United States or Guam ? Vote for the TOP Country of the Week !
Κ' έτσι έγινε• την ώρα δε που ο καβαλλάρης ήλιος εφάνηκε στον ουρανό τον κύκλο του να κάνη, εμβήκε κ' η προφήτισσα μέσ' στο μαντείο του θεού• μα μόλις το μικρό παιδί στα μάτια της αντίκρυσε, ετρόμαξε, μήπως καμμιά δυστυχισμένη κόρη απ' της Ιέρειες των Δελφών εκρυφογέννησεν εκεί και το παιδί της στου θεού τους τόπους είχε αφήση, και να το ρίψ' ηθέλησε απ' έξω απ' την θυμέλη• μα πάλι την σκληρότητα η ευσπλαχνία ενίκησε, γιατί ο Απόλλων βοηθός εφάνη στο παιδί του να μη διωχθή απ' το ναό• για τούτο κ' η προφήτισσα τανάθρεψε, τη μάννα του χωρίς ποτέ να μάθη κ' εκείνον που το γέννησεν, αν ήτανε ο Φοίβος.
Ο γυιός του βαρώνου φαινότανε σε όλα άξιος του πατέρα του. Ο καθηγητής Παγγλώσσης ήτανε το μαντείο του σπιτιού κι' ο μικρός Αγαθούλης άκουε τη διδασκαλία του μ' όλη την καλή πίστη της ηλικίας του και του χαρακτήρα του. Ο Παγγλώσσης δίδασκε τη μεταφυσικό-θεολογο-κοσμολογο-μηδαμινολογία.
Και πριν ακόμα να συστηθή το Βυζάντιο, βρίσκουμε Μεγαρίτες αποκαταστημένους αντίκρυ, στην Καρχηδόνα. Ή όμως είταν ξυπνότερη η νέα η συντροφιά πούρριξε το σίδερο στο Κατάστενο μέσα, ή τους άνοιξε τα μάτια το Μαντείο με την πολύτιμη εκείνη συβουλή του, να στήσουν αποικία κατάντικρυ στους Τυφλούς.
Μα πες μου, τι μαντέματα απ' τον Τροφώνιο φέρνεις, πώς θαποχτήσουμε παιδιά εμείς, και με ποιόν τρόπο; ΞΟΥΘΟΣ Δεν μ' εύρεν άξιον ο θεός το μάντεμα να πάρω και τούτο είπε μοναχά: στο σπίτι δεν θα πάμε χωρίς παιδί κ' εγώ και συ απ' το μαντείο τούτο. ΚΡΕΟΥΣΑ Ας έχουμ' έλθη για καλό, του Φοίβου θεία μητέρα! και δόσε να πετύχουμε από το γυιό σου τώρα, όπως το είπε κι' ο χρησμός, μια τύχη πειό καλή.
Κ' έτσι την ώρα που θα μπη ο Ξούθος στο μαντείο, 'ς αυτόν το ίδιο του παιδί θα δώση ο Απόλλων και θα τον κάνη να πεισθή πως απ' αυτόν γεννήθη• κ' έτσι όταν η Κρέουσα για γυιό του τον γνωρίση, και το παιδί θ' ασφαλισθή στο πατρικό το σπίτι, και του Λοξία οι έρωτες θα μείνουνε κρυφοί. Ίωνα θα τον βγάλουνε σε όλην την Ελλάδα και τόνομά του θα δοθή σε χώρες της Ασίας.
Εκατοστές καλλιτεχνήματα ξεσκούπισε από την Αθήνα κι απ' άλλους ναούς, και τάστελνε στην ξεγυμνωμένη του Ρώμη. Στους Δελφούς πάλε, που τόλμησε η Πυθία να τον ονομάση Ορέστη, που σκότωσε τάχα τη μάννα του, κατάργησε και το Μαντείο, αφού έσφαξε κάμποσους.
Άνοιξε ναούς, έστησε βωμούς, ξανασκάρωσε τω Δελφών το Μαντείο, και καμάρι του το είχε να κάμνη ατός του θυσίες, μάζευε δηλαδή, έκοβε κι άναβε τα ξύλα, έσφαζε το θύμα, κ' έχωνε το βασιλικό του χέρι στα σπλάχνα του ζώου να σύρη το συκώτι και ναναγνώση μελλούμενα.
Κι' όμως αυτός κ' η Κρέουσα με το να μείνουνε καιρό χωρίς παιδί, και θέλοντας για ν' αποχτήσουν ένα, εις το Μαντείο ήρθανε του Απόλλωνος κ' οι δυο. Φαίνεται πως δεν ξέχασε το γυιό του ο Λοξίας, κι' αυτόν το δρόμο έδωκε μονάχος του στην τύχη.
ΑΛΟΝΖ. Άνθρωπος δεν επάτησε ποτέ παρόμοιο λαβύρινθο· και εις όλα τούτα είναι κάτι που η φύσις δεν επροξένησε ποτέ. Κάποιο μαντείο πρέπει να μας φωτίση. ΠΡΟΣΠ. Κύριέ μου, μη βασανίζης το πνεύμα σου με το να ερευνήσης αυτά τα παράδοξα. Έλα δω, πνεύμα, ελευθέρωσε τον Κάλιμπαν με τους συντρόφους του· λύσε τα μαγια.
ΙΩΝ Και το παιδί που έρριψε βλέπει το φως ακόμη; ΚΡΕΟΥΣΑ Κανείς δεν ξέρει• τούτο νά, γυρεύω απ' το μαντείο. ΙΩΝ Κι' αν δεν υπάρχη το παιδί, με ποιόν εχάθη τρόπο; ΚΡΕΟΥΣΑ Το δύστυχο! θεριά θαρρώ θα τόχουν σκοτωμένο. ΙΩΝ Υπάρχει κάποιο γνώρισμα για νάχη τέτοιο φόβο; ΚΡΕΟΥΣΑ Επήγ' εκεί που το 'ριψε και δεν το ξαναβρήκε. ΙΩΝ Ευρήκε από το αίμα του σταλαγματιές στο χώμα;
Λέξη Της Ημέρας