Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 22 Μαΐου 2025
Όταν συλλογίζεται κανείς πόσον είναι σπάνιον, λόγω αυτής της φύσεως των συμπτωμάτων, ν' ανακαλυφθούν οι ατυχείς αυτοί, πρέπει να παραδεχθώμεν ότι συχνά ενταφιασμοί ζώντων θα συμβαίνουν, χωρίς να λαμβάνωμεν καμμίαν γνώσιν.
Ευτυχής τώρα εξακολουθεί τον δρόμον της. — Τι καλά, συλλογίζεται, όταν έλθη η μητέρα των, δεν θα εύρη τα παιδάκια της σκορπισμένα, θα τα εύρη σε ζεστή μέσα φωληά. Το δειλινό επείνασε πάλιν και έβγαλεν από την τσέπην της το ολίγο ψωμί που της έμεινεν, αλλ' ενώ έτρωγε, παρατηρεί σε μία μεγάλην πέτραν δεμένο μ' ένα χονδρό σχοινί ένα αρνάκι. Ω! το δυστυχισμένο ζώον! είπε.
Σκληρός, χωρίς να το πολυπαραδέχεται, είναι Έλληνας ως στο κόκκαλο, και γι' αυτό συλλογίζεται π ρ ώ τ α π ρ ώ τ α πώς να διορθώσει την Ελληνική κοινωνία. Αδιάφορο αν η διάγνωση του δεν ήταν εντελώς σωστή.
Από όσους όμως είναι προικισμένοι με τοιαύτας αρετάς, ο μεν δίκαιος έχει ανάγκην των ατόμων, εις τα οποία θα εφαρμόση την δικαιοσύνην του και θα συμπράξη, ομοίως δε και ο σώφρων και ο ανδρείος και ο καθείς από τους άλλους. O σοφός όμως, και μόνος του αν είναι, ημπορεί να συλλογίζεται, και τόσον περισσότερον ημπορεί, όσον περισσότερον είναι σοφός.
Φαίνονται ως να πληθύνωνται επίτηδες, διά να κολάζουν τους γονείς των, απ' αυτόν τον κόσμον ήδη. Α! όσον το συλλογίζεται κανείς, «ψηλώνει ο νους του!» Την στιγμήν εκείνην, άρχισε το θυγάτριον να βήχη και να κλαυθμηρίζη.
Εις την όψιν. λ.χ. βλέπει, ακούει. λ.χ. συλλογίζεται, φαντάζεται. Και όμως δεν είναι όλως άμοιρα ύπνου και εγρηγόρσεως, αλλ' έχουσιν ανάλογους λειτουργίας. Υπό του λόγου, ή της νοήσεως γίνεται ο χωρισμός. Επειδή ο ύπνος και η εγρήγορσις είναι εναντία. Αλλ' ουχί συγχρόνως εν ενεργεία και τα δύο. Της καρδίας.
Δηλαδή κανείς σχεδόν δεν συλλογίζεται την μεγαλιτέραν, καθώς λέγουν, δίκην της κακουργίας, είναι δε αυτή η μεγαλιτέρα, δηλαδή το να γίνεται όμοιος με τους κακούς άνδρας, και, αφού γίνη όμοιος, τους μεν αγαθούς λόγους και άνδρας να τους αποφεύγη και να τους αποχωρίζεται, εις αυτούς δε να προσκολλάται ακολουθών τας συναναστροφάς των.
Παραδέχεσαι λοιπόν, καθώς είπες, ότι η ψευδής κρίσις είναι ένα είδος λάθος; Θεαίτητος. Παραδέχομαι. Σωκράτης. Επομένως κατά την ιδικήν σου κρίσιν είναι δυνατόν να δεχθώμεν με τον νουν ένα πράγμα ως άλλο και όχι ως εκείνο το ίδιον. Θεαίτητος. Βέβαια είναι δυνατόν. Σωκράτης. Όταν λοιπόν κάμνη τούτο ο νους ενός ανθρώπου, δεν είναι συγχρόνως ανάγκη να συλλογίζεται ή και τα δύο ή το έν από τα δύο;
Θεαίτητος. Βέβαια είναι ανάγκη να τα συλλογίζεται ή συγχρόνως ή εν μέρει. Σωκράτης. Έξοχα. Αλλ' άραγε το να συλλογίζεται το εννοείς όπως εγώ; Θεαίτητος. Συ πώς το εννοείς; Σωκράτης. Ως λόγον τον οποίον διηγείται μόνη της η ψυχή εις τον εαυτόν της δι' όσα πράγματα εξετάζει.
Πού να πάη τόρα να χωθή; Ούτε δέντρο, ούτε καλύβα, ούτε σπηλιά βλέπει γύρω. Να τρέξη για να έμπη στο χωριό έλειπεν ο μισός δρόμος ακόμη· να κατέβη πάλι στο καΐκι, το ίδιο. Στέκει και συλλογίζεται δίβουλος και άξαφνα τον παίρνουν τα γέλοια. Κυτάζει μήπως τον βλέπει κανένας στρατολάτης· — ψυχή! Πιάνει γοργά και γδύνεται σαν τον Αδάμ.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν