Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
'k Zie heinde en verre, deur end deur de velden nu, de kerken, de huizen en de hoven staan, zoo bloot als op mijn' hand; van verre zie 'k de peerden en de menschen, op het land, zoo neerstig en zoo kleene, alzoo de mieren zijn, aan 't werken.
Anders ben je nie op de bruiloft wat? wat? Hei-'k nou 'n recht om je beter te make? De staking is zoo goed as gewonnen loopt altijd op 'n end volgende week zit 'k in verdienste. Je had geen betere tijd kenne neme om uit te zieke. Is 't goed? Hou nou niet je mond! We zalle je komme opzoeke, zoo dikwels as 't maar mag." "En de kindere?" , vroeg Poddy nog zwakjes.
Selene beminde hem en steeg elken nacht van haar wagen af om hem in zijn slaap te beschouwen en te kussen, waarom hij tot Zeus bad dat hij eeuwig slapen en eeuwig jong blijven mocht, wat hem werd toegestaan. Andere verhalen noemen Artemis in plaats van Selene en maken van End. een jager of herder.
Ook zal de man, die zich met de geschiedenis en het wezen der beschaving van ons volk inlaat, en die geerne d' uitingen van ons volksleven gadeslaat, dit boek, zoo ik hope, niet zonder eenige voldoening ter zyde leggen. Dit werk en bedoelt anders niet als eene eerste poging te zijn op het gebied van de beoefening onzer geslachtsnamen, eenvoudig, sliucht end riucht.
Voorzeker was het niet vreemd, dat zulk eene rigting, welke alle lessen der godsdienst tot vrede en zachtmoedigheid versmaadde, aanleiding gaf tot oneindige kuiperijen en partijschappen, welke de rust van den Staat bestendig in gevaar stelden en de uitvoering van gewigtige verbeteringen beletten. Aan het slot der Voorrede van zijne Beschrijv. end Chronijck van 1655. Zie ook HALBERTSMA, Letterk.
En bij al deze kwelling zette dat oude goedhartige meubel bij haren stijfselpot nog zulk een meêwarig gezicht, dat ik wel moest toehappen, of ik wilde of niet. Ieder ding heeft een end, en eene worst heeft er twee. Ik kon het bed weêr verlaten en zat toen uren lang met mijn oom Matthijs te zamen, en keuvelde wat met hem.
Groot en klein, rijk en arm, oud, jong, aanzienlijk en gering, iedereen was vol vreugde. Gedenkpenningen werden geslagen, gouden ketenen werden uitgedeeld en de poëeten maakten liederen, die klonken als klokken. En de luiden, die zoo juichten hadden het bij het rechte end, want als de Spanjaarden eens overwonnen hadden, dan had het er voor de Vereenigde Nederlanden niet te best uitgezien.
»St!« antwoordde de jonge dame. »Je maakt tante weer net zoo aan 't schrikken als de dieven zelf. Is de arme man erg gewond?« »Hopeloos juffrouw,« antwoordde Giles met onbeschrijflijke trots. »Hij ziet er uit, of 't op z'n end loopt, juffrouw,« schreeuwde Brittles op dezelfde manier als te voren. »Komt u niet even naar hem kijken, juffrouw, eer hij soms doodgaat?«
Hij werd ongeduldig, duwde koortsig zijn hoed op zijn hoofd, tort lastig over het tapijt, van end tot end, en bleef daarna stokkestijf rechtestaan. Nu dan.... Kom! Goedele bibberde van ongedurigheid, binstdat ze zich aanschikte. Ze verlieten zwijgend het huizeken en stapten nevenseen, zwijgend, langs de straat. 't Was ijverig noenbedrijf in de stad.
7 Deunen = 1. dreunen, daveren, schudden, trillen tengevolge van een hevig gedruisch, maar ook van blijdschap, voldoening, genot; 2. zingen, weerklinken van geluid. Hoe schittert mij die spa toch, als gij, landman, uwen taaien hals gebogen, langzaam eerselt , end' nu hier nu daar Gods akker wendt!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek