United States or Jersey ? Vote for the TOP Country of the Week !


Άρχισε αυτή η φωτιά στα Χαλκωματάδικα, ξαπλώθηκε κατά τη δημόσια πλατεία, ξολόθρεψε μέγαρα και σπίτια τριγύρω της, έκαμε τέλος στάχτη και την περίφημη τη βασιλική βιβλιοθήκη του Ιουλιανού με τις εκατόν είκοσι χιλιάδες τόμους που είχε. Εκεί φυλάγουνταν κ' η Ιλιάδα κ' η Οδύσσεια, γραμμένες με χρυσά ψηφιά σε φειδιού άντερο εκατόν είκοσι πόδια μάκρος. Να ξανάρθουμε τώρα στο Ζήνωνα.

Είπαν οι χρονογράφοι αυτοί και κάτι άλλο· πως τάχα η κυβέρνηση των επαρχιώνε βρέθηκε σε κλέφτικα χέρια, κι ανεμοσκορπιούνταν τα βασιλικά τα χρήματα. Να ξανάρθουμε τώρα στο ζήτημα.

Μα ας ξανάρθουμε στους σεισμούς. Έχουμε λοιπόν άλλο φοβερό σεισμό στα 551, που σταλήθεια ρήμαξε πολλά μέρη της Αχαΐας και της Βοιωτίας, και που στην Πάτρα μονάχα κατάπιε τέσσερεις χιλιάδες ανθρώπους η γης. Έφερε κι αυτός ο σεισμός μεγάλη πλημμύρα στη Θεσσαλία, που ανέβηκε, λένε, ως τα κορφοβούνια! Στα 554 άλλος πάλε σεισμός στην Πόλη που βάσταξε σαράντα μέρες.

Άλλο ένα, που από τη μια απαγόρευε κάθε είδος μαγεία και μαγκανία, κι από την άλλη άφινε να μαντεύουν ακόμα τα μέλλοντα από τα σπλάχνα των ζώων. Τέτοιες ανακατωσιές δεν μπορούσανε να λείψουν. Η καρδιά του όμως πήγαινε πάντα με το Χριστιανισμό, κι αυτό είταν κάτι για τους λαούς του. Ας ξανάρθουμε τώρα στο Λικίνιο. Δεν μπορούσε ο Λικίνιος να την ξεχάοη την ταπείνωσή του.

Μα να κακοπάθη το ελάχιστο από έναν τιποτένιο, δεν το χώνευε. Ο Δημητράκης όμως δεν έκαμε το ίδιο. Στάθηκε και σταύρωσε τα μάτια του με τα μάτια του εχτρού του σα να ήθελε να τον βαλαντώση. — Ναι· του είπε με σοβαρή και άτρεμη φωνή· φεύγουμε· μα θα ξαναρθούμε· θα ξαναρθούμε και τότε ... Κ' έδειξε το γρόθο του στο Θεομίσητο. — Χα! χα! χα!... αποκρίθηκε με περιφρονητικό χασκογέλασμα εκείνος.

Αυτός όμως, ο γραμμένος ο τόμος, που δεν μπορεί πια να ξεγίνη, είναι δικός σου. Δικαίωμα του να στολιστή με τόνομά σου. Και τώρα να ξανάρθουμε στο προκείμενο. Το προκείμενο είναι η κατάσταση που έγινε αφορμή αυτής της Ιστορίας. Πάει να πη, το κεφάλι μας, το σκαρί μας, ο χαρακτήρας μας.

Βασιλιά μου και Βασιλόπουλο, εδώ τελειώνει το δεύτερο, και τώρα μπαίνουμε στο τρίτο το κεφάλαιο του παραμυθιού. Ελπίζω πως δε βαρεθήκατε, γιατί, πού να ξανάρθουμε πια να ταποτελειώσουμε! Μια και μας μυριστούν οι δάσκαλοι, τρύπα δε θα μας αφήσουν ανοιχτή να ξαναμπούμε. Δώδεκα μήνες δούλευε η γολέττα στο πέλαγο, και πηγαινοέρχουνταν, πότε με μπαρούτι, πότε με προβιζιά.

Αγκαλά όταν απέθανε η Θεοδώρα στα 548, τον ξαναβρίσκουμε πάλε τον Καππαδόκη στην Κωσταντινούπολη πρεσβύτερο. Ας ξανάρθουμε ως τόσο στον Ιουστινιανό. Είταν ο Ιουστινανός ανεβασμένος στο θρόνο τριανταπέντε χρονών άντρας, μερικά χρόνια καθώς είδαμε πριν αποθάνη ο θειος του.

Έστειλε, είναι αλήθεια, ο Βασιλέας κάποιον Αρβακάζη να τους παιδέψη· μα τόσο αχαμνά την πρόσεξε αυτή τη δουλειά, που στα 404 και στα 405 έβραζε η Καππαδοκία Ισαυρική κλεφτουριά. Ας ξανάρθουμε ως τόσο στην Πρωτεύουσα. Είταν τώρα ο Αρκάδιος κούκλα του Ευτροπίου, καθώς άλλοτε του Ρουφίνου.