Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 23 Ιουνίου 2025
Όταν επήγαν μετά τρία έτη να σκάψουν διά την ανακομιδήν των λειψάνων της, λεπτόν θεσπέσιον άρωμα ως βασιλικού, μόσχου και ρόδου άμα, ανήλθεν εις τους μυκτήρας του ιερέως, του σκάπτοντος εργάτου, της Λελούδας και δύο άλλων παρισταμένων γυναικών. Τα κόκκαλά της είχον ευωδιάσει.
Τι μια κοτρώνα μυτερή τον πήρε στο δεξύ του αστράγαλο, απ' τον αρχηγό ρηγμένη των Θρακώνε, τον Πείρο, πούρθε οχ την Αινό, βλαστάρι του Νιμπράσου. 520 Ως πέρα πέρα τ' άπονο λιθάρι τα διο νέβρα τούσπασε και τα κόκκαλα, κι' ανάσκελα στο χώμα έπεσε απλώνοντας τα διο τα χέρια στους συντρόφους, και ξεψυχούσε.
ΣΕΥΤΩΝ Αυθέντα, τι προστάζεις; ΜΑΚΒΕΘ Τι άλλα νέα έμαθες; ΣΕΥΤΩΝ Όσα μας είπαν, όλα αλήθεια είν', αυθέντα μου! ΜΑΚΒΕΘ Θα μάχωμ' έως ότου θα λιανισθή το κρέας μου από τα κόκκαλά μου! Δος μου τα όπλα μου εδώ! ΣΕΥΤΩΝ Δεν είν' ακόμ' η ώρα. ΜΑΚΒΕΘ Τα θέλω! Στείλε ιππικόν την χώραν να γυρίση, κι' όσους φοβούνται, κρέμασμα! ...Φέρε μου συ αμέσως την πανοπλίαν μου... Ιατρέ, πώς είν' η άρρωστή σου;
Τον Σοπεγχάουερ ζητώ και πάσαν ώραν μελετώ τα όσα ψάλλει γαυριών εις την φυλήν των κυριών. Δεν ήτον άνθρωπος σκαιός να στρίβουν τα μυαλά του... ας αναπαύση ο Θεός τα σάπια κόκκαλά του. Αλλ' αν πολλά ηλάλαζε κακόλογα ο σκύλος, τρις της ημέρας άλλαζε ασπρόρρουχα ο φίλος.
Δι' ένα απρόσεκτον λόγον, διά μίαν ελαφράν κακολογίαν, την οποίαν ευρίσκοντο πρόθυμοι οχετοί όπως μεταβιβάζωσι μεγαλοποιημένην συνήθως εις το ενδιαφερόμενον πρόσωπον, ήσαν ικαναί να μην ομιληθούν ισοβίως. «Ούτε τα κόκκαλά μας να μη σμίξουν», ήτο η πολεμική κραυγή εις τας τάξεις των γυναικών.
Ποιος ηξεύρει σε ποιο κάμπο θα ήσαν τώρα σκόρπια τα κόκκαλά του, αν δεν είχε την τύχη να ξεπέση στο χωριό σας, αν δεν ευρίσκετο η αγία αυτή γυναίκα, η βαλιδέ η μητέρα σου, να τον προμαζεύση στο σπίτι της και να τον κυττάξη.
Σα να ξεδιπλώνουνται και να κρυφοτρίζουνε φορέματα. Φαίνεται πως στολίζεται η Κυρία· δηλαδή, περνάει τη γλυκύτερή της την ώρα. Κι ώσπου να στολιστή, τι να κάμουμε! Να μπούμε και να την καμαρώσουμε, δεν ταιριάζει. Βγαίνουμε στην Πλατεία, και σεριανίζουμε. Πάντα κάτι θα δούμε. Δε μου φαίνεται να τσακίζη ο κόσμος τα κόκκαλά του εδώ στη δουλειά.
Ο Κατζαντώνης πώδειχνε με κρυφοπερηφάνια 'Σ τα κόκκαλά του το σφυρί... Ο Δίπλας 'ς το πλευρό του. Ο Αλέξης ο Καλόγερος, οι Κατζικογιανναίοι, Αχώριστοι 'ς το σκοτωμό, 'ς το μνήμ' αδερφωμένοι. Της Λάμιας ο σταυραητός πλακόνει ο Χρήστος Γρίβας. Σε φλογισμένο σύγνεφο διαβαίνει θρονιασμένος Εμπρός 'ς το Διάκο ο Σαμουήλ, της Κιάφας ο προφήτης.
« — Γιατί με βλέπεις κόκκαλα, » Με βλέπεις δίχως αίμα, » Με βλέπεις δίχως 'νασασμό, » Ωχρή 'σάν το σαφράνι, » Κι' ότι δεν έχω τη θωρηά, « Πούχα 'ς τον κόσμο; — » «Φθάνει!... » Ω, φθάνει! την εφώναξα. « Σ' εγνώρισ' από το βλέμμα.
Ήτο ανοικτό, πολύ ανοικτό, ορθάνοικτο· η θέα αυτή με κατέστησεν αλλόφρονα. Το είδα κατά τρόπον τελείως καθαρόν, ολογάλανο, από ένα ξέθωρο γαλανόχρωμα με την αθλίαν δέσμην φωτός που απεδίδετο εξ αυτού και ένοιωσα να παγώνη το μυαλό εις τα κόκκαλά μου. Αλλά δεν ημπορούσα να ίδω το υπόλοιπον του προσώπου του γέροντος, ή όλον τον πρόσωπόν του.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν