United States or Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij liep op een draf en legde Pompilius neer voor de voeten van den proost, die zich tot bloedens toe aan 't krabben was. Klokluider, vroeg de proost, hebt gij u gekrabd lijk wij? Neen, eerwaarde, antwoordde Pompilius. Hebt gij gesproken of u verroerd? Neen, eerwaarde, antwoordde Pompilius. Hewel, sprak de proost, hier zijn uwe vijftien dukaten. Ga u nu krabben; gij hebt het verdiend.
Wees gerust, 't is niet erg. Leg een oliekoekje op uwe wonde, het zal een gebakken pleister zijn, antwoordde Uilenspiegel. Maar weet gij hoe die van Leuven worden geheeten? Gij weet het niet, mijn arme vriend? Hewel, ik zal het u zeggen, maar gij moogt niet meer schreien.
"De snelste treinen van ier uit rijden er wel een dag en een nacht over, zonder ophouden, Hewèl, in die plaats van weelde zoekt dat rijke volk natuurlijk zijn vermaken en zoo ebben zij onder anderen wedstrijden van met bloemen versierde rijtuigen en automobielen ingericht bloemencorsos, noemt men dat in goed nederlandsch en het is in zoo eenen wedstrijd dat meneer den baron Armand d'Hautmont met zijn automobiel den eersten prijs be-aald eeft als zijnde het schoonst versierde aller mededingende rijtuigen, en dat hij in dit degelijk Fransch tijdschrift is gefotografieerd geworden in zijnen prachtig-getooiden wagen, naast de jonge barones, zijne vrouw.
Vervolgens tot het geboefte sprekend, zeide hij: Hewel, ezelskoppen, die uittdroogt van armoe, vanwaar haalt gij het geld, dat thans in uwe beurze rinkelt? Hebt gij soms nu reeds uw vel verkocht om er trommelen van te maken? Beziet eens dien preeker! riepen ze. Toen begonnen zij allen samen te schelden, sprekende van Onze-Lieve-Vrouwe: Maaiken heeft een schoon kleed!
De knechten wilden de stukken oprapen, maar hij liet het niet toe; onmatig ledigde hij de eene flesch na de andere, en hij werd nog woedender, want hij liep met groote stappen de kamer op en neer, razend de scherven onder de voeten vertrappend. Uilenspiegel werd vóór hem gebracht. Hewel, zeide hij hem, brengt gij mij miede van uwe vrienden, de monniken?
Krokus doet zoo heerlijk tenger in een Kopenhaagsch vaasje, wist ze dat wel? Ik heb op mijne kamer Kopenhaagsch goed, eenig mooi, mijnheer Simon. Hewel, in zoo'n vaasje, laat er een trosselken krokus in bellen. Francine zuchtte: Moeder hield zoo veel van die witte krokus .... Ze stond dan ineens verschrikt recht en keek verward rond.
Ik deed het niet, vriend, jammerde de janker, gij zijt het die aan mijnen baard trekt. De grommer antwoordde: Ik zoek geen ongedierte in een schurftigen baard! Maat, sprak de janker, doe de korf niet zoo schommelen, mijne armen houden het niet langer uit. Hewel, ik zal ze u van het lijf rukken. En hij trok zijnen riem over zijn hoofd, zette den korf op den grond en sprong op zijn makker.
'K zag hem nog precies mee ne lei al de kant van dan bosch leupen en over de gracht sprijngen; en wig was hij, nie mier t'heuren of te ziene!" "En?" vroeg Rozeke, de woorden uit zijn mond kijkend. "Hewèl... hij hét hij heul den nacht rondgedwaald, zonder nog zijne wig te keune vinden. 't Speuk ha hem verlied.
En, daar het marktdag is en er boeren in uwe ellendige afspanning zijn, ga ik ze dadelijk verkoopen. Hetgene geschiedde, want allen kende Lamme. En inderdaad, voor ezel en kar kreeg hij vier en veertig gulden en tien oortjes. Toen deed hij het goud rinkelen onder den neus van den weerd, en sprak hij: Hewel, baas is hier geld genoeg om nog iets te peuzelen? Ja, sprak de baas.
"Toetoet, toetoet!" drong hij weer aan; en hij dwong haar ook een twintigfrankstuk voor Vaprijsken te aanvaarden. "O meniere," sprak Rozeke eensklaps ernstig en angstig, terwijl zij hem het goudstukje poogde terug te geven, "'t es veel beter da w' hem doarbuiten houên zeulank of dat er hij niets van 'n mirkt" "Hewèl, 't is goed, geef hem dan de stuk als gij 't moment gekom denkt," zei hij.
Woord Van De Dag