United States or Bangladesh ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Κυρά, επροδοθήκαμε! πονώ κ' εγώ μαζύ σου! ο άνδρας σου μας πρόσβαλε, κι' από του Ερεχθέως, με κάθε τρόπο δολερό, το σπίτι θα μας διώξη• δεν θέλω μ' όσα θα σου ειπώ τον άνδρα σου να βρίσω.
Η νεαρά γυνή ήτο επί του εξώστου της οικίας, την οποίαν είχεν ενοικιάσει όπως δεχθή αυτήν ο σύζυγός της, πρεσβύτης πεντήκοντα και τριών ετών, οικίας κειμένης παρά τον αιγιαλόν, εντός και εκτός του κύματος, κατά την πλημμύραν την οποίαν θα έφερεν ο νότος ή την άμπωτιν την οποίαν θα επροξένει ο βορράς.
Δεν δύναμαι πλέον να σε ατενίζω κατά πρόσωπον, αφού έστω και ακουσίως μου, σοι είπον λόγους ψευδείς αναξίως εξαπατηθείσα. ΑΧΙΛΛΕΥΣ Το αυτό αισθάνομαι κ' εγώ, βασίλισσα. Εισέρχομαι εις την σκηνήν αυτήν προς αναζήτησιν του συζύγου σου. ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ και οι ΑΝΩΤΕΡΩ ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Στάσου, Αιακίδη. Έχω να είπω τι προς σε τον υιόν της θεάς και προς σε, κόρη της Λήδας.
Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Μα ποιός να ήν' εκείνος τάχα που τον φανέρωσε ο χρησμός; της δύστυχης ο άνδρας με ποιόν συναπαντήθηκε, και πού λοιπόν τον είδε; ΧΟΡΟΣ Αγαπημένη μου κυρά, αυτόν τον νηόν τον ξέρεις οπού σαρώνει το ναό; αυτός είν' το παιδί του. ΚΡΕΟΥΣΑ Ποια συφορά! ποια συφορά, ώ φίλες, έχω πάθη! να πέταγα καλήτερα εις τον υγρόν αγέρα απ' την Ελλάδα μακρυά, στης δύσεως ταστέρια.
ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Και συ, βασιλεύ, διατί περιφέρεσαι έξω της σκηνής ; Η Αυλίς κοιμάται και η φρουρά των τειχών δεν ήλλαξεν ακόμη. Ας εισέλθωμεν. ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Σε ζηλεύω, γέρον. Ζηλεύω πάντα, όστις διέρχεται ακίνδυνον τον βίον άγνωστος και άδοξος. Πολύ ολιγώτερον όμως ζηλεύω τους ζώντας εν μέσω αξιωμάτων και τιμών. ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Και όμως αυτά αποτελούν το κάλλος της ζωής. ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ψευδές κάλλος!
ΚΡΕΟΥΣΑ Εκείνη τρέφει τη ζωή και της αρρώστιες διώχνει. Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Της δεύτερης σταλαγματιάς η δύναμι ποιά είνε; ΚΡΕΟΥΣΑ Σκοτώνει• από της οχιάς εβγήκε το φαρμάκι. Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Της έχεις και της δυο μαζύ, ή χωριστά της φέρνεις; ΚΡΕΟΥΣΑ Ναι, χωριστά• γιατί καλό με το κακό δεν πάει. Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Αγαπημένη κόρη μου! αυτό που θέλεις τόχεις. ΚΡΕΟΥΣΑ Μ' αυτό θα πάθη το παιδί, και συ θα το σκοτώσης.
Για σένα δεν εγράφτηκε, κυρά, στην αγκαλιά σου να ιδής παιδί, ούτε ποτέ στο στήθος σου να γύρη. ΚΡΕΟΥΣΑ Αχ! θα πεθάνω, αλλοίμονο! Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Κόρη μου! ΚΡΕΟΥΣΑ Φιλενάδες! Τι συφορές που η δύστυχη επήρα στη ζωή μου! Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Παιδί μου, εχαθήκαμε! ΚΡΕΟΥΣΑ Αλλοί! αλλοίμονο μου! Ποιά λύπη τώρα φοβερή τρυπάει τα σωθικά μου! Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Όχι ακόμα στεναγμός, — ΚΡΕΟΥΣΑ Μα η συφορά έχει φθάση.
Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Πέθανε; κι'ο Απόλλων πώς, δεν ήλθε βοηθός του; ΚΡΕΟΥΣΑ Δεν βοήθησε, και τώρ' αυτό στον Άδη μεγαλώνει. Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Και ποιός το άφησεν εκεί; βέβαια συ δεν θάσαι. ΚΡΕΟΥΣΑ Εγώ, που με τα πέπλα μου το τύλιξα στο σκότος. Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Κι' ότι άφησες εκεί παιδί δεν το 'μαθε κανένας; ΚΡΕΟΥΣΑ Η μυστικότης το 'ξερε κ' η συφορά μονάχα.
ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Την κόρην σου θέλει να θανατώση διά της ιδίας του χειρός ο πατήρ της. ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Πώς; Τι λόγον, γέρον, επρόφερες, τον οποίον αποτινάσσει μετά φρίκης η ψυχή μου ; Είσαι παράφρων βέβαια. ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Ναι, σοι λέγω, θέλει να την φονεύση πλήττων δι’ εγχειριδίου τον λευκόν λαιμόν της ατυχούς. ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Ω της δυστυχίας μου ! Παρεφρόνησε λοιπόν ο σύζυγός μου ;
ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ομιλεί περί μέλλοντος κινδύνου και οι λόγοι του εμφαίνουν φόβον. ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Σ' εξορκίζω εις την προς εμέ πίστιν σου, μη αναβάλλεις να μοι είπης ό,τι έχεις. ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Συ γνωρίζεις καλώς πόσην αφοσίωσιν έχω προς σε και προς τα τέκνα σου. ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Ναι, τωόντι, σε γνωρίζω πιστόν και αρχαίον λάτρην του οίκου μου.
Λέξη Της Ημέρας