United States or Argentina ? Vote for the TOP Country of the Week !
Με την αγάπην 'ς την ψυχήν, με την αγάπην μοναχήν, γλυκοπερνούσα. ΑΜΛΕΤΟΣ Δεν έχει αυτός ο άνθρωπος αίσθησιν απ' ό,τι κάμνει, και τραγουδά ενώ σκάπτει τάφον; ΟΡΑΤΙΟΣ Τόσο εσυνήθισε ώστε αυτή η εργασία του έγινε φυσική και εύκολη. ΑΜΛΕΤΟΣ Αυτό είναι· το χέρι όσο ολιγώτερο εργάζεται τόσο τρυφερώτερα αισθάνεται.
ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Ιδέ, μ' ανοικτό βήμα τραβιέται! ΟΡΑΤΙΟΣ Στάσου! Ομίλει! σ' εξορκίζω, ομίλει! ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Εχάθη και ν' αποκριθή δεν θέλει. ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Τώρα, Οράτιε, τι; συ τρέμεις κ' είσαι αχνός· δεν είναι το πράγμα κάτι πλέον παρά φαντασία; Πώς το εξηγείς; ΟΡΑΤΙΟΣ Μα τον Θεόν, δεν θα ημπορούσα να το πιστεύσω δίχως την ομολογίαν την αισθητήν και αληθινήν των οφθαλμών μου.
ΑΜΛΕΤΟΣ Ό,τ' είπες, ορθόν είναι, ορθότατο· και, δίχως άλλαις περιστροφαίς, καλόν ευρίσκω τώρα να σφίξωμε τα χέρια και να χωρισθούμε, εσείς, οπού σας φέρνει ο πόθος και η φροντίδα· καθένας έχει πόθους, έχει και φροντίδαις, όποιαις και αν ήναι· ως προς εμέ τον καϋμένον, θα υπάγω να προσευχηθώ. ΟΡΑΤΙΟΣ Τούτα δεν είναι ειμή λόγια του ανέμου και γεμάτα ζάλην.
ΑΜΛΕΤΟΣ Να παρευρισκόμουν ήθελ' αυτού. ΟΡΑΤΙΟΣ Μεγάλην θα αισθανόσουν φρίκην. ΑΜΛΕΤΟΣ Πιθανώς, πιθανώς. Πολύν καιρόν εστάθη; ΟΡΑΤΙΟΣ Ως να μετρήσης εκατόν και όχι με βίαν. ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ και ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Πλειότερο, πλειότερο. ΟΡΑΤΙΟΣ Αλλ' όχι οπότε το είδα εγώ. ΑΜΛΕΤΟΣ Τα γένεια στακτερά δεν είχε; ΟΡΑΤΙΟΣ Τα είχε, ως όταν ζωντανόν τον είδα, μαύρα σπαρμέν' ασήμι.
ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Κ' εγώ πιστεύ' ότ' είναι τούτο η μόνη αιτία, και μ' αυτό κάπως συμφωνεί το θαύμα τούτης της μορφής που διαβαίνει αρματωμένη εμπρός μας, και τόσ' ομοιάζει με τον γέρον βασιλέα, 'πού των πολέμων τούτων ήταν κ' είναι η ρίζα. ΟΡΑΤΙΟΣ Κάρφος διά να θολώση του νοός το μάτι.
Και αν θησαυρόν της αδικιάς 'ς της γης τα σπλάχνα έχεις κρύψη, όταν ζούσες, — ότι ακόμη τούτο σας κάμνει, ω Πνεύματα, να νεκροπερπατήτε, ως λέγουν, — α! φανέρωσέ το· στάσου· ομίλει! Σταμάτησέ το, Μάρκελλε. ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Θα το κτυπήσω με την λόγχην μου; ΟΡΑΤΙΟΣ Κτύπα το, αν δεν σταματήση. ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Είν' εδώ! ΟΡΑΤΙΟΣ Είν' εδώ! ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Εχάθη!
ΟΡΑΤΙΟΣ Ναι, κ' εταράχθη ωσάν κριματισμένο πλάσμα 'ς το μήνυμα της καταδίκης· λέγουν ότι ο πετεινός, που σαλπιστής της αυγής είναι, τον θεόν της ημέρας εξυπνά μ' εκείνον τον λάρυγγα, 'πού τόσον σέρνει ψιλόν ήχον, και 'ς την κραυγήν του κάθε πνεύμα, όπου και αν ήναι, 'ς το πέλαγο ή 'ς το πυρ, 'ς την γην ή 'ς τον αέρα, άστατο ενώ πλανάται, βιαστικά γυρίζει 'ς τα σύνορά του , και του λόγου μαρτυρίαν ελάβαμεν εμείς εις ό,τι τώρα εφάνη.
ΑΜΛΕΤΟΣ Του ωμιλήσετε σεις; ΟΡΑΤΙΟΣ Εγώ μάλιστα, Κύριε, αλλά δεν αποκρίθη, μόνον, ως μου εφάνη, σήκωσε μια φορά την κεφαλήν και κάπως έδειξε να κινήται ωσάν διά να ομιλήση, όταν ακούσθη ξάφνου της αυγής τ' ορνίθι να λαλήση σφικτά, και 'ς την κραυγήν του εκείνο τραβίχθη βιαστικά κ' εχάθη απ' έμπροσθέν μας. ΑΜΛΕΤΟΣ Παράδοξο πολύ.
Αυτό τωόντι απ' όσα και αν η αρετή μας λαμπρότατ' έργα κατορθώση την καρδίαν, το μεδούλι, αφαιρεί του επαίνου οπού μας πρέπει. Εισέρχεται το ΠΝΕΥΜΑ. ΟΡΑΤΙΟΣ Ιδέ, Κύριε, το Πνεύμα φθάνει!
ΑΜΛΕΤΟΣ Τον βασιλέα, τον πατέρα μου, — ΟΡΑΤΙΟΣ Ολίγαις στιγμαίς τον θαυμασμόν σου δάμασε, να δώσης όλην την προσοχήν σου ως 'πού να φανερώσω 'ς εσέ το θαύμα τούτο, με την μαρτυρίαν εδώ των φίλων. ΑΜΛΕΤΟΣ Προς Θεού, λέγε ν' ακούσω.
Λέξη Της Ημέρας