United States or Botswana ? Vote for the TOP Country of the Week !


Je hebt gespielt, das ich, weiss Gott, de thränen in de augen kreeg. Jongens, wat een schade oend jammer, dat jij nicht voor de moeziek wordt opgebracht; 'k wol, dat ik geld had; ich liet je stoedeeren, wenn's auch op das jammerholz ist." Gelukkig voor Dorus was Löbell niet de eenige, die er zoo over dacht, en had dokter Abels hetzelfde denkbeeld gekregen.

Alles was Grotius von dem rechte der Natur vorbringt, ist nichts als die alte scholastische Lehre. Joh. Jac. Schmauss, Neues Systema des Rechts der Natur Gott. 1754 Wz. 213. Grotius brach auf politischem Gebiete die Bahn, wie Luther auf dem religiösen und Cartesius auf dem philosophischen, Kaltenborn. Die Vorläufer des Hugo Grotius, Leipzig 1848.

Tijdens het congres was ik meermalen zijn gast.... dat was een rooker.... hij had heel wit haar, overvloedig, als zij zoo zacht, en witte handen, verbazend blank met rose nagels.... ik zie hem nog.... het lachje waarmeê hij na 't diner een sigaar presenteerde.... ik hoor nog zijn zachte stem, als hij, na 't dessert, de mooie handen op zijn buik, rookende voluptueus en zichzelven bestreelende wanneer hij over zijn goed land sprak, zacht lachte.... o, suave, wanneer hij Fransch praatte.... en dan die handen met het rimpelige vel als hij goed gegeten had.... 't was zoo lekker dommelig.... dikwijls is 't mij later in Afrika's woestenijen gelukt, wanneer ik na een wilden dag, van overspanning onder mijn tent niet slapen kon, in te slapen door te denken aan 't geluid van die stem, zoodat ik 't hoorde.... te denken aan die witte, zegenende handen, zoodat 'k ze zag.... Le vieux bonhomme.... om u de waarheid te zeggen.... hij verveelde me soms geweldig, votre compatriote, wissen Sie.... c'etait trop doux.... Herr Gott, ja.... Eens herinner ik me, 't was bij een diner met de congressisten.... Gott, Gott.... wat is dat lang geleden.... mijn gastheer opgestaan, een toost van hem bij 't dessert.... ik niet alleen had een glaasje gedronken, wissen Sie.... 't was niet om te verdragen.... ik zat een eindje van hem af.... zijn mond ging open en dicht, gapen, geeuwen, 't was of hij sneeuw at, zijn woorden smolten in zijn mond.

Er hiermee wordt niet alleen bedoeld de moreele bescherming, waarvan Luther zingt in zijn Eine feste Burg ist unser Gott; maar feitelijk is de kerk omgeven door een muur met groote, ronde torens, zoodat het een echt fort is, waar alle bewoners geborgen konden worden bij de eerste verschijning der turksche horden.

Maar wat deerde het hem, die daar speelde wat deerde het mij, die daar luisterde, toen straks het koraal van Luther dreunde »Ein' feste Burg ist unser Gott, ein' gute Wehr und Waffen" zwellend al breeder en machtiger, als om voor zich heen te jagen de duisternis en hare verschrikkingen! Wederom eene pauze. Ik hoorde de torenklok acht slaan.

Zelfs in het buitenland trok het de aandacht, hoe sterk hier Dynastie en Natie aan elkaar verknocht waren. En de natiën van rondom, over eigen profijt heenziende, juichten met het volk van Nederland, dat toch eindelijk onze nationale hope in vervulling ging. Nu ~dankt~ het volk, gelijk het eerst ~gebeden~ heeft. En het ~Nun danket alle Gott!~ spreekt aller hart toe.

En ik zeg u: daar speelde een trekje van jeugd om haren mond, daar lichtte een vonkje van blijmoedigheid in hare half gebroken oogen, als zij op zijde stapte om voor ons ruimte te maken op het smalle pad, ons nazendend de vrome begroeting van vóór duizend jaren: »Grüss Gott, Herrschaften! Grüss Gott!" Wij hebben niet geglimlacht, toen wij wederom voorbij het popje gingen over de brug.

Die Zeit vergeht mir süsz un sacht; Ich möchte beten Tag und Nacht, bei Gott im Geiste leben. Hier ist mein wahres Element, ein Friedensland, weit ohne End, von Milch und Honig flieszend, Hier quilt im Grund ein Balsenflusz, durch alle Kräfte des Genusz, So sänftiglich ergieszend. Dat is: Ik ben in 't donker heiligdom; Aanbiddend, blijf ik stom; o diep eerbiedig zwijgen!

Het was wel grappig, de verschillende opmerkingen aan tafel te hooren, de een den ander plagend over het karige voedsel, dat verstrekt werd: "Bewahre, een goeie vermageringskuur voor jou," "ja jij hebt mooi praten, maar drie kleine stukjes brood per dag, als je honger hebt voor 20 zulke stukjes," en dan gingen de gesprekken over in zacht gefluister; overal was de angst voor "Spionengefahr". Ook ontbrak natuurlijk niet het spreekwoordelijk geworden "Gott strafe England", in een hoek van de zaal.

Er hiermee wordt niet alleen bedoeld de moreele bescherming, waarvan Luther zingt in zijn Eine feste Burg ist unser Gott; maar feitelijk is de kerk omgeven door een muur met groote, ronde torens, zoodat het een echt fort is, waar alle bewoners geborgen konden worden bij de eerste verschijning der turksche horden.