United States or Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik heb nog even geprobeerd mijn oogen den kost te geven, maar daar mijn slaap eer toe- dan afnam, leek het me 't wijste me in Morpheus' armen te vlijen. En zoo geschiedde. Zoodra ik in bed lag sliep ik, en gelukkig ik kon slapen, vier uur achtereen. Ik zie mijn verbaasde lezers al: maar hoe is dat nu mogelijk, juist op de zee van Marmora, waar het mooie begint, aangekomen, gaat ze slapen.

Daar waren de kastdeuren al open, en roef, roef, pakte Ida er armen vol goed uit op den grond. "Ho, ho," riep het vrouwtje, "dat gaat maar zóó niet, juffertje. Eén, twee, drie, het kleed van de tafel netjes opvouwen, hoor en dan op de leege tafel alles uitspreiden. Nu soort bij soort zoeken. Geef me eerst het ondergoed eens aan: dan vlijen we daar weer stapeltjes van.

Gij kondt u vlijen aan den voet der eeuwige monumenten en u wegdenken in 't leed, in de vreugde, in de gedachten en het scheppingsgenot van wie die schiepen. Gij bevolktet de leege straten, de pleinen en paleizen met uwe droomen, deedt hen zitten op de tronen, gaaft hun den schepter in de teere handen; ook schonkt gij hun rijk-gekleede dienaren, een hof van pages, ridders en edelvrouwen.

Dan brand ik toch maar liever zelf, want ik geloof dat ik er beter tegen kan dan gij. Schrijft gij uzelf meer kracht toe dan mij? Neen maar ik ben veel kleiner dan gij en kan misschien wel een plaatsje vinden om mij tusschen de vlammen in te vlijen dat zij mij geen pijn doen!

De liefde-bewegingen van haar armen en hoofd, die zich onbewust onder de plannen van hetgeen zij hem zeggen zoû in haar denken hadden voorbereid, leefden nu op in haar verbeelding; zij zag vreemde armen gebaren maken, vreemde achterhoofden neigen en bukken en zich vlijen.

Zij zag zijne borst zich telkens verheffen onder den grooten snik, dien hij onderdrukte en zij sloeg haar arm om zijn hals en dwong hem zijn hoofd tegen haar aan te vlijen. En in zijne smart schrikte hij van de herinnering aan de hare, waarover zij nooit sprak, en hij gevoelde, dat zij hem wel gaarne wilde troosten, als zij zichzelve, hem terwille, zoo in verdriet dompelde.

't Deed hem toch leed, te beseffen hoe heel anders het nu was tegen 't vorige jaar, toen uitbundige uitspattingen, Lowis nog vuriger dan anders naar hem verlangde en ze heur rond-mollig-, warm lijf tegen 't zijne vlijen kwam, daarna ... wanneer ze alleen bleven ... Tot den laatsten roeier, zwijmelend en lallend vertrokken was, talmde Geerten, en 't werd hem tot een wrang-genot toen hij er in slaagde Franske mee te troonen ... Ze durfde hem niet openlijk bedriegen!

Weêr voelde zij de bekoring van hare zwakte en weekheid, gevoelde zij dat het zoet zoude zijn zich zonder strijd in zijn armen te vlijen. Maar tevens richtte al hare weerspannige fierheid zich met een hoog gevoel van eigenwaarde op; zijn vraag rukte haar een blinddoek van de oogen en zij zag hem op eens, zooals zij hem steeds gezien had in Den Haag, egoïst, wuft, ijdel.

Meermalen toch, wanneer ik, na het gebruiken van het bad, op mijne gewone plaats in 't zonnetje gezeten was en de meer gelukkigen dan ik, als bonte vlinders voor mij heen en weer zag wandelen, gebeurde het, dat hij zich van de uitgelezenste en aanzienlijkste gezelschappen afscheidde, om zich naast mij neder te vlijen, en een uurtje met mij, armen verlamde, te keuvelen.

Dicht bij die fabriek, vormt de Sasselbach drie watervalletjes, als ten minste de droogte des zomers niet te lang heeft aangehouden. Onwillekeurig wordt men daar uitgelokt zich in de schaduw van het zwaar geboomte aan den oever neêr te vlijen en, luisterende naar het geklots en gekletter der schuimende golven, zich in zoete mijmeringen te verdiepen.