United States or Switzerland ? Vote for the TOP Country of the Week !


'K hem doar op 't hof zien leupen," hoorde zij het meisje eensklaps zeggen. En zonder de minste moeite wist Rozeke zich te beheerschen terwijl ze doodkalm: antwoordde: "Joa, 'k hem euk gezien. Hij es zeker zat?" "'K en weet 't nie, bezinne; hij 'n ziet er toch moar oardig uit. As hij om eten komt 'k zal 't hem toch wel moete geven?"

Hij kwam bij zijn vrouw en dochter, legde hun het plaatje voor oogen, streek met de hand zijn kinbaard weg, keek haar stuursch aan en vroeg: Zie-je gien gelijkenesse?" Ha moar Hiere toch!" riepen moeder en dochter te gelijkertijd, door het evenbeeld getroffen. En mevrouw werd er haast bang onder. O! da ge nou moest in Frankrijk leupen!" huiverde zij.

Hij hem ontklied en veertien doagen van altroassie in zijn bedde gelegen!" "En 't speuk? de kastielhond?" vroeg Rozeke. "De kastielhond! 'n moand lank 'k hem hier hoast iederen oavend rondom 't hof zien leupen. Hij kwam natuurlijk kijken of da Koarel-Sies nog goest ha om d'er mee zijn vurk achter te zitten; moar Koarel-Sies had er genoeg van, zille.

"Ne kier dat hij de goejen trampel hèt, 'n roaken de peunten hem nie meer oan." Moar woarom es da neudig?" vroeg Leontientje. Wel, omdat hij anders nie veurt 'n zoe wirken. Hij zoe van langs om troager leupen en de kirn zou eindelijk blijve stillestoan." Och, en hoe lank moet hij azeu trampelen?" vroeg Leontientje, nog steeds meelijdend.

'n schande! Mij bedriegen in ploatse van mij t' helpen in al mijn verdriet! 'K ha d'r al lank wa van in de goaten, moar 'k miende dat 't gedoan was! Joa moar azeu 'n keunt g' hier nie blijven, zille! Treiwen of hier wig!" Het Geluw Meuleken hikte en snikte: "Hij 'n wil nie treiwen, bezinne. Hij mij bedrogen en nou loat hij mij leupen. Hij durf zelf zeggen dat 't van hem nie 'n es, de sloeber!

'K zag hem nog precies mee ne lei al de kant van dan bosch leupen en over de gracht sprijngen; en wig was hij, nie mier t'heuren of te ziene!" "En?" vroeg Rozeke, de woorden uit zijn mond kijkend. "Hewèl... hij hét hij heul den nacht rondgedwaald, zonder nog zijne wig te keune vinden. 't Speuk ha hem verlied.

Hij greep het op, hield het in zijn dichte vuist gekneld, boorde met de drukking van zijn rug een gat door de haag, kroop er in weg en trok er Theofielke insgelijks doorheen. Toe nou! toe nou! Leupen, zille! Anders krijgen we op ons smoel! riep hij dof. 't Es spijtig van da stik, loat het ons iest zoeken, 't kan nog dienen, fluiserde Theofielke. Zij-je zot dan! Heurt! Ze zijn doar!

"Van as Smul ondervonden hèt dat de pap verbrand was, hèt hij heur loate leupen omdat hij sedert Alfons' deud zijn zinnen op ou gesteld hèt! En 't Geluw Meuleken, die doarom kwoad geworden es, goa nou heul den boel in 't dorp vertellen; en Vaprijsken, die zjaloes es, euk!" "W