United States or Togo ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τον οποίον αν συ είσαι ικανός να τον πολεμήσης από την αρχήν, πολέμησέ τον με συνεχή λόγον, ή, αν προτιμάς με ερωτήσεις, έστω με ερωτήσεις. Διότι και τούτο δεν πρέπει να το αποφύγη, απ' εναντίας μάλιστα πρέπει να το επιδιώκη όστις έχει νουν.

Ο θαλασσινός μάχεται με δυο στοιχεία φοβερά, μεγαλοδύναμα και ασώματα μαζί: τον αέρα και το νερό. Τι να τους κάμης; με τι να τα πολεμήσης; Μόνον με τις βλαστήμιες σου. Σε παρόμοια θέσι ευρέθηκε, νομίζω, και ο Ξέρξης όταν ηθέλησε ν' αλυσοδέση τον Ελλήσποντο. Οι βλαστήμιες είνε οι δικές μας αλυσίδες. Τόρα το ναυτόπουλο έφερε τρέμοντας τον Άγιο Νικόλα εμπρός στον καπετάνιο.

ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Και σοι την έφερεν εδώ εξ Άργους. ΑΧΙΛΛΕΥΣ Αλλ’ αι κραυγαί των εκάλυψαν την φωνήν μου. ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Είναι δεινόν κακόν η εξέγερσις του πλήθους. ΑΧΙΛΛΕΥΣ Και όμως εγώ θα σε υπερασπίσω, βασίλισσα. ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Πώς ; θα πολεμήσης μόνος συ κατά πολλών ; ΑΧΙΛΛΕΥΣ Βλέπεις τούτους τους οπλίτας μου; ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Είθε τα αισθήματά σου να στέψη η επιτυχία ! ΑΧΙΛΛΕΥΣ θα τα στέψη.

Ο στόλος του Καίσαρος έχει ναύτας πολλάκις πολεμήσαντας κατά του Πομπηίου· τα πλοία του είναι ελαφρά και ευκίνητα, βαρέα δε και δυσκίνητα τα ιδικά σου. Δεν είναι αίσχος να αρνηθής την ναυμαχίαν, αφού είσαι έτοιμος να πολεμήσης κατά ξηράν. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Κατά θάλασσαν, κατά θάλασσαν.

Αλλ' όμως και τα λόγια σου, μαζί κ' εσένα, τώρα μ' αυτό εδώ μου το σπαθί ς' τον δρόμον θα σας στείλω όπου δεν έχει γυρισμόν! Η σάλπιγξ ας λαλήση! Μάχονται. ΔΟΥΞ ΑΛΒ. Ελέησέ τον! Άφες τον! ΓΟΝΕΡ. Σ' επρόδωσαν, Εδμόνδε. Δεν είχες χρέος μ' άγνωστον εχθρόν να πολεμήσης. Σ' εγέλασαν, σ' επρόδωσαν! Δεν είσαι νικημένος!

ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Είναι δυνατόν να έφθασεν εκεί ο ίδιος; αδύνατον. Παράδοξον να φθάσουν ήδη εκεί αι δυνάμεις του! Συ Κανίδιε, θα διοικήσης τας δέκα εννέα λεγεώνας και τους δωδεκακισχιλίους ιππείς, ημείς δε θα επιβιβασθώμεν επί των πλοίων. Ελθέ, Θέτις μου! — Τι τρέχει, παλληκάρι μου; ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ. Μη πολεμήσης κατά θάλασσαν, ω γενναίε αυτοκράτορ· μη στηρίξης τας ελπίδας σου εις σαθράς σανίδας.

Ω τέκνον μου, του είπα, οπόταν μεγαλώσης, τα έργα του πατρός σου ποτέ μη μιμηθής, αν θέλης την ζωήν σου με λούλουδα να στρώσης, κι' ως άλλη εκλαμπρότης και συ να τιμηθής. Κι' αν θέλης την ζωήν σου, υιέ μου, ν' ασφαλίσης. 'στη μέση σου το ξίφος να ζώσης σε προτρέπω· σε βεβαιώ ποτέ σου πως δεν θα πολεμήσης, και πώς θα καμαρώνω κι' εγώ που θα σε βλέπω!

Εις Μαρίαν θέλεις ακροστιχίδας; — Ναι· παράξενον σου φαίνεται; αντηρώτησεν ο φίλος απορών. — Παράξενον μόνον; Θρασύ μου φαίνεται! εβροντοφώνησεν ο Μιμίκος. Ο Γιάγκος εκλονίσθη ολίγον εκ της βιαιότητος του επιφωνήματος, πριν ή δε προφθάση να εξηγηθή, υπέλαβεν αγανακτών ο ποιητής. — Αι φίλτατε, πολύ απλούς είσαι, αν νομίζης, ότι θα σου δώσω όπλα, διά να με πολεμήσης. — Να σε . . .

Νάναιτο μνήμα μου κεροδοσά μου, Πρωτοπαλλήκαρατην ερημιά.» »Κ' όταν, Λαμπέτη μου, με χωματίσης Έβγατο Τρίκορφο γοργά, γοργά Να πης πως σ' έστειλα να πολεμήσης Πες χαιρετίσματατην κλεφτουριά.» »Εχτές επιάστηκε κ' εκεί τουφέκιτον ύπνο μου άκουσα το βογγητό Εγώ αποσβύστηκα κι' αστροπελέκι Λαμπέτη, μώμεινες εσύ στερνό

Εάν λοιπόν τους αφήσης να διαρπάζωσι και να κρατώσι δι' εαυτούς πλούσια πράγματα, ιδού τι θα ακολουθήση εις σε· εκείνον όστις λάβη τα περισσότερα, θα αναγκασθής μετ' ολίγον να τον πολεμήσης ως επαναστάτην.