United States or Serbia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Denique isto bono utare, dum adsit, cum absit, ne requiras: nisi forte adulescentes pueritiam, paulum aetate progressi adulescentiam debent requirere.

Atqui tertium certe nihil inveniri potest. 67 Quid igitur timeam, si aut non miser post mortem, aut beatus etiam futurus sum? Quamquam quis est tam stultus, quamvis sit adulescens, cui sit exploratum se ad vesperum esse victurum? Quin etiam aetas illa multo pluris quam nostra casus mortis habet: facilius in morbos incidunt adulescentes, gravius aegrotant, tristius curantur.

So above adulescentia = adulescentes. AGENS ALIQUID: this phrase differs from agat in that while the subjunctive would express the fact of action, the participial phrase expresses rather the constant tendency to act. Agens aliquid forms a sort of attribute to senectus, parallel with operosa. Moliri differs from agere in that it implies the bringing into existence of some object. Cf.

De Or. 1, 34 pergite, ut facitis, adulescentes. In Tusc. 2, 62 it is stated that Africanus was a great reader of Xenophon. LIBRO QUI EST DE: so in Fat. 1 libris qui sunt de natura deorum, and similarly elsewhere; but the periphrasis is often avoided, as in Off. 2, 16 Dicaearchi liber de interitu hominum.

Fin. 2, 92 an id exploratum cuiquam potest esse quo modo sese habiturum sit corpus. non dico ad annum, sed ad vesperum? Also cf. the title of one of Varro's Menippean Satires, nescis quid vesper serus vehat, probably a proverb. AETAS ILLA ... ADULESCENTES: some suppose that this sentence was borrowed from Hippocrates. TRISTIUS: 'severioribus remediis'. Manutius.

Quod igitur adulescentes, et ei quidem non solum indocti sed etiam rustici contemnunt, id docti senes extimescent? 76 Omnino, ut mihi quidem videtur, rerum omnium satietas vitae facit satietatem. Sunt pueritiae studia certa: num igitur ea desiderant adulescentes? Sunt ineuntis adulescentiae: num ea constans iam requirit aetas, quae media dicitur?

The reader will appreciate the value of these from the continual references to Gellius which have been made in this work. The style of Gellius abounds with archaisms and rare words, e.g., edulcare, recentari, aeruscator, adulescentes frugis, elegans verborum, and shows an unnecessary predilection for frequentatives.

Quod ni ita fuisset, alterum illud exstitisset lumen civitatis; ad paternam enim magnitudinem animi doctrina uberior accesserat. Quid mirum igitur in senibus, si infirmi sunt aliquando, cum id ne adulescentes quidem effugere possint?

Ut enim adulescentibus bona indole praeditis sapientes senes delectantur, leviorque fit senectus eorum qui a iuventute coluntur et diliguntur, sic adulescentes senum praeceptis gaudent, quibus ad virtutum studia ducuntur, nec minus intellego me vobis quam mihi vos esse iucundos.