United States or New Caledonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ο βασιλεύς της Κίνας δεν ήξευρε τι να στοχασθή δι' αυτήν την κόρην, και ελόγιαζε πως ήτον έξω του εαυτού της διά τα λόγια που του είπε, Κυρά, της είπεν, έλα εις τον εαυτόν σου, βεβαιώσου πως είμαι έτοιμος διά να σε συντρέξω εις ό,τι είνε η δύναμίς μου.
Προσέτι ο βασιλεύς παρεκάλεσε την Εξωτικήν να του φανερώση ποίος ήτον ο άνδρας της Αμηνάς, ο οποίος τόσον απάνθρωπα την επλήγωσε και αυτή του απεκρίθη, ότι ήτον ο πρωτότοκός του υιός ονομαζόμενος Σουλτάν Εμήν. Τελειώνοντας αυτά τα λόγια, έγινεν άφαντος η Εξωτική.
Και να! τον είδε 200 πούστεκε, κι' είχε τους γερούς των ασπιστάδων λόχους τριγύρω, π' οχ τα Τρίκκαλα τους έφερε μαζί του. Και πάει σιμά και του λαλεί διο φτερωμένα λόγια «Μη στέκεις, θρέμμα τ' Ασκληπιού!
Απεκρίθην φράσεις τινάς εκ των τετριμμένων, περί βωμού της πατρίδος, περί τελευταίας σταγόνος του αίματός μου, και τα παρόμοια. Λόγια! λόγια! Αλλά καίτοι φέρων στολήν αξιωματικού, ήμην διδάκτωρ του Πανεπιστημίου, και δικηγόρος μάλιστα — έστω και άνευ πελατών. Ο αρχηγός με άφησε να τελειώσω το λογύδριόν μου. — Βαστάς 'ς τα πόδια; με ηρώτησεν, αφού ετελείωσα.
Για αυτό λοιπόν ας μείνομεν στον υψηλό ουρανό μας. Τη μάχη ν' αγναντεύωμε με δίχως κίνδυνό μας. Όλοι οι Θεοί αφηκράστηκαν της Αθηνάς τα λόγια, 405 Και κυκλικά καθούμενοι 'ς των ουρανών τ' ανώγια Με περιέργιας προσοχή, και με σκυφτό κεφάλι, Στη γη τα βλέμμα εκάρφωσαν σε σιωπή μεγάλη.
Σε τέτοιο αίτιο και πρέπει κ' εύλογο είναι να κολλήσουμε το κατόρθωμα εκείνο του Δεξίππου, που μέσα στην ερημιά της Ελληνικής ακαμωσιάς σαν είδος όαση φανερώθηκε και μας δρόσισε με κάποιον ηρωισμό. Η ανάγκη, που χανόντανε δίχως να φανή Ρωμαίος και να τους συντρέξη, κι όχι τα κλασσικά τα λόγια του Δεξίππου, όπως λένε, τους ξύπνησε τότε μερικούς Αθηναίους.
Τση τάπα 'γώ, καιρός περασμένος, τα όσα τση πρέπουνε κιαπό τότες δεν εμιλήσαμε· κια δε σύρη χέρι απού το παιδί μου, θα τήνε κάμω να φύγη απού το χωριό. Εγώ τηνε λυπούμαι έτσα που κατάντησε και δεν πιάνει άθρωπος χρουσό μήλο από τα χέρια τση, μα δεν ντρέπεται και καθόλου. Πετάχτηκα έξω, περισσότερο για να μην ακούω τα σκληρά λόγια της μάνας μου.
Όμως άκουσα καθαρά τα λόγια και κανείς άλλος από μένα δεν μπόρεσε να τακούση: — Σας . . . αγαπώ . . . τόσο . . . πολύ. Φαίνεται πως θα φώναξα από τον πόνο. Γιατί αιστάνθηκα πως μ' αγκαλιάσανε χέρια και με βαστάξανε. Κ' η κραυγή που μου ξέφυγε, έφτασε και την ετοιμοθάνατη.
Όταν τυχαίνω σε δρόμο, ή θα μου κρατάη μέσα κάθε αναπνοή και κάθε κρίση ο θαυμασμός της φύσης ολόγυρα ή θ' απολύεται ακράτητ' η χαρά κι ο ενθουσιασμός μου σε τραγούδια και σε γελούμενα λόγια.
Μπορούσε νάχη ήρωά του όλη τη Ρωμιοσύνη, και σκηνή την απέραντη τη χώρα που αντιλάληξαν τέτοιες λαχτάρες και στεναγμοί. Είναι γραμμένο αυτό το θλιβερό παραμύθι σε κάθε ρωμαίικη καρδιά μ' αίμα και με φωτιά. Μα κανένας δεν μπόρεσε να μας το βάλη ακόμα σε λόγια, και να φανερώση πόνους που κρύβουνται μέσα στα σωθικά μας.
Λέξη Της Ημέρας