United States or Belize ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τότε θα σου αφήσω τέσσαρας από τους ανθρώπους μου: αυτοί θα περιηγηθούν τα υπόγεια διά να ίδωσιν εάν υπάρχουν νεκροί. — Αύριον θα σε κεράσω, εάν κάμης αυτό. Αλλά ας φέρουν έκαστον πτώμα προς έλεγχον: ήλθε διαταγή να τους διατρυπώμεν εις τον λαιμόν, και έπειτα εις τον Λάκκον! — Καλά! αλλά θα μου δώσης να πιω . . .

Γιατί πολλαίς φοραίς έκαμνε το κακό, και τον έπαιρναν για τον Χρηστάκη. Τόσο πολύ τον έμοιαζε· και σαν συντεχνίταις όπου ήτανε φορούσαν και τα ίδια τα ρούχα. Γι' αυτό τον έβαλα μιαν ημέρα μπροστά. Από τότε δεν εξαναπάτησε στο κατώφλιό μας· κ' εκείνη την βραδειά ήλθε. — Καλησπέρα, κυρά! Καλό στα κάμνετε! — Καλό στον Λαμπή. Αν με φέρνης κάνα γράμμα, κάτσε να σε κεράσω.

Μέσ' 'ςτά κατώγεια τα βαθηά σαν μόσχο να το κρύψω, Να το φυλάξω ολάκεραις χρονιαίς, ακέρηους μήνες, Ως που ν' αρθή μιαν άνοιξι, ναρθή ένα καλοκαίρι, Να γύρη από τη μακρυνή την ξενητειά ο καλός μου. Να κατεβώ μέσ' ςτήν αυλή, να πιάκω τ' άλογό του. Να τον φιλήσω αγκαλιαστά 'ςτά μάτια και 'ςτό στόμα, Να τον κεράσω, αμπέλι μου, τ' αθάνατο κρασί σου, Της ξενητειάς τα βάσανα να πάν', να τα ξεχάση.

Η από πολλού ήδη εν σιγή πνιγομένη χαρά του Δημήτρη ολίγου δειν εξώρμα αθυρόστομος. — Πού να σ' τα . . . είπε, αλλ' ανεκόπη αμέσως. Άλλη ώρα τα λέμε, . . . έλα τώρα να σε κεράσω! υπέλαβε ταχέως, θέλων να διορθώση διά της ελευθεριότητος την παραδρομήν της γλώσσης του. Και εισήλθεν εις το καπηλείον ο Δημήτρης, . . . και έμεινεν εκεί μέχρι νυκτός.

Κοπιάστε, αφέντη, από το σπίτι μ' πρώτα, έτσι να ζήσης, να σας κεράσω ορθούς ένα ρακί, για να μου ευκηθήτε το να «&καλοδεχτώ&». Ο προύχοντας, γέροντας σεβάσμιος και γλυκός, δε μπόρεσε να μη δεχτή το προσκάλεσμα της δυστυχισμένης εκείνης γυναίκας, που την είχε συντρέξη πολλές φορές και με την υπόληψή του και με χρήματα, κι' έστριψε να μπη στον αυλόγυρό της.

Δάμαρ. — Είπες να πίωμεν την Λήθην ομού;...Άκουσον· την ημέραν καθ' ην σ' εφίλευσα εις τον Παράδεισον τον εύχυμον εκείνον καρπόν, ελησμόνησα να σε κεράσω έν ποτήριον διά να τον χωνεύσης... Έκτοτε σοι το οφείλω. Ιδού, λάβε και πίε!