Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
"Nee, nee, jònge. 'k Blijf op Dovid wachte 'k Begrijp nie waar Dovid zit, waar Dovid uithangt. Nou zie-je, nou zie je dad-ie rècht had, toen-die wèrke wou"... Dan merkend an de stilte dat-ie 'r nòg geen gelijk gaf, viel ze snel in: "'k maak 'r jou geen verwijt van, nie tot over 't end van me jore jij heb 'n goed hart en jij bin geen kind, maar 'k zeg enkel maar: nou zie je nou ziè je w
Het wordt een gejoechjach, een geschater, een instellen van toosten zonder end! De heer Deze komt met glimmende oogjes, de helft kleiner dan anders, achter loopen: "Gerrit, heb je wel wijn?" "Wijn, menheer?" vraagt Gerrit met het onnoozelste gezicht van de wereld, zich een glas bier inschenkende.
Ze dwalen een heel end ver, somtijds wel tot Heemstede of de Glip af, maar strijken 's namiddags, onder een kruik bier en een bosje scharren, aan de Groene Valk of in den Aalbessenboom neder, om met de laatste schuit naar Amsterdam te vertrekken, terwijl intusschen de toegeknoopte kinderluur van knapzak tot een korfje is omgeschapen, om "blommen" in thuis te brengen, die drie weken lang in een aarden melkkan zonder oor, in een klein winkeltje, of op den bovensten trap van een kelder, hier zonder licht, en daar onder den frisschen adem van een stinkend riool, het geluk en den rijkdom zullen uitmaken van iemand die garen en band verkoopt en tevens besteedster is, of van iemand die turf en hout slijt en tegelijk uit werken gaat.
Die Zeit vergeht mir süsz un sacht; Ich möchte beten Tag und Nacht, bei Gott im Geiste leben. Hier ist mein wahres Element, ein Friedensland, weit ohne End, von Milch und Honig flieszend, Hier quilt im Grund ein Balsenflusz, durch alle Kräfte des Genusz, So sänftiglich ergieszend. Dat is: Ik ben in 't donker heiligdom; Aanbiddend, blijf ik stom; o diep eerbiedig zwijgen!
En wanneer wetenschappelijke mannen niet langer opgeroepen worden om in een naargeestig East End slechte cacao te gaan uitdeelen en nog slechtere dekens aan uitgehongerde menschen, zullen zij een genotvollen vrijen tijd winnen om wonderdadige en verbazingwekkende dingen uit te denken tot hun eigen verheuging en die van al de anderen.
Overleg is 't halve werk; maar naar mijn dom verstand zullen zij zich zoo licht niet laten knevelen. Hoe krijgen wij ze mee? de laatste loodjes wegen het zwaarst. Ik heb maar een klein end touw, en om er vier te binden, vooral als zij zich verweren...." "Praatjes!" mompelde Reede: "wij nemen de toomen onzer paarden." "En onze paarden loopen haroet," zeide Bouke.
Visch met 'n scheutje azijn, 'n pietsie peper èn harde bokkings in geen tijje hadde ze 't zoo betoeg gehad, zei Reggie, 'r vrindlijke tevredenheid aan de andren opdringend. "Over 't end van me jare", praatte Suikerpeer: "mod-'k geen sneeuw meer scheppe. Da's grùwelwerk. Addeschim, as je 'n uur bezig bin, hei-je geen rug meer en geen poote meer hei-je niks meer.
Niets, niets ter wereld doet hem aan Of baart hem ongemak, Dan stuiters die te water gaan, Of ballen over 't dak. Frisch op maar, jongen! vroeg en spa, Den lieven langen dag! Loop over 't veld kapellen na, Zoo lang het duren mag Haast zult ge op school gekortwiekt zijn; Uw vreugd loopt snel naar 't end; Haast krijgt gij Bröder tot uw pijn, En Weytingh tot torment.
Ja, vrind, dat heb 'k jou wel gezeid, vóór we an 't end benne zal je pas wete wat Racier 'n groote misdadiger is... Maar 'k kan er niks an doen, 't is me opgeleid, tusschenbeije kan 'k er zóó baloorig van loope over de weg, dat alle meziek er bij mijn uit is en ik 't hemelsch firmament beschouwt als 'n vuil beddelake vol vlooiepikke, met verlof ... Da's 't sjagrijn, nee en drinke doen 'k niet meer.
Ik herinnerde mij wat je den eersten wonderen avond, toen wij samen dineerden, gezegd had: omtrent het zoeken naar schoonheid als naar het werkelijke geheim van het leven. Ik weet niet wat ik verwachtte, maar ik ging uit en dwaalde naar East End, waar ik gauw mijn weg verloor in een labyrinth van vuile straatjes, en donkere dorre pleinen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek