sneeuw, de koele, onaandoenlijke Sneeuw, stond maar onverstoorbaar te galmen: Pourquoi ne pas m'aimer.... Tu veux donc que je meure.... 'n Kopje thee! smeekte Eva de Bruin.
Het was waar, dat Clara hem nooit "het hof had gemaakt", zij hield zich bescheiden op den achtergrond, en daaraan was het te wijten, dat hij nooit zooveel notitie van haar had genomen, als van Mientje, of Gerrie, of zelfs van Eva de Bruin.
Eva de Bruin bleef nerveus doorgichelen, Emilie gaf Max gelijk, Mientje en Gerrie praatten samen: Was dat nou zoo erg? 'n grap! Ja, wèl erg, ze moesten zoo iets op Eleonore niet zeggen. Nou, juist, omdat d'r geen schijntje van waarheid in is.... Max' lippen beefden nog van plotselinge ontroering; hij hoorde het gekakel wel om zich heen, maar hij nam er geen notitie van.
Mientje, mag 'k jou nog 's 'n sandwich presenteeren? Hemel, ik dank je wel, ik heb er geloof ik, al vijfentwintig gegeten.... Excusez du peu! Ik moet ook trouwens naar huis. Hemel, 't is al half zes. Hemel! 't is al half zes! riepen Gerrie en Emilie.
Wat jij, Gerrie, vind jij ook, dat de positie van de vrouw verbeterd moet worden? Ik ben heel tevreden, hoor! Ik ook! riep Mientje. Ik vind de mannen nog zoo kwaad niet. Ze zijn heel goed, om je allerlei dienstjes te bewijzen, en dat doen ze graag, want.... .... de slavernij zit de man in 't bloed! riep Clara.
Daar vind ik nu op eens de vrouw, die veroverd moet worden. En ik zal haar veroveren. Ik zál. En je onbekende dan? En Gerrie van Velsen? En.... Eva? Eva? Ja, je aanstaande, juffrouw de Bruin? Opeens barstte Max uit in zoo'n schaterenden lach, dat de klerken in het achterkantoor ervan opkeken, en dachten: Zeker weer een verliefde brief gekregen, die! Max was in een dolle, uitgelaten bui.
Veel te goed, om door kinderen belachen te worden. Ik acht haar hoog, zei Gerrie, ze is zoo verstandig, en toch ook zoo zacht. En ik vind 't zoo flink van haar, dat ze ongetrouwd wil blijven! bewonderde Eva de Bruin. Ze zegt ronduit, dat 't huwelijk voor háar 't ideaal niet is! Verbeeld je ongetrouwd willen blijven! Willen! willen! wacht maar even! riep Jan.
Maar 't spijt je toch niet, dat 'k nu weet, wie je bent, en gelukkig gemaakt word door jou? Nee, nee, dat niet! Nou, dan geen muizenissen meer.... Of is er werkelijk nóg wat? Ja, ik heb medelijden met.... Met Eva de Bruin zeker? Ja, dat is 'n moeilijk geval; ik ben nu eigenlijk met twee meisjes geëngageerd, en met twee Eva's nog wel! Spot maar. Nee, met die heb ik geen medelijden, maar met Gerrie.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek