United States or Lithuania ? Vote for the TOP Country of the Week !
ΟΡΑΤΙΟΣ Θεέ του Ελέους! αλλά τούτο πράγμα ξένο είναι πραγματικώς! ΑΜΛΕΤΟΣ Και συ λοιπόν ως ξένον να το καλοδεχθής. Πολλά πράγματα, Οράτιε, ο Ουρανός έχει και η Γη, 'πού καν δεν είδε 'ς τ' όνειρό της αυτή σας η φιλοσοφία. Ορκισθήτε.
Ο πατέρας μου, — ναι, μου φαίνεται, τον βλέπω, ΟΡΑΤΙΟΣ Ω! Κύριε, πού; ΑΜΛΕΤΟΣ 'Στον οφθαλμόν του νου μου, Οράτιε. ΟΡΑΤΙΟΣ Μία φορά τον είδα· εξαίσιος βασιλέας! ΑΜΛΕΤΟΣ Αχ! ήταν άνθρωπος, 'πού, εις όλ' αν θα τον κρίνης, δεν ελπίζω εις την γην να ιδώ τον όμοιόν του. ΟΡΑΤΙΟΣ Κύριε, λογιάζω πως εψές τον είδα. ΑΜΛΕΤΟΣ Είδες συ; ποίον; ΟΡΑΤΙΟΣ Τον πατέρα σου, τον βασιλέα.
ΑΜΛΕΤΟΣ Κύριε, θα μ' ακούσης· διατί να φέρνεσαι μ' εμέ 'ς αυτόν τον τρόπον; πάντοτ' εγώ σ' έχω αγαπήση· αλλά δεν βλάπτει· και ο Ηρακλής αν προσμαχή να το εμποδίζη, θα νιαουρίζ' η γάτα, ο σκύλλος θα γαυγίζη. ΒΑΣΙΛΕΑΣ Οράτιε μου, αν μ' αγαπάς, συνόδευσέ τον. Αίθουσα εις το ΚΑΣΤΕΛΙ Εισέρχονται ΑΜΛΕΤΟΣ και ΟΡΑΤΙΟΣ
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ Καλή σας νύκτα. ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Χαίρε, τίμιε στρατιώτη· ποιος σ' άλλαξε; ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ Την θέσιν μου ο Βερνάρδος έχει. ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Ε! φίλε Βερνάρδε! ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Λέγε, — ο Οράτιος είν' εκεί; ΟΡΑΤΙΟΣ Κάπως εκείνος . ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Καλώς ήλθες, Οράτιε, και συ, Μάρκελλέ μου. ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Λοιπόν κείνο το πράγμα εφάνη απόψε πάλι; ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Τίποτ' εγώ δεν είδα.
Πη- γαίνετε, ετοιμασθήτε. ΑΜΛΕΤΟΣ Λοιπόν, Κύριέ μου, ο Βασιλέας θα παρευρεθή εις αυτήν την παράστασιν; ΠΟΛΩΝΙΟΣ Και η Βασίλισσα ακόμη, και αμέσως τώρα. ΑΜΛΕΤΟΣ Οράτιε, Οράτιε! Εισέρχεται ΟΡΑΤΙΟΣ ΟΡΑΤΙΟΣ Εις τους ορισμούς σου, γλυκέ μου Κύριε. ΑΜΛΕΤΟΣ Οράτιε, συ 'σαι ο δικαιότερος απ' όσους ανθρώπους έτυχε ποτέ μου να γνωρίσω. ΟΡΑΤΙΟΣ Α! Κύριέ μου αγαπητέ, —
ΟΡΑΤΙΟΣ Τι, Κύριέ μου; ΑΜΛΕΤΟΣ Στοχάζεσαι ότι τέτοιος εφαίνετο και ο Αλέξανδρος μέσα εις την γην; ΟΡΑΤΙΟΣ Τέτοιος. ΟΡΑΤΙΟΣ Έτσι, Κύριέ μου. ΑΜΛΕΤΟΣ Εις πόσα αχρεία πράγματα συμβαίνει να χρησιμεύσωμε, Οράτιε! Διατί τάχα δεν θα ήταν συγχωρημένο της φαν- τασίας να αναζητήση την εξαισίαν σκόνην του Αλεξάνδρου έως να την εύρη να στουμπόνη κάποιο βαρέλι;
ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Ιδέ, μ' ανοικτό βήμα τραβιέται! ΟΡΑΤΙΟΣ Στάσου! Ομίλει! σ' εξορκίζω, ομίλει! ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Εχάθη και ν' αποκριθή δεν θέλει. ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Τώρα, Οράτιε, τι; συ τρέμεις κ' είσαι αχνός· δεν είναι το πράγμα κάτι πλέον παρά φαντασία; Πώς το εξηγείς; ΟΡΑΤΙΟΣ Μα τον Θεόν, δεν θα ημπορούσα να το πιστεύσω δίχως την ομολογίαν την αισθητήν και αληθινήν των οφθαλμών μου.
ΑΜΛΕΤΟΣ Ω αγαπητέ μου Οράτιε! Τώρα επάνω εις τον λόγον του Πνεύματος θα εστοιχημάτιζα και χίλιαις λίραις. Ενόησες; ΟΡΑΤΙΟΣ Πολύ καλά, Κύριέ μου. ΑΜΛΕΤΟΣ Άμα έγινε λόγος διά το φαρμάκωμα; ΟΡΑΤΙΟΣ Πολύ καλά τον επαρατήρησα. ΑΜΛΕΤΟΣ Χα! χα! Εμπρός, ολίγη μουσική! Εμπρός, εμπρός, οι αυλοί! Διότι αν του βασιλειά κακόν το δράμα τούτο εφάνη, τότ' είναι πιθανόν, — μα τον Θεόν, πολύ του εκακοφάνη.
ΑΜΛΕΤΟΣ Πόσην χαράν έχω ότι σας βλέπω και υγιείς· είν' ο Οράτιος ή ξέχασα τον εαυτόν μου; ΟΡΑΤΙΟΣ Εκείνος είμαι, και πάντοτε ο πτωχός σου δούλος, Κύριέ μου. ΑΜΛΕΤΟΣ Όχι, ο καλός μου φίλος· θ' ανταλλάξω εκείνο το επίθετο με σε. Και τι λοιπόν, Οράτιε, τι σ' έφερ' εδώ τάχ' από την Βυττεμβέργην; — Ο Μάρκελλος ; ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Καλέ μου Κύριε, — ΟΡΑΤΙΟΣ Καλέ μου Κύριε, κλίσις προς την οκνηρίαν.
ΟΡΑΤΙΟΣ Δεν θέλει αργήση απ' την Αγγλίαν, ό,τι συνέβη εκεί, να μάθη. ΑΜΛΕΤΟΣ Δεν θ' αργήση το πράγμα· ο μεταξύ καιρός είναι δικός μου· και όσον έ ν α να ειπής τόσ' η ζωή του ανθρώπου. Αλλά κατάκαρδα λυπούμαι, Οράτιε φίλε, 'πού τόσο μέσ' από τα όριά μου εβγήκα με τον Λαέρτην· επειδή, μέσ' από την όψιν του αγώνος μου, βλέπω του ιδικού του εικόνα.
Λέξη Της Ημέρας