Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Zij was er een geheele poos mee bezig; en toen ze reeds rustig onder hun dekentjes lagen, bleef ze nog bij hen in 't kamertje vertoeven alsof ze niets anders te doen had, tot plotseling Meleken de deur opende en met heesche stem fluisterde: "Bezinne, ze zijn d'r doar mee."
Hare ouders waren bij den goeden God, zooals Deine-Meu zeide, in den hemel, en ofschoon Anneke nog niet recht begreep, hoe ze doar boven gekomme woaren, umdat 'r toch geen gat in de lucht was, zoo geloofde ze wel wat men haar zeide, maar bleef nog altijd in 't onzekere, hoe 't dan meugelik was dat Deine-Meu, zoo dukkels as ze noar de kark goengen, op 't karkhof wees en zei: "Doar liggen ze."
"'t Spijt mij da g'ou doarveuren gederangeerd hét, miester, 'k 'n há moar es wille weten wat dat er doar onder gedrukt stoat en hoeverre van hier dat da wel gebeurd es," meende Rozeke zich te moeten verontschuldigen.
Zij hadden 't tegelijkertijd over de mooie kleeren, over de twee leelijke, magere Engelsche, over die schoone, lieve jonkvrouw Anna en over den milden heer dien zij nog nooit te voren gezien hadden. "Doar zilt-e van heuren! da es mejonkvreiw Anna's lief!" riep opgewonden Irma Pese. "Ge zoe't gij meschien zijn lief wille zijn!" gekte Vaprijsken. Luid moesten zij allen giegelen en schateren.
"Nie buiten komen, mejonkvreiwe; nie buiten komen ier da 'k ulder roepe! Mijne man es doar mee nog twie andere!" hijgde Rozeke. "Goed, we zullen wachten." antwoordde stil de jonkvrouw. "En ulder stil houên, ewoar? Da z'ulder nie 'n heuren?" "Ge moogt gerust zijn, Rozeke." "Ze goan noar de peirdstal, bezinne!" berichtte 't Geluw Meuleken. "O, gelukkig!" riep Rozeke.
"Hawél, joa joa, 't es goed, lijk of ge wilt," antwoordde zij als versuft, met hooge kleur en op 't punt in tranen uit te barsten. "Moar 'k en wil ik niets, zeg ik ou!" riep hij nijdig, "'k Vroag ou joa of nie of 't ou gedacht es. Keunt-e doar nou nie op antwoorden?" "Hawèl joa 't dan, joa 't, 't ès mijn gedacht!" stamelde zij, bleek en bevend.
"Da's niet best grootvoader," viel Frerik den oude in de rede: "Ge mot doar zoo'n zwoar heufd niet in hebben; 'k zie eiges vol da'k van oe af zal, moar denk toch dat 't moar veur drie moanden zal wêzen. As 't ien 't lest van 't brêken is dan zie 'k 'r weer, as 't God blieft."
Hie luusterde.... hie luusterde.... moar wat er gesproken wier, verstoan kos ie 't niet. Eindelijk.... 't was, asof er gestoeid wier.... Stil!.... doar velt wat Heur!.... "Loat los, of 'k schraauw!" klinkt Doortjes stem. Gefluuster. Nog èns de stem van Doortje, wat zachter: "Wat denk ie wel?" Weer gefluuster. 'en Roar geluud. 'en Vremde stem: "Heks!" 't Toesloan van 'n deur. Stilte.
Mò je eirst slokkies kaupe ... doar ... wees Pietje met haar klein armpje langs Stijn heen, naar een hoek bij de tafel. Die heb nog nie aupe ... verdedigde zich Siempie, rillend van kilte in zijn onderbroekje. Kaup se den bei maan ... slokkies?... hoefeul?... gierde Pietje, doende alsof ze inschonk.
"Och Hiere, volop in de kloaren dag!" riep Rozeke. "Anders kan ik niet. Vóór donker moet ik natuurlijk weer op het kasteel zijn! Waar is die kamer?" "Doar, mejonkvreiwe," zei Rozeke schor, naar een zijdeur wijzend. "Mag ik ne keer zien?" Rozeke duwde de deur open en beiden traden binnen. De kamer was ruim, ietwat kil, rood-betegelvloerd met een ronde biezen mat onder de ronde bruine tafel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek