United States or Estonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Το άω πρέπει να πάρη, λίγο λίγο, τουλάχιστο δυο τρεις προφορές, για να το πουν ώ. Όποιος μιλεί για συναίρεση δε μας έμαθε τίποτις· μας λέει που έγινε το πράμα, δε μας λέει πώς γίνεται.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ Ο εντιμότερος άνθρωπος του κόσμου. ΑΡΓΓΑΝ Μιλεί ωραία τα λατινικά και τα ελληνικά. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Αυτό δεν το ξαίρω. ΑΡΓΓΑΝ Και θα πάρη την άδεια του γιατρού σε τρεις ημέρες. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Αυτός, πατέρα μου; ΑΡΓΓΑΝ Ναι. Μήπως δε σου το είπε; ΑΓΓΕΛΙΚΗ Όχι, μα την αλήθεια, ποιος σας το είπε σας; ΑΡΓΓΑΝ Ο κύριος Πυργγόν. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Τον γνωρίζει ο κύριος Πυργγόν; ΑΡΓΓΑΝ Ωραία ερώτησις.
Θα έλεγες πως με τα μάτια εκείνα μιλεί, η ψυχή της, και όμως, σαν να μην είχε μνημονικό η ψυχή αυτή και ό,τι έβλεπε, σαν να μην ετυπώνετο μέσα της, παρά εξαλείφετο σαν το σημάδι επάνω στο νερό. Ήταν στ' αλήθεια τέτοια, ή τα φερσήματα της ήταν προσποιημένα, γιατί δεν έβρισκε το ταίρι της; Κανείς δεν ήξευρε να πη.
ΣΥΜΠΟΣΙΟ Σε συμπόσιο, όπου γιορτάζεται η νίκη του πλουσίου δραματικού ποιητού Αγάθωνος, οι συνδαιτυμόνες αποφασίζουν να εγκωμιάσουν, κάθε ένας χωριστά τον έρωτα. Τελευταίος μιλεί ο Σωκράτης για να ορίση ότι ο έρωτας, όπως τον εννοούν όλοι, είναι η επιθυμία του ανθρώπου για την ομορφιά.
Μα σα Γιάννης, δίχως γνώση, Τον επόνεσε η καρδιά Και του κόλλησε μεράκι Για την κόρη του παππά! Τάκουσαν μικροί, μεγάλοι Και γελούσαν Ωχ! Ωχ! Ω! Παλαμίδα σου μυρίζει Ν τ ε ϊ μ ε ν τ έ να φας κολοιό ΄ Στον παππά πηγαίνει ο Γιάννης Μια και δυο και του μιλεί. Και την Ελενιώ γυρεύει Και το χέρι του φιλεί.
ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Αι! όσο γι' αυτό . . . ξαίρω κι' εγώ; Οι προσποιημένες αγάπες μοιάζουν πολύ με τις αληθινές. Σε τέτοια ζητήματα, είδα εγώ ηθοποιούς πρώτης τάξεως. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Α! Τουανέττα, τι είν' αυτά που μου λες; Με τον τρόπο που μου μιλεί, είνε δυνατόν ποτέ να μη μου λέη αλήθεια;
Ξαίρεις, γυναίκα μου, πως δε νοιώθεις για ποιόν μιλείς όταν μιλής γι' αυτόν; Είναι ένα επίσημο πρόσωπο, πολύ επισημότερο απ' ό,τι μπορείς να φαντασθής· ένας ευγενής που παίζει μεγάλο ρόλο στην αυλή και που μιλεί με τον βασιλέα, έτσι όπως μιλώ εγώ με σένα.
Στα βιβλία του ζη, αναπνέει, χαίρεται και λυπάται, κλαίει και γελά ένας ολάκαιρος αιώνας κ' η αθρωπότητα όλη. Είναι κεντρικός σαν τον ήλιο και τον κόσμο φωτίζει· εκεί που ο ίδιος δεν ξέρω τι μου γίνεται μέσα μου και δε βρίσκω λόγια να το πω, εκείνος με το λέει και με κάμνει να καταλάβω την ψυχή μου. Μιλεί για το λαό και σαν το λαό. Τη γλώσσα του λαού θέλει.
Μιλεί για το Γήταυρο, λέει λόγια μεγάλα και θλιβερά, κάτι σαν παραμύθι ακόμα, κάτι σαν το όνειρο που του τραβά τη ζωή....Ο Γήταυρος, ο λαός.
Κ' οι καλύτεροί μας συντρόφοι. Αυτοί κι' ο Στρατής. Τον ξέρω και με ξέρει. Του μιλώ και μου μιλεί, Μαλλώνομε κι' αγαπίζομε. Ως που να κλείσωμε τα μάτια και να χωρίσωμε για πάντα.
Λέξη Της Ημέρας