Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Ze hoord' een stem haar welbekend, Verwacht in uren zonder end, Een krachtig arm haar leest omwond; Maar toen haar sidderende mond Den hemel van dien kus verliet, Ontging haar in zijn oogen niet De jonge trots, de hoop, de min; Nu wist zij; dit was slecht begin, En beiden zouden gaan, gelijk Nu saam langs 't strand, door 't leven rijk.
»Och! al sneeuwt het roode rozen, tranen reegnen daar door heen! Maar ze duchten er geen jammer: Ik ben angstig, ik-alleen. 't Proefjaar is ten end geloopen; 't is heur laatst banket op 't slot: Morgen volgt heur nonnenwijding... morgen, morgen! o mijn God!... »Maar waarom die siddrende angstkreet? Lijfknaap! gy, nog half een kind! Hebt gy dan uw schoone Jonkvrouw licht in 't heimelijk bemind?
Prinsen, de Bruid present, voor al die zijn vergaârd, Laat ons voor 't slot en end, 't geluk haar lieflijk bieden; Dat God zijn zegen wendt, als David ons verklaart, In zijn Psalm maakt bekend, klaarlijk voor alle lieden: Wel, die den Heere vreest!
Waarop wij gonge na 't Haagsche bosch, een heel end weg voorbij de societeit, om, gebruik makende van de natuur, met z'n drieë onder de bloote hemel te beprate wat er an de hand was.
Omstreeks vier uur nadat wij onze reis begonnen waren, werd ik wakker door een heel belachelijke gebeurtenis; terwijl het rijtuig nl. even stilhield, omdat er iets aan in orde moest gebracht worden, hadden twee of drie van de jonge inboorlingen de nieuwsgierigheid te willen zien hoe ik eruit zag als ik sliep; zij klommen daartoe op het voertuig, en toen ze heel zoetjes tot bij mijn gezicht waren gekomen, stak een van hen, een officier van de garde, het scherpe eind van zijn handspeer een goed end in mijn linker neusgat, wat mij een gevoel gaf of er met een strootje in mijn neus gekriebeld werd, en me heel erg aan 't niezen maakte; toen kropen zij onbemerkt weg, en het duurde drie weken, eer ik wist hoe het kwam, dat ik zoo in eens wakker geworden was.
Maar de meeste Friesen, sliucht end riucht, blyven voor en na Siinje, Tanje, Rûnje uitspreken. Tot een ander, tegenovergesteld uiterste zijn die lieden vervallen, welke deze geslachtsnamen op ia, het eerst zóó geschreven hebben, als men ze uitspreekt; die dus niet slechts Fiinje spraken, zoo als het trouens ook goed was en is, maar die ook Fynje schreven.
"Zie," zeide Deodaat, de lamp aan Reinout ter hand stellende, die bij zich zelven vloekte: "indien gij het linnen hier dubbel vouwt en er dit end doorhaalt, en voorts kruiselings over het hoofd slaat, kan het verband onmogelijk losgaan."
In scherpe tegenstelling tot een huwelijk in het West End van Londen is de plechtigheid, die ten oosten van St. Paul wordt voltrokken in de armere wijken van de groote stad. Zulk een huwelijksvoltrekking van vele paren te zamen geeft een goed denkbeeld van het leven in de armoedige sloppen.
Op die rondzwervende menestrelen moet VELDEKE het oog hebben, waar hij, afwijkend van zijn voorbeeld, ter bruiloft van ENEAS en LAVINE "die speleman end die varende diet" laat verschijnen en rijkelijk beloonen . Op hen zal ook MAERLANT'S uitdrukking doelen: "menestrele || Die altoes zijn onghestade" .
Maar hoor, mijn beste vriend, ronduit gezeid: Lig verder weg uit liefde en voegzaamheid, Zóó ver, dat op dien afstand van een man Een eerbre maagd zich passend vlijen kan; Goê nacht! ik slaap met dit gebed steeds in: Standvastig zij tot 's levens end uw min! LYSANDER. Ik zeg er "amen" op; ja, wat verkeer', Mijn liefde blijft dezelfde. 'k Vlij mij neêr; Dat alle rust des slaaps nu bij u woon'!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek