United States or French Polynesia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Εκεί επήγε κι' ο Μακδώφ διά να ενταμώση τον Εδουάρδον, και θερμά να τον παρακαλέση τον άξιόν του στρατηγόν Σιβάρδον να μας στείλη, ώστε μ' αυτήν την συνδρομήν, και με την προστασίαν Εκείνου, που το έργον μας θα ευλογή εξ ύψους, ν' αξιωθή καθένας μας να χαίρεται και πάλιν 'ς την τράπεζάν του την τροφήν, 'ς το στρώμα του τον ύπνον χωρίς μαχαίρια κ' αίματα εις τα συμπόσιά μας, — και νόμιμον να έχωμεν του τόπου βασιλέα χωρίς ν' ατιμαζώμεθα απ' τας τιμάς που δίδει, κι' ό,τι καθένας λαχταρεί να τ' αποκτήση πάλιν! — Αλλά ο Μάκβεθ όλ' αυτά τα επληροφορήθη, κ' εις τόσην αγανάκτησιν τον έφερε το πράγμα, ώστε προετοιμάζεται να κάμη εκστρατείαν.
Αλλ' όμως χρεωστώ και να πονώ 'σάν άνδρας ? είναι τρόπος απ' τον νουν να μ' έβγη πώς τα είχα τα όντα μου τα φίλτατα! — Κι' ο Ουρανός το είδε και δεν τα επροστάτευσε; Συ είσαι η αιτία, εσύ, Μακδώφ, αμαρτωλέ! Δεν έπταισαν εκείνα· τα κρίματά μου έγειναν αιτία της σφαγής των, τα κρίματά μου! — Ο Θεός να τ' αναπαύση τώρα! ΜΑΛΚΟΛΜ Αυτό ας ήναι, ω Μακδώφ, ακόνι του σπαθιού σου.
ΜΑΛΚΟΛΜ Α! τώρα τον εγνώρισα! — Θεέ μου, μη βραδύνης να παύσης τα εμπόδια όπου μας κάμνουν ξένους! ΡΩΣ Αμήν, αμήν, αυθέντα μου! ΜΑΚΔΩΦ Πώς είναι η Σκωτία; ΡΩΣ Πατρίς καϋμένη! Δεν τολμά κι' αυτή να εξετάση πώς είναι.
ΜΑΚΔΩΦ Δειλέ δόσε τα όπλα σου και ζήσε! Γίνου θέαμα και παίγνιον του κόσμου, να σ' έχωμεν ζωγραφιστόν επάνω 'ς ένα ξύλον, ως ένα τέρας σπάνιον, μ' επιγραφήν να λέγη: Κοιτάτ' εδώ, τον τύραννον ελάτε να ιδήτε! ΜΑΚΒΕΘ Όχι, δεν παραδίδομαι ν' ασπάζωμαι το χώμα όπου ο Μάλκολμ θα πατή, κι' ο όχλος να με 'βρίζη.
Λοιπόν, δεν κάμνω κ' εγώ τον θυρωρόν του διαβόλου. — Μου είχεν έλθει 'ς τον νουν ν' ανοίξω την θύραν του εις ένα από κάθε συντεχνίαν, απ' εκείνους οπού πηγαίνουν εις το αιώνιον πυρ μέσα από των ανθών τον δρόμον. Να με, να με! Έφθασα! Μη ξεχνάτε τον θυρωρόν, παρακαλώ. ΜΑΚΔΩΦ Πάρα πολύ θα ήργησες, καλέ μου, να πλαγιάσης, και δεν σου έκαμνε καρδιά το στρώμα σου ν' αφήσης.
Εγώ του την υπόσχομαι. ΣΙΒΑΡΔΟΣ Τόση αρκεί! Μου είπαν πως έκαμε το χρέος του κι' απέθανε γενναίως, λοιπόν μαζί του ο Θεός! ΣΙΒΑΡΔΟΣ Ιδού παρηγορία! ΜΑΚΔΩΦ Ζωή 'ς τον βασιλέα μας! Συ βασιλεύεις τώρα! Ιδού, ιδού η κεφαλή του μιαρού τυράνου! Ο κόσμος είν' ελεύθερος! Σε περιτριγυρίζει το άνθος της πατρίδος μας, του κράτους σου, και όλοι τα λόγια που επρόφερα τα λέγουν με τον νουν των.
ΡΩΣ Και ποια καρδιά τόσον καϋμόν να μη τον συμπονέση; Αλλά ο μεγαλείτερος ο πόνος ιδικός σου! ΜΑΚΔΩΦ Αν ιδικός μου, δος μου τον μη μου τον κρύπτης· λέγε! ΡΩΣ Μη σιχαθούν διά παντός τ' αυτιά σου την φωνήν μου, αν έχη τον σκληρότερον τον ήχον να τα δώση οπού ποτέ των άκουσαν ως τώρα! ΜΑΚΔΩΦ Ω! Μαντεύω. ΡΩΣ Επάτησαν το κάστρον σου! Γυναίκα σου, παιδιά σου τα έσφαξαν αλύπητα!
Οπωςδήποτε, η δευτέρα των ερμηνειών τούτων φαίνεται κοινώς ήδη παραδεδεγμένη. «Ο Μάκβεθ δεν έχει τέκνα, άρα δεν δύναμαι να τον εκδικηθώ αρκούντως». Ο Γερβίνος όμως, καί τοι αποδίδων εις τον Μάκβεθ την φράσιν του Μακδώφ, δεν παραδέχεται το αιτιολογικόν τούτο &άρα&, αλλά φαίνεται εξηγών αυτήν ως εκφερομένην υπό το κράτος λύπης αφάτου: «ο Μάκβεθ δεν έχει τέκνα, διά τούτο είχε την καρδίαν να φονεύση τα ιδικά μου». Ο έλλην αναγνώστης δύναται να παραδεχθή εν τη μεταφράσει μου οίαν δήποτε των δύο ερμηνειών προκρίνει.
ΜΑΚΔΩΦ Σκωτία, ω Σκωτία μου! ΜΑΛΚΟΛΜ Όπως σου λέγω είμαι. Αν με νομίζης άξιον να κυβερνώ ειπέ το!
Τα όσα καταμαρτυρείς κατά του εαυτού σου, από τον τόπον όπου ζης εμένα μ' εξορίζουν. Ω! ετελείωσεν εδώ, καρδιά μου, η ελπίς σου! ΜΑΛΚΟΛΜ Μακδώφ γενναίε κι' αγαθέ, ο ευγενής θυμός σου εις την ψυχήν μου έσβυσε τους δισταγμούς τους μαύρους, κι' αποδεικνύει την τιμήν, την ειλικρίνειάν σου!
Λέξη Της Ημέρας