United States or Malawi ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Moet-e gulder gien ploatse moaken?" schertste hij tot de vrouwen. Zij moesten even schateren. "Hoe zoên we da moeten doen, boer! We'n droage wulder gien broek!" lachte de mooie bazin Kneuvels. "Zeu!" riep Dons verwonderd. "'K miende dat da tegenwoordig mode was!" Zij gingen daar even op door en dadelijk werden de toespelingen zeer gewaagd.

'n schande! Mij bedriegen in ploatse van mij t' helpen in al mijn verdriet! 'K ha d'r al lank wa van in de goaten, moar 'k miende dat 't gedoan was! Joa moar azeu 'n keunt g' hier nie blijven, zille! Treiwen of hier wig!" Het Geluw Meuleken hikte en snikte: "Hij 'n wil nie treiwen, bezinne. Hij mij bedrogen en nou loat hij mij leupen. Hij durf zelf zeggen dat 't van hem nie 'n es, de sloeber!

Maar , 'k miende den nou, zel ik mær zegge, dat ze zoo'n best maidje is, om reden dat ze 't zoo in iene hielkendal uit 'er hoofd 'zet hadde. 'k Zaide: Hil! zaid' ik, das nou iens veur de fiedel met Hain, mær je weete, dat 'et veur 't lest is ook.

Met een gil van angst schrikte zij plotseling wakker, vloog overeind, sloeg verwilderd hare armen uit. "Wa het-e-gij? Wat doe-je gij?" riep Alfons, ook eensklaps uit zijn slaap wakkergeschrikt. "Niets! 'k 'n weet niet! 'k miende da 'k iets zag! da 'k iets heurde!" hijgde ze angstig. "Kom kom, g' hèt gedreumd, legt ou neere, loat ons sloapen," zuchtte hij.

De portaaldeur ging open en Van Belleghem verscheen op den drempel, breed en zwaar in 't schijnsel van den lichtkring. Ha! zij-je doar eindelijk! 'K miende da ge ginder ging blijve sloapen! lachte hij vettig. Fonske wou, ondanks Van Belleghem's aandringen, niet binnenkomen. Hij wenschte vluchtig goe nacht en haastte zich weg.

'k miende dat z' op stirven lag!" keek het meisje hem diep verbaasd aan. Ha joa moar, 't es woar euk; natuurlijk, natuurlijk!" verbeterde Standje met een hoofdschudding zijn gek gezegde. "Hoe dat 't mee heur es? O, altijd 't zelfde; all' uren uit, e-woar?" Pauvre tante Zeunia," zei meewarig het meisje. Zoe 'k heur vandoag nog keune zien, nonkel?" Joa joa g'. 'K peis 't toch wel. Vandoag of morgen.

Fonske kreeg een heete kleur van schaamte en antwoordde kregel, haastig weer zijn haren platstrijkend. Och, moeder, zij-je nie wijs; 't es omda 'k 'n beetse brand op mijn achterheufd. Ha joa joa, zei de vrouw gerustgesteld. 'k Miende dat-e menier Gaëtan wildet noardoen. Ge 'n zoedt nie meugen, jongen, ze zoên 't ons kwoalijk nemen op 't kastiel. Kwoalijk nemen! Kwoalijk nemen!

Mær de vrouw miende dat ie zoo erg best in 't werk was, en dat we hem niet allienig wegzende mogge omdat ie rooms kattelijks is, want dominé hadde zaid dat we drægzæm met de roomse wezen motte, en 'et waif het bij de miester weund, en die weet 'et den erg best, en die zaide ook zoo.

Moar zet ou, meniere, zet ou, 'k ben blije da 'k ou nog ne kier zie; 'k al zeu dikkels op ou gepeisd, moar 'k miende da g' ons allemoal al lank vergeten hadt. Wilt ge 'n gloazeken bier of 'n dreupelke pakken...?"